Een feestelijke dag Helmond – Corien & ik fungeren niet vaak als oppasoma en –opa. We wonen daarvoor een beetje te ver weg. Gisteren was het wel zo ver. Benthe, Sietske en Karsten moesten het een dagje met hun Delftse opa & oma stellen, omdat mama en papa allebei weg waren. De kleinkinderen vonden het wel een goed idee. Al snel blijkt dat allerlei gewone dingen met je grootouders toch wel anders zijn. Een bezoekje aan de buurtsuper wordt een klein feestje als blijkt dat de winkelier een tafeltje met aardbeienkoeken heeft neergezet. We dronken daar midden in de zaak een bekertje koffie en aten een koek. Benthe lichtte intussen de overige klanten in: “Dat zijn opa en oma Delft. Ze logeren bij ons”. De klanten begrepen dat dit een feestelijke mededeling was en reageerden allen enthousiast. “We gaan ook nog een ijsje eten”, voegde Sietske er aan toe. Benthe legde direct maar uit dat deze versnapering was verdiend omdat haar zusje haar grote boodschap op de wc had gedaan. Het leverde de nodige complimentjes op. Eenmaal weer thuis speelden de meisjes lief met hun speelgoed terwijl hun broertje op schoot bij oma de krant eens doornam. Het kreuken en ritselen met het krantenpapier bleek een boeiende bezigheid, waar hij met volle overgave aan begon. Maar daarmee waren de avonturen nog niet voorbij. Mama stelde voor om met z’n allen in de stad te gaan eten. Het werd met groet instemming van de meiden ontvangen. Het restaurant zat propvol, maar ik ben er van overtuigd dat iedereen uiteindelijk wel op de hoogte was van het feit dat oma en opa Delft in de zaak waren. Benthe vindt immers dat je belangrijk nieuws niet voor je moet houden. De maaltijd was een gezellig feestje, maar toen we daarna weer buiten kwamen, werd het al snel duidelijk dat we nog lang niet naar huis konden. Het is immers kermis in Helmond. De beide jongedames wilden natuurlijk eerst nog wat attracties proberen. Zo tuimelden ze van het ene feestelijke moment in het andere. Moe maar zeer voldaan gingen de dames later thuis naar bed.