Silence Please Condicote – Op donderdag bezochten we Ossenvoorde. Dat is de beste vertaling die ik heb voor Oxford. Het was ongeveer duizend jaar geleden immers nog een ‘ford for oxen’. De stad heeft nu niets meer met ossen. Bij Oxford denk je nu meteen aan de universiteit. Misschien denk je ook wel aan Morse, maar ook in die Tv-serie speelt de universiteit een opvallende rol. Ik vind het een prachtige universiteitsstad, misschien wel de mooiste die ik ken. Het is nu een moderne universiteit. Vrouwen worden ook hier toegelaten tot de universiteit - hoewel ook pas sinds 1920 - en het is voor toelating niet meer nodig dat je Grieks spreekt en leest. Ze gaan dus met de tijd mee in Oxford. Op de binnenplaats van de Bodleian Library, een van de oudste en belangrijkste bibliotheken ter wereld, vroeg ik een medebezoeker een foto van ons groepje te maken. Hij deed het graag. Behalve Engels hoorde ik Frans, Duits, Spaans, Italiaans en Hebreeuws om me heen. Het leek de Markt in Delft wel. Hierdoor zou je vergeten dat de universiteitsgebouwen meer zijn dan een toeristische attractie. Hier wordt gewerkt en gestudeerd. Er zijn niet alleen jongelui uit Engeland, maar uit heel de wereld komt men hier naar toe om te studeren. Om de toeristen daar aan te herinneren, staan er hier en daar bordjes met een verzoek om stil te zijn. Het grappige is dat die bordjes met een verzoek tot stilte nu op zich zelf weer een onderwerp zijn geworden voor toeristen. In de winkel van de Bodleian Library verkoopt met bekers, borden, eierdopjes en onderzetters met de tekst Silence Please. Daarom doe ik er maar verder het zwijgen toen.