Spelevaren in Delft Delft – Mensen met een tuin aan het water hebben een boot. Dat lijkt logisch. Waarom zou je aan het water willen wonen en er geen boot op na houden. Toen de kinderen nog klein waren, was het ook voor ons waar. Niet alleen wij, maar alle buren hadden een of andere rubber opblaasboot. Wij hadden er zelfs een tijdje twee. De grootste daarvan is lang geleden al overleden. Hij raakte poreus en verdween. De kleinste van de twee raakte ook in de vergetelheid. Tot dat Sander & Saskia met de kinderen vorig weekend hier logeerden. Sander herinnerde zich de boot en na enige zoeken, vonden we de boot in een zak in de schuur. De kleuren waren wat verschoten, maar hij leek verder nog in orde. Sander en Nienke wilden er wel voor zorgen dat de boot weer vol lucht kwam. Omdat de pomp te weinig capaciteit bleek te bezitten, besloot Nienke het zelf maar te doen. Op het filmpje zie je dat het haar goed afgaat. Zij maakte daarna natuurlijk als eerste met Sander en broer Abel een tochtje over de wetering achter ons huis. Klik hier voor het filmpje. Daarna namen Dieuwertje en Emma plaats aan boord van het bootje. De volgende dag moest er wel weer wat lucht worden bijgeblazen, maar verder had de oude rubber boot het goed gehouden. Ook Corien klom nu aan boord en roeide met haar kleindochter een flink stuk stroomafwaarts over onze wetering. Ook daar is een filmpje van. De kleinkinderen vonden het erg leuk op het water. We moesten Abel goed in de gaten houden, anders ging hij alleen op avontuur met de boot. Gelukkig heeft hij drie bezorgde zussen die een stevig oogje in het zeil houden.