zondag 30 juni 2002

Beelden buiten: koningin Beatrix, Corien, en Wim de Bie


Corien tussen twee bronzen damesDelft – Deze foto nam ik vorige maand op een regenachtige zondag. We bezochten de tentoonstelling van Degas. Daar hoorde natuurlijk een lunch aan zee bij. De voor de hand liggend keus is dan natuurlijk Scheveningen. Maar deze zondag niet. We reden naar Kijkduin. Dat had niets te maken met de kwaliteit van de broodjes of de koffie. Onze inspiratie voor deze keus kwam van de beeldententoonstelling langs de boulevard. We liepen dus na de lunch tussen de buien door langs de kunstwerken. Dat gaf een speciaal gevoel. De grote druppels op de glimmende materialen leken er gewoon bij te horen. Het geeft duidelijk aan dat beelden buiten horen en niet in een museum. Beelden zijn gemaakt om langs te lopen of bij te blijven stilstaan. Om in de zon te blinken of in de regen te glimmen. In Kijkduin begrijpen ze dat helemaal. Elk jaar is er weer zo’n fraaie rij met kunstwerken op de boulevard.
De beelden zijn de moeite waard om van dichtbij te gaan bekijken
Den Haag heeft wat met beelden. Op het Lange Voorhout toont Den Haag Sculptuur elk jaar een fraaie tentoonstelling van ‘beelden buiten’. Ook dit jaar staan daar wel heel fraaie dingen. Zo staat er op de kop van het Lange Voorhout staat het Zweedse kerkje van Peter Johansson. Sommigen vinden het een opmerkelijk en fraai beeld. Anderen noemen het slechts een obstakel. Ga kijken en oordeel zelf. Koningin Beatrix deed dat ook. Zij opende dit jaar zelf de opmerkelijke beeldententoonstelling in haar woonplaats. Ze had niet veel gelegenheid om de beelden echt te bekijken, want ze wandelde onder grote belangstelling van de genodigden en de pers langs de veertig beelden. Onder de dringende en drommende belangstellenden van de kunst zagen we in de zomerzon dit jaar ook Wim de Bie

Bekende Nederlander en tv-persoonlijkheid De Bie publiceert net als ik een dagelijks digitaal dagboek. Koningin Beatrix op de kiek gezet door Wim de Bie. Hagenaar De Bie plaatste een verslag van zijn ontmoeting met de beelden en de vorstin op zijn site. Daar toont hij niet alleen de opening door onze vorstin. De Bie laat ook een paar voorbeelden zien. De openbare tentoonstelling geeft een fraai beeld van de culturele rijkdom van Europa, vond Maya Meijer, de directeur van Den Haag Sculptuur. En ik kan het alleen maar met haar eens zijn.







zaterdag 29 juni 2002

Queen tevreden met excuus van streaker


Verbeten trekken op de gezichten van de arresterende politiemensen.Newcastle – Het zit de Britse koningin ook niet mee. Ze komt steeds weer in het nieuws op een manier die haar niet zint. Op deze foto zie je hoe de 27-jarige Brynn Reed - een gemeenteambtenaar uit Newcastle met een eigen gevoel voor humor - wordt gearresteerd nadat hij in z’n blootje naast de auto van de vorstin voort rende. Hij deed het niet zo maar. Hij had een boodschap voor de majesteit. Op zijn bloten kadetten had hij ‘Rude Britannia’ geverfd. Het was een woordgrap op de kreet ‘Rule Britannia’.

Hoewel de blote grapjas niet verder werd vervolgd, verloor hij wel zijn baan bij de gemeente. Daar vond men zijn grap toch te ‘rude’. Brynn kreeg spijt van zijn blote actie en schreef een brief aan de vorstin: "I felt bad about streaking in front of the Queen, so I wrote her a letter. I told her I was sorry if I caused any offence and that I'd been selfish and insensitive at a time when she'd lost two of her family."
De Queen vond het excuus wel een mooi gebaar. Brynn kreeg een briefje terug van haar secretariaat: "Thank you for your letter to the Queen. I write to say that your apology is accepted."
Ik hoop dat Reed na de koninklijke vergiffenis nu weer rustig kan slapen.




vrijdag 28 juni 2002


Romantiek in Delft


Romantische gondelvaart door de Delftse grachten.Delft – Delft is niet alleen een hele mooie oude plaats met een rijke historie. Het is ook een heel romantische locatie om elkaar eeuwige trouw te beloven. Stellen die elkaar nooit meer willen missen, laten dat vooral in Delft vastleggen. Trouwen in Delft is heel populair. De jonge verliefden komen van heinde en verre om elkaar in de Prinsenstad het jawoord te geven. In dit Hollandse Venetië voer onlangs een heuse gondel met een kersvers echtpaar door de grachten van de pittoreske binnenstad. De voorbijgangers bleven even een moment staan en keken met vertedering naar het jonge geluk van dit al wat oudere echtpaar. Sierlijk gleed de gondel door de grachten van Delft op weg naar een mooie toekomst samen.

donderdag 27 juni 2002


Hoe komt Nienke in Sydney?


Nienke kijkt door haar zebrabril naar de hoge gebouwen in SydneySydney – Aan de Australische oostkust ligt Sydney. Het is een forse stad van zo’n 1800 vierkante kilometer. Hoeveel kans heb je dat je in zo immense stad een bekende tegenkomt? Er wonen bovendien zo’n vier miljoen mensen. Dat maakt de kans op een toevallige ontmoeting ook al niet groter. Daar komt nog bij dat het centrum van deze metropool wordt bewoond door een kleurrijke mix van bevolkingsgroepen. De kans om herkent te worden, neemt alweer af. Aanvankelijk woonden er vooral mensen van Britse en Ierse afkomst. Nu zijn er ook grote aantallen Italianen, Grieken, Joegoslaven, Libanezen en Turken op deze plek neergestreken. De laatste decennia komen er ook steeds meer immigranten uit Thailand, Cambodja, de Filippijnen en Hong Kong bij. En dan heb ik het nog niet over de Europese jongelui die hier met een rugzak rondtrekken. Hoe groot is dan de kans dat je een klein Brabants meisje tegenkomt? Gering zou ik zo zeggen. Zo’n meisje moet je in zo’n wereldstad toch makkelijk over het hoofd zien. Toch kreeg ik deze foto toegestuurd. Eerst dacht ik dat ik gefopt werd. Ik meende een Schwalbefoto te hebben ontvangen. Maar nu weet ik beter. Er zijn geen afstanden meer. Een weekendje Sydney is gewoon mogelijk. Ook voor Nienke

woensdag 26 juni 2002

Zwemavontuur met Benthe


Dit mooie zwembandje kreeg ik bij mijn doop van tante Nicole en oom SanderHelmond - Corien had er al een tijdje naar uitgekeken. Het leek haar zó leuk. En zoals zo vaak had ze gelijk. Zwemmen met je kleindochter is leuk, heel erg leuk. Maandag jl. gingen Corien & ik samen met Saskia en Benthe op bezoek bij Els. Met haar had Corien een ‘zwemafspraak’ gemaakt. We boften want het was verrukkelijk zwemweer. Onder het toeziend oog van de nieuwsgierige honden plonsden we dus al snel in het zwembad van Ad & Els. Het verraste ons niet dat Benthe een echte waterliefhebber bleek te zijn. Veilig in haar zwembandje of mamma’s armen genoot onze kleine meid zichtbaar van het wateravontuur. Mamma maakte er een echt zwemspektakel van. Ze roetste met haar dochter door het water. Maar ook mamma zelf en oma & opa genoten van de verfrissende duik in het bad.
Toen we voor de eerste keer met Nienke gingen zwemmen, deden we dat, tijdens een weekend in Limburg, in een openbaar bad. Dat was heel leuk, maar de gillende, schreeuwende en spetterende tieners om ons hingen, maakten wel erg veel indruk op Nienke. In het privé zwembad van Ad & Els hadden we daar natuurlijk geen last van. Slechts de honden hielden ons gezelschap. En dat van een veilige afstand. Benthe kon zich zo helemaal op het water concentreren.
Met oma erbij heb ik geen zwembandje nodig.Na afloop zorgde Els voor een heerlijk kopje thee met chocolade muffins. Ze had zelfs droge kleertjes voor Benthe. Opa had zo veel gespetterd, dat de kleding van zijn kleindochter op de kant doorweekt raakte. Gelukkig had Els nog een nostalgisch pakje van Marlotte in huis, zodat onze kleindochter toch droog en gekleed naar huis kon.

Het volgende waterspektakel waar we nu naar uitkijken is een zwempartij met beide kleindochters. Nienke en Benthe samen in het zwembad. Dat levert vast heel veel plezier en erg mooie plaatjes op.
Dus Els & Ad houd er maar vast rekening mee; we komen nog veel meer spetteren bij jullie in de tuin deze zomer.




dinsdag 25 juni 2002


Not Her Majesty’s Pleasure


De koningin leest duidelijk niet de troonrede voor.Londen – Ann Summers is de naam van een keten van zestig sekswinkels in Groot-Brittannië. In de etalage van deze winkels hangt deze maand deze poster. De Britse vorstin leest in een catalogus van Ann Summers en slaakt daarbij de kreet “Phwoar, one must get one." Ook al ziet iedereen dat het een nepfoto is, het is toch niet netjes. Dat vond de voorlichtingsdienst van Buckingham Palace ook. Zij schreven naar de directie van Ann Summers en protesteerden tegen de poster. De posters zouden een hele maand in de etalages hangen. De directie beschouwt hun winkels zelf overigens niet als seksshops.
In de brief van het paleis staat dat men de poster niet zelf had gezien. Dat begrijp ik. Het personeel van Buckingham Palace kijkt niet in dergelijke etalages. De poster was onder de aandacht gekomen van het paleis "through a series of complaints which we have received from members of the public". Dat is duidelijk. In de brief legt men ook uit waarom het niet door de beugel kan. Men zegt dat de foto "does not comply with the guidelines on the use of the Queen's image and clearly carries no endorsement." Wel dat zijn serieuze klachten. Daar zullen ze bij Ann Summers wel van onder de indruk zijn. Zij zullen hun fouten nu wel inzien.
Helaas ik moet u teleurstellen. Uit het antwoord van directrice, Jacqueline Gold, maak ik op dat zij haar fout slechts ten dele in zag: "At Ann Summers, the only mistake we accept responsibility for is the misconception that the Royal Family have entered the 21st century with a sense of humour. We are committed to our window displays and feel that they should be taken in the light that they were intended - as a humorous celebration of the Golden Jubilee."
En alsof dat nog niet genoeg was hebben ze ter gelegenheid van het gouden jubileum van de Britse vorstin een gouden vibrator - a limited edition – in de aanbieding die men de fraaie naam 'Her Majesty's Pleasure’ hebben gegeven.

maandag 24 juni 2002

Broer van Willy Wortel en Spiderman


Met twee loeiende stogzuigers op zijn rug gaat de Delftse Spiderman omhoogDelft – Op de foto zie je dr. ir. W. Thijs. Een eerbiedwaardige huisvader die nu even de weg kwijt is. Hij klimt met behulp van twee stofzuigers omhoog. In het dagelijkse leven doceert hij studenten werktuigbouwkunde. Maar nu even niet. Nu klimt hij als een huishoudelijke Spiderman met twee loeiende stofzuigers omhoog.
Thijs neemt deel aan de wedstrijd ‘kleefklimmen’ van de Delftse studievereniging Gezelschap Leeghwater. De wedstrijd maakt deel uit van de jaarlijkse ontwerpwedstrijd van de faculteit.
Thijs vond het niet eenvoudig om stofzuigers te vinden voor de wedstrijd. Het exemplaar dat zijn vrouw gebruikt voor het kuisen van het huis zoog niet hard genoeg. Thijs kocht voor haar een nieuwe, zodat hij die ook even voor de wedstrijd kon gebruiken. Een vriend leverde uiteindelijk een tweede. De Delftse Spiderman kwam ver met z’n loeiende machines, maar niet ver genoeg. Hij haalde het plafond net niet. Zijn studenten pakten het een stuk professioneler aan. Met moderne vacuümpompen op de rug en veel kleinere schotels kwamen ze een heel eind. Maar ook zij bereikten net niet het plafond. De prijs ging ook aan hun neus voorbij. De vrouw van Thijs was de enige die er iets aan overhield.

zondag 23 juni 2002

Wedden dat……….


Klik op deze foto voor een vergrotingLonden – Britten wedden overal op. Wie van deze twee bejaarde dames is er het eerst aan de overkant? Halen ze het allebei of wordt er een geraakt door de naderende truck? Wedden dat je daarop kunt wedden.
Maar ook voor Britten is er een grens. Er kwamen zoveel klachten binnen over deze reclameposter van de Ierse bookmaker PaddyPower dat de Engelse reclamecodecommissie besloot om hem te verbieden. Het geeft geen pas om de spot te drijven met de mobiliteit van bejaarden.

Op de Nederlandse site van de reclamecodecommissie laat men geen voorbeelden zien van foute reclames. Maar je kunt er wel klagen. Ik overweeg om over Derrick te klagen. De Duitse krimi-acteur Horst Tappert zit in de spot voor het politietelefoonnummer 0900-8844. Daar begrijp ik niets van. Waarom is dat niet Piet Römer, onze eigen De Cock (met ceeooceeka). De serie met Derrick is nota bene gestopt, terwijl de held van Baantjer nog steeds tv-moorden oplost.

Klagen in Nederland doe je hier.

zaterdag 22 juni 2002

De fluwelen duivel


Corien bekijkt de originele tekeningen van Pa Pinkelman en Tante PollewopDelft – Gisteren bezochten Corien & ik het Letterkundig Museum in Den Haag om de overzichtstentoonstelling ’Godfried Bomans, de fluwelen duivel’ te zien. De titel van de tentoonstelling is ontleend aan een typering die de dichter Adriaan Roland Holst ooit gaf aan de schrijver. Het zijn niet de enige beschrijvingen die de dichter aan de schrijver van 'Erik of Het kleine insectenboek' gaf. Hij noemde hem ook wel ‘De eeuwige student’, ‘Godje Bomans’ en ‘De dolende ridder’.

Twee jaar geleden kreeg het museum de literaire nalatenschap van Godfried Bomans in bezit. Dit materiaal werd gebruikt om de tentoonstelling in te richten.

Corien & ik vonden het heel leuk en boeiend om een blik te werpen achter de schermen van Bomans’ wereld. Bomans was zo te zien een ijdele man die werkelijk alles bewaarde. Daarom is er nu een schat aan brieven, dagboeken, foto’s, kladschriften en fragmenten uit de talloze radio- en TV-opnamen. Bomans zoals hij is afgebeeld op de poster van de tentoonstellingWe bekeken o.a. het origineel van het ‘Dagboek van een gymnasiast’ en het ‘Dagboek van Rottemerplaat’. Tussen de fanmail zag ik zelfs een brief van de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Luns, die zijn bewondering uitspreekt over een krantenstukje van Bomans na het overlijden van Robert Kennedy.
We maakten op de tentoonstelling kennis met Roosje Keijser, één van de twee samenstellers van de expositie. Zij maakte een keus uit de nalatenschap die het museum uit handen van Bomans’ weduwe Pietsie ontving. Op mijn opmerking over de ijdelheid van Godfried vertelde ze me dat er 36 merendeel door Bomans zelf bijgehouden plakboeken waren. Er zijn er slechts enkele tentoongesteld.

Roosje bracht ons een stoel, zodat we op ons gemak naar een filmpje uit 1950 konden kijken, waarop Godfried namens de sociëteit Teisterbant een bul uitreikt aan Lodewijk van Deyssel. Bomans en z’n bestuursleden heffen daarna een glaasje jenever met het stokoude erelid. Jammer dat daar geen commentaar bijzit van een van de nog in leven zijnde leden van de sociëteit. Er waren er op de opening van de tentoonstelling een aantal aanwezig die spontaan allerlei commentaar gaven, vertelde Roosje me. “Dat was heel amusant.”

Toen Roosje werd geboren was Bomans al overleden. Zij heeft de schrijver dus nooit gekend. De bezoekers – we waren gisteren met z’n achten – zijn over het algemeen 50+. “Maar ik ben zo intensief met Bomans bezig geweest, dat het bijna voelt als familie”, grapte Keijser. “Ik droom soms zelfs van hem”, bekende ze me. Toen ze mijn verbaasde gezicht zag, voegde ze er aan toe: “Ik word dan altijd met een glimlach wakker.”

De tentoonstelling is nog tot en met 8 september te bezoeken in het Letterkundig Museum In Den Haag. Ik zou er zeker even langs gaan, het is de moeite waard.


vrijdag 21 juni 2002

”Beam me up Scotty” wordt werkelijkheid


Captain James T. KirkDelft – Het kostte onze neef Floris vele uren om naar Australië te vliegen. Als het aan een wetenschappelijk team van de Australian National University ligt dan gaat dat in de toekomst oneindig veel sneller. Dan komt er een moment dat net als in de science fictionserie Star Trek het teletransporteren mogelijk wordt. De gevleugelde woorden ”Beam me up Scotty” van captain Kirk worden dan werkelijkheid. Het team van de Australian National University meldt dat zij erin is geslaagd een boodschap in een laserstraal te teletransporteren volgens het principe uit de Star Trek-serie. Met behulp van 'quantum entanglement' (wat dat is weet ik niet) hebben de onderzoekers een radiosignaal in een laserstraal van de ene plek naar de andere weten te verplaatsen. Teamleider Ping Koy zei in een Australische krant:”"What we have demonstrated here is that we can take billions of photons, destroy them simultaneously, and then recreate them in another place."Scotty De techniek van het teletransporteren wordt ontwikkelt voor communicatiedoeleinden. Het teletransporteren van atomen en materie (mensen dus) is nog lang geen werkelijkheid. Daar zouden computers voor nodig zijn, die de biljoenen atomen van het menselijk lichaam kunnen lokaliseren en analyseren. Onderzoekleider Koy zei daarover in de The Australian: "We don't know how to do that with a single atom yet. But that doesn't mean that in the far future it's not possible."
Volhouden dus daar down under.





donderdag 20 juni 2002

Nienke en de zebra’s


Nienke bewondert de zebra’s en de zebrabril

Rotterdam – In de dierentuin noemen ze het een zebra. Bij het rijexamen noemen ze het een voetgangersoversteekplaats. (V.O.P.) Ieder ander mens noemt het allebei een zebra.
Nienke vond de zebra’s, die in hun verblijf in Blijdorp gezellig bij elkaar stonden en lagen, heel mooi. “Paarden met strepen” zijn zebra’s dat wist ze wel. Ze had er thuis in de voorleesboekjes al genoeg plaatsjes van gezien. Maar nu ze de dieren van zo dichtbij kon zien, was ze toch weer onder de indruk. Ze klom op het hek om de zebra’s van heel dichtbij te kunnen bewonderen. In de souvenirwinkel kwamen de zwart/wit lijnen weer terug. Je kunt een hoop met die strepen. Dat hebben niet alleen de jongens en meisjes van het verkeersexamen in de gaten. De strepen staan ook heel mooi op badlakens en sweaters en op een potlood is een streepjespatroon ook niet te versmaden. Maar het mooiste komen de strepen natuurlijk uit op een zonnebril. Trotst stapte onze kleindochter met de nieuwe zebrabril op haar neusje de winkel uit. Ze wilde hem het liefst ook niet meer afdoen. Of de zon nu wel of niet schijnt, of je nu binnen of buiten bent, dat doet er allemaal niet toe. Als je zo’n mooie zebrabril hebt dan zet je hem niet meer af. Niet vrijwillig in ieder geval.


Schutkleur


Een voetgangersoversteekpaard
is een dier met lijnen.
Daarmee is dan meteen verklaard
dat hij op een zebrapad kan verdwijnen.

woensdag 19 juni 2002


Floris in Australië


Nel knuffelt haar zoon Floris bij het afscheid op SchipholAlice Springs – De dag na Pinksteren namen Nellie & Pieter Jan samen met hun dochter Anne-Sofie op Schiphol afscheid van Floris. Samen met zijn vriend Martijn maakt Floris een reis door Australië. De eerste berichten daarover konden jullie lezen in de gedrukte versie van Ongehoord.
Inmiddels is bekend dat het erg goed gaat met de beide mannen. Ze zitten nu vrij afgezonderd ergens in het midden van Australië. De mobiele telefoon heeft daar geen ontvangst, net als de radio en tv. De laatste bekende plek is Ayers' Rock. Daar staan ze nu op een camping. Ze zijn onderweg naar Alice Springs. Zodra hij daar is zoekt Floris een internetcafé op om zijn site bij te werken. Klik snel naar de site van Floris in Australië en lees alles over zijn avonturen daar.
Wij wensen vanuit het nu ook tropisch warme Nederland Floris en Martijn veel plezier

Wie is van steen?


Wie is van steen?Rotterdam – De Rotterdamse diergaarde Blijdorp is een heel vermaarde dierentuin. Ze tonen er niet alleen de beesten. Ze leren de bezoeker ook veel over de dieren zelf. Het viel me op dat er ook een collectie bronzen afbeeldingen van de dieren was. Compleet met een tekst in braille. Er is dus niet alleen veel te zien, er is ook veel te voelen. Bovendien er zijn ook veel leuke dingen te doen. Een belangrijke zaak wanneer je met kinderen een dergelijk park bezoekt. Wij waren er maandag dan ook niet alleen. Er waren ook enkele bussen met kinderen op schoolreisje. Ze konden op en in dingen klimmen. Nienke was vaak nog te klein voor dergelijke attracties. Maar sommige zaken pasten wel goed in haar wereld. Door het hele park stonden stenen dieren. Grote en kleine. Met die ezel in het midden doen Sander & Saskia me denken aan Joseph & Maria.

dinsdag 18 juni 2002

De huisdichter heeft meelij


Delft – Er verschijnen steeds meer leuke Blogspots op het net. De meeste zijn nogal persoonlijk. Ik ontdekte deze van een dichterlijke leraar. Voor alle mensen in onze familie die ook van de onderwijsgen zijn voorzien en dat zijn er heel wat. Dus klik eens naar de site van de onderwijspoëet.

Klok en klepel

Wiskunde. Ach, ze waren goed geïnstrueerd.
De leraar had gezegd: "Gebruik je rekenbak".
Als altijd: één verstond het weer verkeerd.
Die zit daar nu te stomen in zijn regenpak.

Nienke in de dierentuin



Rotterdam – Voor Nienke waren alle dieren nieuw. Het nijlpaard, de olifant, de zebra, de okapi en de haai. Ze kende de beesten alleen uit de boekjes. Voor gelezen worden over een pinguïn of het dier in levende lijve een duik zien maken, is een wereld van verschil. Nienke vond het prachtig. Samen met haar pappa & mamma en haar Delftse opa & oma bezocht ze gisteren het dierenpark Blijdorp en genoot van al die mooie beesten.

maandag 17 juni 2002

Familiedag 2002 groot succes

Klik voor een vergroting van de groepsfoto hierHelmond – Afgelopen zaterdag kwamen we weer bij elkaar om onze Omadag te vieren. Het is de familiedag – die inderdaad altijd rond Vaderdag is – van de kinderen, kleinkinderen en inmiddels ook achterkleinkinderen van Jo & Annie.
Ditmaal werd de dag georganiseerd door Onke en Cor, bijgestaan door zijn vriendin Anne. Het werd direct bij aankomst al duidelijk dat ze er veel werk van hadden gemaakt. De kamer beneden was helemaal leeg gehaald en opnieuw ingericht met staantafels en tafels voor het buffet en de glazen. Na een kop koffie reden we naar een ‘geheime’ plek ergens in het donkergroene hart van Brabant.
Cor en zijn helpers hadden gezorgd voor een sportieve invulling van de dag. We speelden midgetgolf in groepjes van vier. Met Cor als overall-winnaar bleek zijn clubje veruit de sterkste van de verzamelde familie. Terwijl enkele neven daarna samen met een enkele oom nog even de score en de diverse technieken en tactieken van het edele golfspel doornamen, wandelenden de tantes met de meer sportieve neven en nichten door het unieke Brabantse natuurgebied met echte Schotse Highlanders. Klik voor een vergroting van deze groep hierDe dag werd besloten met een barbecue in de achtertuin van Cor. Het werd steeds gezelliger en het leverde weer een heleboel verhalen op. Wie weet vertel ik hier nog wel eens wat men mij in een bui van overmoed en loslippigheid allemaal heeft verteld.
Het was ook weer tijd voor een groepsfoto. Klik op de kleine plaatjes en bekijk de vergrotingen. Ik had jullie graag ook een foto getoond van de drie achterkleinkinderen Eva, Benthe en Nienke. Maar helaas was Benthe ziek. Ze had hoge koorts en mocht niet naar buiten. Ook Eva en Marko en Pauli konden niet tot het einde blijven. Dus laten we hier een apart groepsfoto van de familieleden uit Den Bosch zien. De overigen staan allemaal op de grote foto. Er zijn zelfs twee nog onbekende familieleden. Kijk maar naar het profiel van Saskia en Janneke. Volgend jaar – tijdens de zwemsurvival? - maken we dan maar een foto van vijf achterkleinkinderen.
Op de foto staat Anne aan de zijde van Cor.
Hulde voor Cor, Onke en Anne, zij hebben een fantastische dag georganiseerd.

zondag 16 juni 2002


Proficiat Carina


Een trotse en blije Carina hangt de vlag uit na haar schoolsucces.Hazerswoude – Mijn broer Martien heeft een hele goede vaderdag. Hij meldt via de mail heel trotst dat zijn dochter Carina is geslaagd voor haar Mavo. Het bericht van haar succes is met veel plezier ontvangen. Het betekent dat Carina nu met een gerust hart aan de door haar gewenste vervolgopleiding kan beginnen. Ook wij feliciteren Carina natuurlijk van harte en wensen haar veel succes straks in Den Haag.
Maar…………….. nu eerst maar eens lekker van de zomer genieten.


A hole in one


Klik voor een vergroting op de fotoLonden – Gisteren was het weer Omadag: de jaarlijkse reünie van de familie. Ik zal daar later in de week nog wel wat meer over melden. Ik noem het nu omdat één van de bezigheden die dag golf was. Een sport met een heel eigen publiek. Er is een verschil tussen hockeytoeschouwers en voetbalfans. Niet alleen in kleding, maar zeker ook in gedrag. Het verschil valt tegenwoordig een beetje weg als het om wedstrijden van nationale teams gaat. Dan verven de supporters zich oranje. Of het nu een tenniswedstrijd, een schaatskampioenschap of een voetbalwedstrijd is, we gaan er oranje naar toe en komen blauw terug. Bij een golfwedstrijd in Engeland bleek een overenthousiaste fan de bekende wens van elke golfspeler ‘a hole in one’ niet goed te hebben begrepen. Hij werd na zijn demonstratieve blote wandeling door veiligheidsmensen direct afgevoerd.

zaterdag 15 juni 2002


Oranje boven in telefooncel


Cel kleurt oranjeDelft – Straattheater is een kunstvorm aan het worden in Delft. Niet alleen tijdens de Mooi Weer Spelen, ook op andere momenten laten de Delftenaren zien dat ze van spektakel op straat houden. Zo is er op de Oude Delft een heel bijzonder telefooncel. Gesprekken kunnen er niet worden gevoerd. Maar er wordt wel over gesproken. Elke maand is er namelijk in die cel een kunstexpositie. Het is daarmee wellicht de kleinste expositieruimte in Nederland. Tegenover de cel een gezellig terras. Dat betekent dus dat de kunstuitingen altijd voorzien zijn van publiek.
Het lag voor de hand dat in de stad van Willem van Oranje er ook een cel met het koningshuis als thema zou komen.
De koningscel.



vrijdag 14 juni 2002

Bijzonder eindexamenstuk


Bijzonder eindexamenstukEindhoven – Het eindexamen van Marieke, waar ik eerder over berichtte, bestond uit vijf werkstukken. Daar zijn vrije werkstukken bij, maar ook opdrachten. Bij die opdrachten was ook het maken van een grafkrans. Ook hier maakte Marieke iets heel bijzonders van. De krans is na het examen door Marieke en Michiel op het graf gelegd van opa en oma. Op de foto is ook een potje met bloemen zichtbaar. Dat potje herkennen jullie wellicht. Het was indertijd eigendom van opa en stond bij hem in de tuin. Het potje kreeg Michiel later via zijn ouders. Het staat nu met bloemen op het graf. Het is zoals Michiel zelf zegt ”bij de rechtmatige eigenaar” terug.


Tijdens de opleiding werden er nog meer foto’s gemaakt van werkstukken van Marieke. Een aantal daarvan staan op de M&M-site. De liefhebbers kunnen daar een kijkje nemen en een indruk krijgen van het andere werk van haar.










donderdag 13 juni 2002

Doe Nederland de groeten


De lichtkrant in de tunnel is eigenlijk een kunstwerkLeidschendam - In een wand van een onderdoorgang onder rijksweg A4 bevindt zich een lichtkrant. Het is niet zo maar een lichtkrant. De krant is een kunstwerk ontworpen door kunstenaar Hans Muller. Het bijzondere is dat jullie allemaal deel uit kunnen maken van zijn kunstwerk. Het kunstwerk is op 4 september 1998 in gebruik genomen.
Iedereen kan er een tekst opzetten. Als je dat wilt, klik dan op: ik doe mee. Je komt dan terecht op de site van de lichtkrant. Daar kun je via het knopje meedoen verder komen.
Via een webcamera is het ook mogelijk om in de tunnel te kijken naar je tekst. Je kunt er natuurlijk ook naar toe rijden .De lichtkrant vind je in de onderdoorgang onder rijksweg A4 aan de Stompwijkseweg tussen Leidschendam, aan de westzijde van de snelweg, en Leidschenveen. Het is een vinexlocatie in de polder waar een nieuwe stad wordt gebouwd aan de andere kant van de snelweg. Deze tunnel is de eerste verbinding tussen deze twee stadskernen.





woensdag 12 juni 2002

Mooi weer met de Mooi Weer Spelen


Klik voor het vervolgDelft – Het afgelopen weekend hebben wij ons hart opgehaald aan de Mooi Weer Spelen. We waren niet alleen, met ons kwamen nog vele duizenden naar de Delftse binnenstad. Een moeder en dochter uit Apeldoorn hoorde ik zeggen:” Ik reis elk jaar naar Delft. Ik zou het voor geen prijs willen missen.” Op bijna elke straathoek speelde zich een toneelstukje af.

We zagen als Cupido’s uitgedoste Grieken en terwijl wij op terrasje van de zon en een drankje genoten, kwamen er levensgrote spinnen voorbij komen. Een heuse oppasser wandelde trots voor de beesten uit. ”Voor echte spinnen ben ik niet bang, maar deze zijn best eng.” vertrouwde een zekere Erika uit Utrecht aan het tafeltje naast ons op het terras me toe. Op de Brabantse Turfmarkt kwamen we een levensgrote op stoom aangedreven marionet tegen. Zijn in een blauwe jurk geklede begeleidster zorgde er voor dat het klepperende, piepende en sputterende apparaat op stoom bleef. De marionet zwaaide vriendelijk naar Corien.

Griezelen in DelftWant tijdens de Mooi Weer Spelen doet iedereen mee. Iedere toeschouwer loopt de kans om speler te worden. Het is een heel fantastisch en magisch weekend, Het was bovendien mooi weer met de Mooi Weer Spelen.









dinsdag 11 juni 2002


Proficiat Marieke


Bij Sander & Saskia prijkt dit fraaie eindexamenstuk.Eindhoven – Dit is nu niet bepaald een bos bloemen die je op vrijdagavond uit de supermarkt meeneemt voor je echtgenote c.q. vriendin. Tenzij je gewend bent om € 30 uit te geven aan de wekelijkse bloemenhulde. Deze bos is een prijswinnend examenboeket. Marieke vervaardigde dit kunstwerkje vorige week voor het eindexamen van haar opleiding. Ze scoorde er een acht mee. Dat was meteen het hoogste cijfer dat er op het examen werd uitgedeeld. Ze maakte natuurlijk nog meer bloemprachtigheden. Deze bos troffen we aan bij Sander & Saskia aan. Sander was naar de expositie van de examenwerken geweest en had de bos als geschenk mee naar huis gekregen. Ik ben er zeer van onder de indruk. Mocht je dus voor een feestelijke gelegenheid een bijzondere bloemstuk of boeket willen bestellen. Rijdt dan maar eens langs bij de bloemist waar bloemschikkunstenares Marieke werkt.

maandag 10 juni 2002


Kleurrijke fans


Kijk mij nu eens leuk voor de dag komen.Delft – Het is kaal in Nederland. Geen oranje geverfde gevels, geen slierten met vlaggetjes door de straten en geen oranje balletjes op de antennes van de auto’s. In landen die wel deelnemen aan het wereldkampioenschap voetbal leven de fans zich natuurlijk wel helemaal uit. We kijken er met z’n allen een beetje meewarig naar. “Wat doen die mensen vreemd”, denken we nuchter, onze eigen aanmoedigingskleuren op de gevels zijn we voor het gemak maar even vergeten. Ik ken de film de ‘Nutty Professor’. Binnenkort kan daar wat mij betreft de ‘Knotty Fan’ bij komen. Zo is er ook voor een neutrale kijker naar het voetbalspektakel nog wel het een en ander aan leuke dingen te zien op de tribunes.

zondag 9 juni 2002

U bent uniek


Klik voor een blik op de achterzijde van de kaart op de voorzijde.Luxemburg – In 1974 reisden wij met Nellie en Pieter Jan naar Luxemburg. We brachten die zomer daar een paar weken door. Een van onze favoriete bezigheden was het neuzen in kleine tweedehands boekwinkeltjes en antiekzaakjes. Je kunt in die kleine winkeltjes soms hele leuke dingen vinden. Niet in de grote boekwinkels, maar juist in de kleine straatjes daar ver vandaan liggen de kleine onverwachte schatten. Dagboeken van mensen die ooit bekend waren. Ansichtkaarten die een beeld geven van de steden en dorpen in vervlogen tijden. Ik wordt natuurlijk wel eens door mijn ega aan mijn vestje getrokken. Zeker als de zon flink schijnt. Dan moet de keus gemaakt worden tussen snuffelen in stoffige boekenkisten of met een glas gekoelde drank op een terras kijken naar de mensen die geen tijd hebben om dat te doen. Jullie begrijpen dat de keus niet moeilijk is.
Overigens vind je lang niet altijd een kleinood. Het is zoals mijn schoolvriendinnetje van twaalf jaar indertijd al heel wijs zei: Je moet veel kikkers kussen om een prins te vinden.”
Maar deze ansichtkaart viel in de smaak. Ik vond hem terug in een envelopje tussen de spulletjes van mijn schoonouders. Het is waarschijnlijk de enige vakantiekaart die altijd is bewaard.



zaterdag 8 juni 2002

De geschiedenis herhaalt zich


Klik op de foto en bekijk nog een foto van het eendjes-voeren-feest.Delft – Je ziet aan het gezichtje van Benthe dat ook zij eendjes voeren een feestje vindt. Veilig op de grond voor haar pappa kijkt zij, aangemoedigd door mamma en oma naar de eendjes die enthousiast op het brood afkomen. Het water bij de achtertuin was ook al zo’n attractie voor haar mamma vroeger. Niet alleen de eendjes voeren, maar ook de boot en de schaatsen. Later kwam daar ook het vissen bij. We hielden viswedstrijden met alle buren in de straat. En weer later was het Jim die, op bezoek uit Engeland, menige vis hier aan de haak sloeg hier.
Samen met buurman kees plaatste ik direct nadat we hier kwamen wonen een groot hek bij water. Je weet immers maar nooit of je kind er in een onbewaakt ogenblik niet in tuimelt. De eerste novemberstorm haalde het hek omver en het kwam nooit meer terug. Geen van de kinderen viel overigens ooit in het water. Het overkwam alleen Corien. Toen de buren daar om moesten lachen, was Saskia heel boos. Ze stampvoette:”Het is niet leuk!” Ze had gelijk.
Nu beginnen we weer van voren af aan. Met Benthe en Nienke eendjes voeren.




vrijdag 7 juni 2002

”Hij bakt er niks van”


Barcelona - Na de uitschakeling van Nederland nam bondscoach Louis van Gaal afscheid van de KNVB en het nationale elftal. Heel veel mensen, ook vakmensen en voetbaljournalisten, vonden dat terecht. “Hij bakte er niets van”, was de bijna unanieme mening van de Nederlandse voetbalkenners. Van Gaal dacht daar anders over en gaf de Nederlandse voetbalpers tijdens een rechtstreeks op televisie uitgezonden persconferentie een veeg uit de pan.
Terwijl de Nederlandse voetballiefhebbers zich verbijten en kijken naar het WK in Korea en Japan zonder Oranje, lijkt Van Gaal al weer over zijn verdriet heen. De ex-bondscoach bakt deze week biefstukjes voor Albert Heijn op televisie. Louis is met vrienden aan het barbecuen. Dan komt er een oranje bal over de schutting. De bal rolt in de richting Van Gaal. Louis vindt het een vervelend moment. Kennelijk gaat nu al de voetbalellende van zijn mislukte avontuur weer door hem heen. Maar dan realiseert de voormalig bondscoach zich dat het leven doorgaat. Hij lacht naar zijn vrienden en zet zich weer aan de barbecue. Iedereen haalt opgelucht adem.

Ik kijk toch liever naar het televisieoptreden van die andere bekende voetbalcoach: Guus Hiddink

New York Heldenkalender


Tegen de achtergrond van New York poseert wijlen Thomas Foley, een held van de brandweer.New York – De brandweer van New York verloor tijdens de ramp met de World Trade Centre Towers op 11 september vorig jaar 343 collega’s. Onder de slachtoffers waren ook Robert Cordice, Thomas Foley en Angel Juarbe. Toch staan deze drie brandweermannen op een glossy kalender. De nabestaande hebben toestemming gegeven voor deze "Calendar of Heroes". Naast de drie overleden helden, staan er ook negen brandweermannen op de kalender die de aanslagen op de WTC overleefden. De portretten werden, uiteraard ruim voor 11 september, genomen tegen de achtergrond van Central Park, Times Square en de Brooklyn Bridge.

donderdag 6 juni 2002

The Sexiest Geek Alive


Klik op de foto voor een vergroting.San Jose – De 32-jarige Amerikaanse informatica lerares Ellen Spertus stond op haar school Mills College in Oakland bekend als ”a bit of a geek.” Ik denk dat zij daar aanvankelijk toch wel een beetje door beledigd was. Maar nu niet meer. Nu is ze wel content met die benaming. Ellen zegt daar nu zelf over:”I'm not just a geek, I'm a geek proselytiser.” De reden van haar verandering van inzicht is nogal bijzonder. Spertus heeft sinds enige tijd een officiële titel. De lerares deed mee aan een schoonheidswedstrijd en werd daar uitgeroepen tot “the Sexiest Geek Alive”. Ze heeft zelfs een kroon om het te bewijzen. Ze zal nu ongetwijfeld het respect van al haar studenten hebben verworven. Ik wens haar veel succes in de toekomst met haar titel. Ik zou de kroon overigens niet in de klas opzetten. Juist na een titel is eenvoud een deugd.





woensdag 5 juni 2002

Politiebureau is baken voor Delft


Het politiebureau in Delft is nu helemaal zichtbaarDelft – Het politiebureau in Delft aan de Jacoba van Beierenlaan is een belangrijk baken in de stad. Het stak altijd al trotst boven de brandweerkazerne uit, maar nu de sloop van de oude brandweerkazerne, op de hoek Krakeelpolderweg / Westlandseweg klaar is, komt het gebouw eindelijk eens volledig tot z’n recht. Het zicht wordt nog slechts ontrokken door wat puinbergjes. Maar het blijft niet zo ruimtelijk. De brandweer van Delft krijgt een nieuwe kazerne op dezelfde plek als de oude. Voor de bouw was aanvankelijk 5,9 miljoen euro uitgetrokken. Dat bleek vorig jaar al te weinig te zijn. Er kwam nog een miljoen euro bij. De constructie van de nieuwe kazerne begint waarschijnlijk aan het einde van dit jaar. De bouw zelf gaat minimaal twee jaar duren. Boven op de drie lagen van de toekomstige kazerne komen overigens ook etages met kantoren en parkeerruimte.
Dat betekent dat het zicht op het politiebureau straks weer helemaal is verdwenen.
Waarom toch op dezelfde locatie? "Wat ons betreft is dit de ideale locatie voor de brandweer", zei de Delftse brandweercommandant Jan Bron intertijd.
Het voornaamste argument voor deze locatie is dat de aanrijdtijden van deze locatie naar de Delftse binnenstad en het ziekenhuis korter zijn dan op andere potentiële plekken.
Ik vind het wel vreemd dat er kantoren bovenop de kazerne komen. Hoe vaak zou er een brandweerauto met zwaailicht en sirene uitrijden? Te vaak om rustig te werken.

Er was er eens……….


Opa verzint de verhalen die bij de praalwagens van drie oktober horen.Leiden – Voorlezen is van alle tijden. Er is toch niets leukers dan voor het slapen nog een verhaaltje te horen of te vertellen. De gordijnen op de kinderkamer zijn al dicht en het is doodstil. De buitenwereld lijkt ver weg en ook de huiskamer beneden is nu ver weg. Het domein van de volwassenen. Maar hier op de eigen kamer komt het moment van ouder en kind. Samen aan het eind van de dag een stapje verder komen in het boekje. Nienke vindt het leuk en ook Benthe luistert ’s avonds in haar bedje al naar een verhaaltje. Of het nu over Jip en Janneke of over Nijntje gaat of zoals hierop de foto over de optocht op 3 oktober, voorlezen is geweldig. Opa leest in zijn huis in Leiden voor aan zijn kleindochter Saskia. Wij zitten ook in de kamer en luisteren mee. We gaan later die dag immers naar de optocht kijken. Saskia luistert naar de verhalen die opa verzint bij de praalwagens. Voorpret op 3 oktober.

Het wordt in deze tijd van de digitale snelweg tijd voor een voorleessite. Een site waarop de opa’s de verhaaltjes schrijven, die dan thuis door de pappa’s en de mamma’s kunnen worden voorgelezen. Het lijkt me een gat in de markt voor opa’s en oma’s.

dinsdag 4 juni 2002


De weduwnaar


Delft – Van de week moest ik op condoleancebezoek. Mieke was na een hersenbloeding binnen een week dood. Ik zag haar niet zo vaak, maar had toevallig kort voor de bloeding nog met haar gesproken. We waren even oud. Op het op de kaart aangegeven tijdstip arriveerde ik bij haar woning. Het was druk. Veel familie, vrienden en collega’s. Mieke had geen kinderen. Ik werd door een nichtje van haar aangesproken. "Als u nog afscheid wilt nemen, loopt u dan direct even mee. Ze gaan de kist sluiten", vertelde ze me op zakelijke toon. Ik schuifelde achter haar aan naar de voorkamer. Op een lage grenen salontafel stond de witte kist. Mieke droeg een tweed mantelpakje. Ik had haar nog nooit in een mantelpakje gezien. Het verbaasde me dat ze er een bezat. Ze lag met haar handen gevouwen. Men had een scheiding in het midden van haar haar aangebracht. Niks voor Mieke. Na enkele ogenblikken ging ik naar de huiskamer. Daar zat Henk, haar man. Hij roerde in een kopje koffie en staarde voor zicht uit.
Ik gaf hem een hand, vertelde wie ik was en condoleerde hem. Henk knikte. Hij had het begrepen. Het nichtje kwam weer op me af. "Wilt u koffie", vroeg ze. Ik knikte en liep naar een hoek van de kamer waar ik paar kennissen zag. We knikten zwijgend naar mekaar. Terwijl ik m'n koffie dronk, keek ik naar Henk en herinnerde mij het refrein van een vers van Friso Wiegersma:
>
Want trouwen is een bitter spel
Dat weet je van tevoren
Heb je het een poos gedaan
Is er een die dood moet gaan
En die dan alleen blijft staan
Heeft het spel verloren.

maandag 3 juni 2002


Engelsman zit 31 dagen in een WK-doos


Klik voor op de foto en zie de Brit z’n eerste pizza oppeuzelen in zijn plastic doos.Londen – De 23-jarige Brit Gaz Howard, een fanatieke supporter van het Engelse voetbalelftal, brengt de gehele periode van de wereldkampioenschappen voetbal door in een plastic doos op een vrachtwagen. In de doos heeft hij een bed en een tv-toestel. Hij zal de 31 dagen van de wereldkampioenschappen voetbal in zijn privé-doos de wedstrijden op de televisie volgen. Zijn sponsor Goodfella's Pizzas zorgt voor het eten. Hij zal wel veel pizza’s moeten verorberen vrees ik. Hij reist in de doos van Londen via Birmingham, Manchester, Liverpool en Newcastle weer terug naar zijn woonplaats Southport. Onderweg wil hij dan behalve tv kijken, geld inzamelen voor een goed doel: Childline. Hoe gek moet je zijn om aan zo iets te beginnen, vraag ik me af. Ik zie het verkeerd verzekert Gaz. “Ik heb de gelukkigste man te wereld”, legt hij uit. “Ik heb een bed, een tv, een eindeloze voorraad pizza’s en wordt met rust gelaten tot de wereldkampioenschappen voorbij zijn. Wat wil een man nog meer?”

zondag 2 juni 2002

Koffie in het achterkamertje


Benthe op schoot bij oudoom A3Helmond – Mijn Delftse opa heeft altijd een camera bij zich. Zo komt het dat er zoveel foto’s zijn van z’n kleinkinderen zijn. Toch was hij er niet bij toen ik een bezoekje bracht aan mijn oudoom Adrie in zijn computerwinkel in het centrum van Helmond. In het achterkamertje van de winkel kreeg oma, waarmee ik een eind aan het wandelen was, een kopje koffie van haar broer. Opa had zijn digitale camera in de handtas van oma gedaan. Dus maakte ze een foto van mij op schoot bij A3.











Het is weer weer voor de tuin


Klik voor nog een foto van het eendjes voeren op dit plaatje. Delft - ”Alle eendjes zwemmen in het water” zingt oma als ze met Nienke door de tuin naar de wetering achter ons huis loopt. Met een paar sneetjes brood lukt het wel om de eendjes naar de tuinkant te lokken. Mikken gaat Nienke nog niet zo goed af, maar samen met oma en mamma lukt het. De eendjes laten zich verleiden en zwemmen voor de kleine meid heen en weer. Wachtend op de stukjes brood. Eenden, meerkoeten, reigers en meeuwen bevolken het water. Alleen de eendjes durven dichterbij te komen. De geschiedenis herhaalt zich. Toen pappa de leeftijd had van z’n dochter was eendjes voeren ook al een favoriete bezigheid. Later kwam daar de boot bij. Ik wed dat die over een paar jaar ook weer te voorschijn moet komen. In het zonnetje op het water. Maar het water was ook in de winter een grote attractie. In het zonnetje achter het huis de schaaten onderbinden en dan met de buurtkinderen heerlijk schaatsen op de dichtgevroren wetering. Het is eigenlijk altijd weer voor een tuin aan het water.

zaterdag 1 juni 2002

Feest op Centennial Beach


Klik op de kleine foto en bewonder de skyline van Barrie Barrie – Ik zie op de temperatuurmeter van onze site dat het lekker weer is in Barrie. Dat komt goed uit voor familieleden Corrie en Warrie. Want vandaag is het groot feest in deze Canadese stad. Van elf uur ’s morgens tot aan het eind van de middag is er een grote openbare picknick georganiseerd. Daar is niet alleen van alles te smikkelen, er zijn ook allerlei leuke dingen georganiseerd voor zowel kinderen als ouders. En staat er in de lokale krant: it's absolutely free!

Veel plezier dus in Barrie!





Eekhoorntje helpt Britse politie


De slimme speurder wijst de politiemensen de weg naar de buit.Avon and Somerset – De politie zet niet alleen mensen, maar ook dieren in. Iedereen heeft wel eens een surveillancehond of een politiepaard gezien. Gewaardeerde medewerkers van de politiekorpsen, ook in Engeland. In dat land is daar nu een politie-eekhoorntje bij gekomen. Britse rechercheurs onderzochten een inbraak in het dorpje Twerton vlakbij Bath. Deze Britse politiemensen beweren dat een eekhoorntje hen naar de verborgen buit leidde. Volgens de politiewoordvoerder van het korps werden de agenten bij de garage van het huis van het slachtoffer opgewacht door een eekhoorn. ”Het leek alsof het eekhoorntje de agenten aanwijzingen gaf om hem volgden”, zegt de woordvoerder. “Het eekhoorntje rende een stukje verder, stopte, keek om te zien of de agenten nog volgden en liep dan verder.”. Uiteindelijk klom de eekhoorn in een boom. Daar vonden de verbouwereerde politiemensen vervolgens de buit van de inbraak. Het slimme diertje kreeg van de beide politiespeurders een handvol met nootjes voor de bewezen diensten.