tag:blogger.com,1999:blog-30955562024-03-19T23:27:28.164+01:00Ongehoord Digitaal Dagboek (ODD)webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.comBlogger4871125tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-25582824366187480722012-02-07T00:00:00.001+01:002012-02-07T00:00:06.334+01:00<h1>Tot slot</h1>Delft – Aan alles komt een einde. Ook aan ODD. Dit is het laatste stukje op het Ongehoord Digitaal Dagboek, want vandaag zet ik er een streep onder. De site was indertijd opgezet als vervolg op de papieren versie van Ongehoord. Het was bedoeld als platform voor familie en vrienden. Een plek om nieuws en wetenswaardigheden uit te wisselen. Dat gebeurt al geruime tijd niet meer. Sommige lezers hebben een eigen blog opgezet, anderen hebben een account bij Flickr, Twitter of Facebook. Zij hebben de functie van ODD overgenomen. Daarop zie ik nu de laatste nieuwtjes. Daarom wordt het tijd om te stoppen. Met dit stukje meegerekend, zijn sinds 2001 toen de site begon 4875 stukjes verschenen op ODD. De site trok dagelijks gemiddeld 650 bezoekers. De meesten daarvan kwamen via Google search. Het stukje dat de meeste bezoekers [4043] trok, verscheen op <a href="http://digidagboek.blogspot.com/2005/01/nieuw-uniform-politie-delft-het-heeft.html">22 januari 2005 en ging over het nieuwe uniform van de politie</a>. Ik haal de site overigens niet uit de lucht. De oude stukjes blijven – als een soort archief - beschikbaar. <br />
<a href="http://twitter.com/share" class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord">Tweet</a><script type="text/javascript" src="http://platform.twitter.com/widgets.js"></script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-62125348978563674532012-02-06T00:00:00.001+01:002012-02-06T00:01:55.567+01:00<h1>Dat wil ik zo houden</h1>Delft – Als je op straat iemand tegen komt die “Hoe gaat het met je?” vraagt, is het vast geen goede vriend. Het is geen familielid en zelfs niet eens een vage kennis. Want hoe het met je gaat weet iedereen die een pc of laptop bezit. Op Twitter, Facebook en LinkedIn is immers alles over je te vinden. De online-vrienden en –bekenden behoeven het niet eens zelf bij te houden. De sociale media doet dat voor je. Facebook of LinkedIn stuurt je een mailtje om je vertellen dat een vriend een verjaardag viert. Wat je hem of haar voor die verjaardag kunt geven, heeft Facebook ook je al verteld. Daar lees je immers waar iemand naar luistert of wat hij of zij graag leest. Online wordt er erg veel van ons privéleven bij gehouden. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9NOO5OxCv9Luf6ZJ-oonYppdCqJfm5ByPI5p2KY8EJ5TCJJJSHaIz-mLSP6siE1zHGMnZVtrUatKB-i57ZtCcfdjHYg-kYFW3a49w0M-EydoLb6Uamd58o8_51Xvv3XSd20O/s1600/mijn+vrienden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="506" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9NOO5OxCv9Luf6ZJ-oonYppdCqJfm5ByPI5p2KY8EJ5TCJJJSHaIz-mLSP6siE1zHGMnZVtrUatKB-i57ZtCcfdjHYg-kYFW3a49w0M-EydoLb6Uamd58o8_51Xvv3XSd20O/s640/mijn+vrienden.jpg" width="640" /></a></div>LinkedIn stuurde me onlangs een mailtje met de mededeling dat 35 van mijn contacten een andere betrekking hadden aanvaard in het afgelopen jaar. Het programma vroeg zich daarbij af of het iets van mij had gemist, want ik was niet van betrekking veranderd. Werd dat niet eens tijd? Ik bestudeerde de gezichten van mijn contacten. Ik wist dat ze niet allemaal een nieuwe betrekking hadden. Sommige waren ‘alleen’ bevorderd of hun functie had na een reorganisatie een andere naam gekregen. Gelukkig ken ik mijn vrienden, kennissen, contacten en familieleden altijd nog beter dan de sociale media. Dat wil ik zo houden.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-58125952982855626912012-02-05T00:00:00.002+01:002012-02-12T13:42:19.459+01:00<h1>Voor- en nadelen</h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIZ3jK39TgotNJcEwFpokE3lRHHU72_1j327r3J5MGPOD7UfwNQ-OmyfdLoVegu8q9uLVPBWa_nBk_cwKtV7XU3rlrGk1wBOb25D33SHHgRicq9miZEoQopCb5UoQ55mSQVUSh/s1600/Benthe+schaatst.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIZ3jK39TgotNJcEwFpokE3lRHHU72_1j327r3J5MGPOD7UfwNQ-OmyfdLoVegu8q9uLVPBWa_nBk_cwKtV7XU3rlrGk1wBOb25D33SHHgRicq9miZEoQopCb5UoQ55mSQVUSh/s320/Benthe+schaatst.png" width="240" /></a></div>Delft – Het winterweer heeft gisteren weer voor flink wat overlast gezorgd. Op Facebook en andere sociale media werd er flink geklaagd de Nederlandse Spoorwegen en ProRail. Het treinverkeer rond de hoofdstations van een aantal grote steden was zaterdag ernstig verstoord als gevolg van problemen met het winterweer. Als gevolg van sein-, wissel- en stroomstoringen op verscheidene trajecten reden er minder of soms helemaal geen treinen. Ik hoorde Minister Melanie Schultz (Infrastructuur) op de radio vragen 'hoe het kan dat met alle investeringen van de afgelopen jaren om het spoor winterklaar te maken, het toch weer niet lukt deze dagen en het de komende dagen ook moeilijk blijft'. Ook op de weg had het verkeer hinder van de koude. Telefonisch overleg met Saskia leidde er toe dat Corien & ik, net als de andere gasten die van ver moesten komen, niet naar Veldhoven afreisden voor de viering van de verjaardagen van Saskia & Sander. Strooizout heeft bij te lage temperaturen maar weinig effect en daarom blijft het link op de weg. Dat bleek op de A27. Daar vielen gisteren drie gewonden toen ter hoogte van knooppunt Hooipolder dertien auto op elkaar reden. Het was dus ook achterafgezien een verstandige beslissing om niet te reizen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjla5amx5VIuvcLNZoq-1OcfDJv2vzLL4KOjEO9QjO7hyR3OxbTS_GcpSjQzMgcGMMfhRHEZFG1hIoqTQTnEVEtlxD65MAzGzilAGJ-Ft49lqf1bZLqIjw2do79AQCb_GJG-vS9/s1600/Sietske+schaats.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjla5amx5VIuvcLNZoq-1OcfDJv2vzLL4KOjEO9QjO7hyR3OxbTS_GcpSjQzMgcGMMfhRHEZFG1hIoqTQTnEVEtlxD65MAzGzilAGJ-Ft49lqf1bZLqIjw2do79AQCb_GJG-vS9/s320/Sietske+schaats.png" width="240" /></a></div>Tot zover de ellende en overlast die het winterweer veroorzaakte. De kou en de sneeuw hebben ook een andere kant. Een vrolijke. Ook daarvan zag ik op Facebook verschillende voorbeelden. Goed gemutst en ingepakt trokken veel mensen er op uit. Van Saskia kreeg ik de foto’s van Benthe en Sietske die op een schaatsbaan in het dorp genoten van het heerlijke winterweer en het mooie gladde ijs. Er kon volop geschaatst e gesleed worden in een prachtig winterlandschap. Ook hier in Delft was de schaatsbaan aan het eind van onze straat geopend. In een heerlijk zonnetje genoten daar velen van deze gelegenheid om eens heerlijk te schaatsen [<a href="http://youtu.be/1920aX3TLSM"> zie het filmpje</a>]. Een bekende succesvolle Nederlandse voetballer en trainer zei ooit dat elk nadeel zijn voordeelt heeft. Het wordt dit weekend weer bewezen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzD6FOfC357P4EVycBLdPt5mhVCStae-JGdAJbVlw0KQm_CkgJUfdeMwcnX7WU82SEhu1mdRKTEg699VDZNEOjUEenP7wM1ENtl607ArQpRw2gJm0DmhYB4gl1Y-x8A-UCvvX2/s1600/IMG_1689.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzD6FOfC357P4EVycBLdPt5mhVCStae-JGdAJbVlw0KQm_CkgJUfdeMwcnX7WU82SEhu1mdRKTEg699VDZNEOjUEenP7wM1ENtl607ArQpRw2gJm0DmhYB4gl1Y-x8A-UCvvX2/s640/IMG_1689.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYjeMD99-xe3j-nnKT-AIoarMeIOiQ7mw_7v521o_b2tyvh9KKUhfMQd8juHgi9gA7uHtnWtQ6AT1PjnwYweKOB81QzeC11vfFxnIoP7TIaVD6VueRTbssZPzzJqnpm4CfxxVj/s1600/IMG_1690.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYjeMD99-xe3j-nnKT-AIoarMeIOiQ7mw_7v521o_b2tyvh9KKUhfMQd8juHgi9gA7uHtnWtQ6AT1PjnwYweKOB81QzeC11vfFxnIoP7TIaVD6VueRTbssZPzzJqnpm4CfxxVj/s640/IMG_1690.jpg" width="640" /></a></div><b>Naschrift</b><br />
Op verzoek van Saskia voeg ik deze twee foto’s van de ijspret nog even toe aan het stukje. De foto’s kwamen binnen nadat ODD al was gesloten, maar voor de volledigheid horen ze er wel bij.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-9413260429948472982012-02-04T00:00:00.005+01:002012-02-04T11:27:30.480+01:00<h1>Voorspellen niet verwachten</h1>Veldhoven – Voorspellen is geen eenvoudige zaak. Daarom spreekt men het bij het KMNI ook van weerverwachting en niet van weersvoorspelling. Verwachten kan je alles. Dat is alleen maar goed, wees overal op voorbereid, verwacht alles. Maar voorspellen is veel moeilijker. In beide gevallen zeg je iets over de toekomst, op grond van informatie uit het verleden of heden. Maar verwachten klinkt een stuk bescheidener dan voorspellen en dat siert de mens. Bovendien lijkt het dan niet zo erg als het niet uitkomt. Toch zijn er wel gebeurtenissen die zich makkelijk laten voorspellen. Vandaag zijn we in Veldhoven om de verjaardagen van Saskia en Sander te vieren. Ik voorspel dat ik er koffie zal drinken en zal snoepen van een heerlijke door Saskia zelf gebakken appeltaart. Het is een voorspelling die ik maak op grond van informatie uit het verleden en waar ik alle vertrouwen in heb.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://farm8.staticflickr.com/7149/6803052765_d7763a6a59_o.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="426" src="http://farm8.staticflickr.com/7149/6803052765_d7763a6a59_o.jpg" width="640" /></a></div><center><i><a href="http://www.flickr.com/photos/saskiavr/">Foto: Saskia </a></i></center><b>Naschrift</b><br />
Je kunt beter een verwachting uitspreken dan een voorspelling doen. Dat bleek ook vandaag weer. Een autorit naar Veldhoven bleek vanmorgen door de weersomstandigheden niet verstandig. Wij belden daarom af. Aan de telefoon vertelde Saskia dat ze inderdaad appeltaart had gebakken. Dat deel van mijn voorspelling klopte dus, maar we zullen deze niet proeven. Dat deel van mijn voorspelling gaat dus de mist in. Net als alle andere gasten die van ver moesten komen, zagen Corien & ik af van een autorit naar het zuiden. Maar de appeltaart houd ik tegoed, beloofde Saskia mij. Dus koester ik nog wel een verwachting.<br />
<br />
<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-45090790008873077492012-02-03T00:00:00.003+01:002012-02-03T00:22:52.197+01:00<h1>Vakantiegevoel</h1>Delft – Een zonsondergang associeer ik met vakantie. Op reis in een warm land op een wit strand genieten van de ondergaande zon. Het liefst met een koel glas in de hand. Dat is een zonsondergang. Hoe kom ik aan deze associatie? Ook in ons land gaat de zon elke dag onder in het westen. Ook zonder dat ik hem achter de horizon zie zakken, vindt het fenomeen elke dag plaats. Het einde van de dag voltrekt zich zonder dat ik er bij stil sta. Domweg omdat ik altijd met iets anders bezig ben als de koperen ploert verdwijnt. Daarom zie ik de zakkende zon altijd als ik op reis ben. Dan heb ik er tijd voor.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://farm8.staticflickr.com/7163/6802772931_9fe09bf62e_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="http://farm8.staticflickr.com/7163/6802772931_9fe09bf62e_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"> </span><span style="font-size: small;"> </span></td></tr>
</tbody></table><a href="http://www.flickr.com/photos/9484570@N06/">Corien</a> fiets deze week uit haar werk naar huis juist op het moment dat de hemelbol bezig is te zakken. Als ze bijna thuis is, verdwijnt de zon achter de westelijke horizon, die dan wordt gevormd door de skyline van Den Hoorn. Op aanraden van de Haagse hoffotograaf Max Koot heeft zij altijd een cameraatje in haar tas. <i>“Altijd een cameraatje bij je steken”</i>, zei Max ooit tegen haar, <i>“je weet nooit wat je tegenkomt.”</i> De woorden van de in 1991 overleden Hagenaar neemt ze nog steeds ter harte. Zo komt het dat zij op weg naar huis deze foto kon maken van de ondergaande zon. Ik krijg er meteen weer een vakantiegevoel bij. <br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-78906182306974114622012-02-02T00:00:00.000+01:002012-02-02T00:00:04.523+01:00<h1>Even op de oorbel wachten</h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiATAyoc1r0C3Kzr-SnlAW_fAdUyT-3JC7D16AcZch08IzAvb7W6PL6Og1mpraQGC6eBMPTxnclI2b766N33Jagf5AmYLjWf_BksnfwU3zr20AbdGYN7cXSYrMR1WkKXBuSiMhy/s1600/cl.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiATAyoc1r0C3Kzr-SnlAW_fAdUyT-3JC7D16AcZch08IzAvb7W6PL6Og1mpraQGC6eBMPTxnclI2b766N33Jagf5AmYLjWf_BksnfwU3zr20AbdGYN7cXSYrMR1WkKXBuSiMhy/s320/cl.jpg" width="320" /></a></div>Delft - Ben je in het bezit van een laptop? Heb je een smart Phone? Een zak vol met USB-stickies? Ligt er een iPad naast je op de bank? Dan heb je wel zo’n beetje alles wat er momenteel aan gadgets op de markt is. Dat had je gedacht. Er is nog veel meer te koop op dit gebied. Wat dacht je van een set zilveren manchetknopen waarin een 2GB USB-stickje is verwerkt en met daarin ook een Wi-Fi hotspotfunctie. Perfect voor de reizende zakenman. Nadat je de bijgeleverde software hebt gedownload, steek je de USB-stick in je laptop en je kun via Wi-Fi verbinding maken met al je andere apparaten zoals smart Phone en iPad. De zilveren manchetknopen zijn al beschikbaar vanaf 250 dollar. Het is een accessoir waar zelf James Bond van watertandt. En als je nu alleen maar T-shirts of bloesjes met korte mouwen draagt? Gewoon even wachten tot de oorbel-versie op de markt komt. Dat kan nooit lang meer duren.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-89214329641910829392012-02-01T00:00:00.000+01:002012-02-01T00:00:04.732+01:00<h1>De waarde van woorden</h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXT2hfvI-POdCqkjwzdiaxol-5leYyfOPH4frZaC9V-1k00O3kS0khm9ehDVm7pLcoVmapCT-cOoX2GagtvCYze8GKxFsnJLHCzgzHhpQT413ySbXQUEVG9PNPlPHd7sBC79b/s1600/woordwaarde.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXT2hfvI-POdCqkjwzdiaxol-5leYyfOPH4frZaC9V-1k00O3kS0khm9ehDVm7pLcoVmapCT-cOoX2GagtvCYze8GKxFsnJLHCzgzHhpQT413ySbXQUEVG9PNPlPHd7sBC79b/s320/woordwaarde.png" width="320" /></a></div>Delft – Wat <a href="https://twitter.com/#!/">Twitter</a> is weten we allemaal, maar voor de enkeling die nu met opgetrokken wenkbrauwen naar het scherm tuurt, vat ik het toch even samen. Twitter is een zogenaamde microblogdienst waarop je onder eigen naam of pseudoniem een berichtje kunt plaatsen van maximaal 140 lettertekens. Sinds kort hebben taalwetenschappers het ontdekt als een nieuw gereedschap om de betekenis van allerlei woorden vast te stellen. Op Twitter beschrijven immers honderdduizenden mensen wat hen zoals bezig houdt. Ze doen dat bovendien op het moment dat ze het doen. Iemand die de tweet `Haal nu Chinees´ maakt, doet dat terwijl hij bij de afhaalchinees staat te wachten op zijn maaltijd. Prof.dr. M. (Marc) van Oostendorp van de Faculteit der Geesteswetenschappen van de universiteit van Leiden schreef een artikel over wanneer woorden op Twitter verschenen. En wat blijkt ´Chinees´ piekt op zondagavond om 18:00 uur. Net op tijd om met het bord opschoot naar Studio Sport te kunnen kijken. Je kunt zelf ook een dergelijk onderzoek doen op de website <a href="http://timeu.se/">Timeu.se</a>. Als je daar bijvoorbeeld koffie intikt, zie je dat we in Nederland bij voorkeur tussen acht en negen aan de koffie zitten. Borrelen doen we volgens de site vooral op vrijdagmiddag om 16:00 uur. De tsunami aan berichten die via Twitter over de gebruikers heen rolt, lijkt niet alleen voor wetenschappers van belang. Ook marketeers kunnen zo via Twitter bijhouden wat het effect van tv-reclame is<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-10328804146292888282012-01-31T00:00:00.001+01:002012-01-31T00:00:01.771+01:00<h1>Wondere verbeeldingswereld</h1>Amstelveen - De Helmonders onder de lezers van ODD kennen wellicht hun stadsgenoot, de onderwijzer en verzamelaar van hedendaagse kunst Henk Pijnenburg. Hij introduceerde in de jaren zestig en zeventig op de St. Silvesterschool in Helmond een nieuwe en voor die tijd baanbrekende lesmethode. De bevlogen leraar nam zijn leerlingen mee naar musea en exposities en toonde hen allerlei kunstwerken. Niet om die op schoolse wijze door hen te laten reproduceren, maar om de creativiteit van de kinderen te prikkelen. Zijn werkwijze leverde vele bijzondere tekeningen op die krachtig, helder en volledig ongekunsteld zijn. Het is nu een landelijk befaamde collectie kindertekeningen. Daarvan worden er nu 50 getoond in het Cobra museum in Amstelveen. Ze worden getoond in samenhang met de internationale tentoonstelling <i>‘Klee en Cobra. Het begint als kind</i>’. Het toont de wederzijdse fascinatie van zowel Paul Klee als de Cobra kunstenaars voor de wondere verbeeldingswereld van het kind. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUxoil9XBuMc7mi49Uc__ZxuYJgry_K6p2EXLZRdNxSrd_I-RMKkhTtQtUq9F7ANkfKCTzKSBomUsbnLGWePdbZmuU_t5G9EuCyU9iG8Xd24fkPLpmr6xYWTYAnfiSNyphuqCa/s1600/artbyanimals.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUxoil9XBuMc7mi49Uc__ZxuYJgry_K6p2EXLZRdNxSrd_I-RMKkhTtQtUq9F7ANkfKCTzKSBomUsbnLGWePdbZmuU_t5G9EuCyU9iG8Xd24fkPLpmr6xYWTYAnfiSNyphuqCa/s640/artbyanimals.jpg" width="640" /></a></div>Ik kom hierop omdat vandaag in Grant Museum of Zoology van de Universiteit van Londen een tentoonstelling begint onder de naam Art by Animals. Maken dieren dan kunst? Op de tentoonstelling zijn o.a. schilderijen van apen en olifanten te zien. Wie bedenkt er nu weer zo iets, denk je misschien. Zijn het tekeningen met een betekenis of slechts willekeurige en zinloze lijnen op een vel. Besmeurde vellen zonder waarde, die niets vertegenwoordigen. Ik vind het geen kunst. Maar moeten we er daarom absoluut geen tijd aan besteden. Misschien kunnen ze dienen als beginpunt. Als start voor een verstandig mens met een mening, die toch enig gevoel krijgt van de vormen en kleuren die een olifant met zijn slurf heeft veroorzaakt. Misschien kan het de creativiteit prikkelen? Dat laatste was ook het enige dat Henk Pijnenburg voor ogen had.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-37428026221758695842012-01-30T00:00:00.000+01:002012-01-30T00:00:05.920+01:00<h1>Ontwikkel je brein</h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8tg_NhMDGJkRRYd5crq2li4NzncYwe1JLtpoJzHIDliJuQnMi5g3_cey4kM-cYu3bzRPp840eowjuxVJF0O9JvCoqrVOglzy_OUlum3wU_M7GkbaDm9VZLJQVaaCJLZKgINKR/s1600/ontwikkelen.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8tg_NhMDGJkRRYd5crq2li4NzncYwe1JLtpoJzHIDliJuQnMi5g3_cey4kM-cYu3bzRPp840eowjuxVJF0O9JvCoqrVOglzy_OUlum3wU_M7GkbaDm9VZLJQVaaCJLZKgINKR/s640/ontwikkelen.jpg" width="449" /></a></div>Delft – Ik ben momenteel het boek van Dick Swaab ‘Wij zijn ons brein’ aan het lezen. Volgens de schrijver zijn we ons brein al vanaf onze conceptie en duurt het tot onze dood. Wat gebeurt er in de hersens van een puber. Welke rol spelen onze hersens bij verliefdheid en homoseksualiteit? En wat gebeurt in onze hersenpan als de alzheimer toeslaat? Werkelijk alles komt aan bod in het boek van hersenonderzoeker Swaab. Therapie, antidepressiva, alternatieve geneeswijzen, agressie, moreel gedrag, geloof en meditatie, alles heeft met ons brein te maken. Swaab is er van overtuigd dat de basis voor al het menselijk gedrag in de eerste plaats in de hersenen ligt. Geavanceerd neurobiologisch onderzoek ondersteunt dat. Het is dit onderzoek dat de basis vormt voor het beeld dat dit boek geeft van de werking van de hersenen. Ik zag online deze foto voorbij komen. Hij hoort bij een advertentie. Het geeft een voorbeeldje waartoe je hersens in staat zijn. Staar dertig seconden naar de drie rode stippen op de neus van het meisje. Kijk direct daarna naar een witte muur of plafond en knipper vlug met de ogen. Je zult zien dat je hersens het negatief hebben ontwikkeld en voor je afdrukken op het witte vlak. En dat doen je hersens zonder dat je weet hoe ze dat doen. Je kunt niet allen je hersens ontwikkelen, je brein kan zelf ook ontwikkelen. Het is tot meer instaat dan je vermoed. <br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-48697537440884308442012-01-29T00:00:00.001+01:002012-01-30T13:45:45.952+01:00<h1>IJsje eten in Istanbul</h1>Istanbul – Het kan heel warm zijn in Istanbul. Een lekker ijsje dan uitkomst brengen. Maar even vlug een ijsje scoren is er bij deze ijsverkoper niet bij. Als ik na deze jongeman op het filmpje aan de beurt zou zijn, kocht mijn ijsje ergens anders. Soms kan je ook te leuk willen zijn.<br />
<center><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/fvUQQF5S4Dg" width="640"></iframe></center><br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-25728693656004094422012-01-28T00:00:00.000+01:002012-01-28T00:00:01.145+01:00<h1>Het zet je aan het denken</h1>Londen – Loesje is een kritisch meisje met gevoel voor humor. Ze kijkt om zich heen en geef via aanplakbiljetten positief commentaar op wat ze ziet. Het is goed dat er zulke meisjes zijn. Jammer dat Loesje niet echt bestaat. Loesje is fictief, het resultaat van iemands verbeelding. Loesje is inmiddels zelfs een beweging met een eigen vereniging compleet met statuten. Het begon allemaal in Arnhem in 1983. Enkele actievoerders bedachten het Loesjeconcept. Sinds 2005 heeft Loesje een internationaal kantoor in Berlijn en zijn er Loesjegroepen in meer dan 25 landen. Internationaal gaat Loesje nu voor vrijheid van meningsuiting en vrijheid van expressie. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgId1uuNOP9gGr1QPBX65CPPhiI3jEVhWseinBsC9AvXURmibpOLFVKukCNj-GoC0PWduqdQJJY0p25T5xvS3rsKfas2xZ0BuAY7le82Eq5i-sJ-6SgsO3Wd2-naBVN6ZCA-0X1/s1600/Loesje.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgId1uuNOP9gGr1QPBX65CPPhiI3jEVhWseinBsC9AvXURmibpOLFVKukCNj-GoC0PWduqdQJJY0p25T5xvS3rsKfas2xZ0BuAY7le82Eq5i-sJ-6SgsO3Wd2-naBVN6ZCA-0X1/s640/Loesje.jpg" width="640" /></a></div>Het was dit graffitiwerk op een muur in Londen dat me plots deed denken aan het denkbeeldige Hollandse meisje. Het is gemaakt door de Britse graffiti-kunstenaar Banksy. Zijn kunstwerken zijn hoewel humoristisch vaak ook politiek. Hoewel niemand weet wie Banksy is, is hij niet fictief. Hij is niet een verzinsel van een actiegroep. Een ding hebben ze wel gemeen. Zowel Loesje als Banksy maken illegaal gebruik van andermans muur. En beiden zetten je aan het denken.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-82895186426923204522012-01-27T00:00:00.001+01:002012-01-27T00:00:04.040+01:00<h1>Lego ruimtereiziger veilig terug</h1>Toronto – Op YouTube vind je iedere keer eigenlijk zonder te zoeken weer een bizar filmpje. Het filmpje bij dit stukje gaat over een opmerkelijke ruimtereis. Matthew Ho en Asad Muhammad, twee 17-jarige studenten uit Toronto, hebben namelijk een legopoppetje de ruimte ingestuurd. De ruimtemissie van het speelgoedmannetje dat de Canadese vlag in zijn rechterhand had geklemd, eindigde op 24 kilometer hoogte. Ik weet niet of je dan al van een ruimtereis kunt spreken. Maar de beelden van de reis zijn wel goed gelukt. De twee Canadese studenten gebruiken een heliumballon. Daaraan bevestigden ze het legofiguurtje, een gsm en vier camera’s. Op 24 kilometer hoogte ontplofte de ballon. De plastic astronaut landde met behulp van een nylon parachute die door de moeder van Asad was gemaakt 120 kilometer verwijderd van de lanceerplaats weer op aarde. Dankzij de GPS vonden de beide jongens hun speelgoed ruimtevaarder weer terug. Lecourgos Papathanasakis, het hoofd van de school bevestigde tegenover de lokale pers de “amazing voyage”. En 'amazing' is het zeker.<center><iframe width="640" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/MQwLmGR6bPA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center><br />
<a href="http://twitter.com/share" class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord">Tweet</a><script type="text/javascript" src="http://platform.twitter.com/widgets.js"></script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-28657978523696141922012-01-26T00:00:00.000+01:002012-01-26T00:00:04.803+01:00<h1>Vrolijk breiwerk</h1>Delft – Je hebt wild eten, wildplassen en wildbreien. Het laatste was in 2011 het mooiste nieuwe woord van het jaar. Het neologisme kreeg de meeste stemmen bij een verkiezing op de site van het Instituut voor Nederlandse Lexicologie. In tegenstelling tot wildplassen geeft het geen overlast door stank. Vrolijke lappen breien die om straatmeubilair of lantaarnpalen, bomen e.d. worden geknoopt fleuren het straatbeeld alleen maar op. De nieuwe toegang naar het NS-station Delft heeft ook zo’n vrolijke beurt gekregen. Sinds maandag moeten de reizigers van dit tunneltje gebruik maken. Het is voor velen van hen wel even zoeken. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://farm8.staticflickr.com/7001/6761219613_3341ffc253_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://farm8.staticflickr.com/7001/6761219613_3341ffc253_o.jpg" width="640" /></a></div>Hoewel er versierde fietsen op de gevel van het tunneltje staan, kunnen fietsers er geen gebruik van maken om naar de andere zijde van het station te komen. De oude fietstunnel onder het spoor tussen het Westerkwartier en het centrum is gesloten en dus moeten de fietsers nu omrijden via het Bolwerk of de Prinses Irenetunnel als ze vanuit het Westerkwartier naar het centrum willen. Dat is sneu want dan missen ze ook het vrolijke breiwerk.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-79887954886578470992012-01-25T00:00:00.000+01:002012-01-25T00:00:00.317+01:00<h1>Ingrediënten</h1>Delft – De foto’s in een kookboek zijn meestal erg indrukwekkend. Ze tonen het resultaat van de kookkunst van de schrijver van het boek. Jouw maaltijd – hoewel natuurlijk erg lekker – ziet er nooit zo uit. Dat komt omdat de fotografen sjoemelen bij het maken van de foto. De kleur van de producten moet perfect zijn. Ze behoeven niet gaar of lekker te zijn, maar mooi. Veel spulletjes op die mooie foto in het kookboek zijn dan ook helemaal niet eetbaar. De Zweedse fotograaf Carl Kleiner, pakte het bij het maken van de foto’s voor het kookboek van Ikea dan ook helemaal anders aan. Hij maakte geen foto’s van het eindproduct, maar maakte een ingrediëntenfoto. Het kookboek van de Zweedse meubelgigant zou je alleen al voor de foto’s kopen. Ik denk dat ze het ingelijst op grootformaat in de keuken ook heel goed doen.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQuOP8YyqNsbyNeXDPpn0-vaCO8zSScReHRQ198jWc0UtlTYKM-VmW_qqtouVuUUfU81JcAc2Op4rqrz9wMv0xoga5sXLAUUDqc0IsMZocJ3Gvtrml1MJdZPQNFXzhOFcXa6Ma/s1600/ingredienten.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQuOP8YyqNsbyNeXDPpn0-vaCO8zSScReHRQ198jWc0UtlTYKM-VmW_qqtouVuUUfU81JcAc2Op4rqrz9wMv0xoga5sXLAUUDqc0IsMZocJ3Gvtrml1MJdZPQNFXzhOFcXa6Ma/s1600/ingredienten.jpg" /></a></div><a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-22892461137623008232012-01-24T00:00:00.000+01:002012-01-24T00:00:00.713+01:00<h1>Gelukkig?</h1>Delft – Wat is geluk en hoe wordt je gelukkig. De warme zon op je huid, fluitende vogeltjes of op een zondagmorgen wakker worden met de geur van verse croissantjes? Dat werkt misschien voor sommige mensen. Ik vind fluitende vogeltjes of vers brood ook leuk, maar daar word ik niet gelukkig van. Geluk zit voor mij niet in tastbare dingen. Geluk is een gevoel en we streven er allemaal naar. Een team van onderzoekers van de universiteit van Utah beweert nu te weten hoe je je snel gelukkig zult voelen zonder daar veel voor te doen. Het enige dat je hoeft te doen is je account van Facebook halen. Daarna lacht het leven je weer toe. Dat komt omdat volgens de wetenschappers mensen jaloers worden van Facebook. Al die leuke foto’s en al die mooie plekken waar mensen melding van maken op het Facebook zorgen voor dat jaloerse gevoel. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgneTlbhJ5mL4TKZpczltfM_Z6htUfvCqHd4m7kpUSD0UIcAOz61HtrNnks9NudGppn06fLIaYvPAOFcMNPR042mNdMJpIq2fTWjytHPkHbLILRo1A_YtIhidvQU5nqKiXTQWs5/s1600/fbceleb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgneTlbhJ5mL4TKZpczltfM_Z6htUfvCqHd4m7kpUSD0UIcAOz61HtrNnks9NudGppn06fLIaYvPAOFcMNPR042mNdMJpIq2fTWjytHPkHbLILRo1A_YtIhidvQU5nqKiXTQWs5/s640/fbceleb.jpg" width="640" /></a></div>En zoals je weet zijn jaloerse mensen ongelukkige mensen. De onderzoekers van de universiteit hebben ontdekt dat mensen die vaak Facebook gebruiken ongelukkiger zijn dan mensen die minder vaak of helemaal geen Facebook hebben. De mensen die onderzocht werden moesten eerst vertellen hoeveel uur ze op Facebook doorbracht. Vervolgens moesten ze reageren op stellingen zoals ‘veel van mijn vrienden hebben een beter leven’ en ‘het leven is eerlijk’. Het bleek dat 95 procent van de ondervraagde Amerikaanse studenten op Facebook zaten. Ze besteden daar ongeveer vijf uur per week aan. De mensen die het minst gelukkig zijn, waren de mensen die blind allerlei mensen die ze helemaal niet eens kennen als ‘vriend’ toevoegen. Maar dat is ook een beetje het verhaal van het kip en het ei. Want misschien voegen ze al die onbekenden wel toe omdat ze al ongelukkig zijn. Wie zal het zeggen?<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-41271912090128776442012-01-23T00:00:00.000+01:002012-01-23T00:00:03.061+01:00<h1>De waarheid over kaas?</h1>Delft – Kaas is gezond. Bestel maar eens <a href="http://www.recepten.net/recept.html?recept=broodje-gezond">een ‘broodje gezond’</a> in de horeca en je ziet dat er behalve tomaat en sla ook steevast een plak ham en een plak kaas tussen het broodje zit. Heerlijk en het geeft je meteen ook een goed gevoel. Je eet immers gezond. Daar zijn overigens wel wat vraagtekens bij te zetten. Lekker is het zeker, maar gezond kun je kaas niet noemen. Kaas is ongezond omdat het ontzettend veel verzadigd vet bevat. Dat verhoogt je kans op hartfalen en diabetes. Zelfs 30+ kaas is nog steeds 30 procent vet. Je ziet het goed als je kaas warm maakt, dan zie je duidelijk dat er veel vet in zit. Sinds een aantal jaren komt het ook al niet meer voor in de schijf van vijf. In Amerika wordt nu gewaarschuwd voor kaas. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_b3LzI_7sPESGzsxAvcLEtjWmUzvRtVTJbpWMH9O0xyn7Pvdyrwu7Ks8ieS1mywNQEIT1A3i0zC0a0y-uxCLhwsL1VcZUxqCjYigL59Efq9vI74clilXN6Xv1xTgAM_FZdBF_/s1600/Cheese+billboards.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_b3LzI_7sPESGzsxAvcLEtjWmUzvRtVTJbpWMH9O0xyn7Pvdyrwu7Ks8ieS1mywNQEIT1A3i0zC0a0y-uxCLhwsL1VcZUxqCjYigL59Efq9vI74clilXN6Xv1xTgAM_FZdBF_/s640/Cheese+billboards.JPG" width="640" /></a></div><br />
Stop met het eten van kaas, zegt de Amerikaanse <a href="http://pcrm.org/media/news/fat-focused-billboards-warn-albany-cheese">Physicians Committee for Responsible Medicine</a> (PCRM). Deze organisatie heeft billboards langs de wegen laten plaatsen die mensen moeten waarschuwen tegen de gevaren van kaas. Volgens deze organisatie is kaas vet en zit het vol met cholesterol en zout. Bovendien is het erg calorierijk. Ruim de helft van de Amerikanen is te dik en de PCRM wijst <a href="http://www.adweek.com/adfreak/cheese-death-says-grim-reaper-billboard-wisconsin-135234">kaas aan als de grote schuldige</a>. Nu vind ik dat wel kort door de bocht. Ik denk dat de overige ingrediënten van de pizza of de cheeseburger ook bijdrage aan het overgewicht van de Amerikanen. Dat weet PCRM ook wel want eerder staken ze de beschuldigende vinger uit naar McDonalds [<a href="http://youtu.be/zUxIXQza-dM">zie het filmpje hier</a>]. Want als het alleen de kaas is dan zouden de Nederlanders nog dikker zijn. De gemiddelde Amerikaan eet 14 kilo kaas per jaar en wij kaaskoppen verorberen 16,7 kilo kaas per jaar. Laten we dus maar eerlijk zijn. Kaas is lekker en kaas mag (met mate), maar noem het niet gezond.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-53244206329141480432012-01-22T00:00:00.000+01:002012-01-22T00:00:00.193+01:00<h1>Broekloos trein rijden</h1>Delft – In ons land kennen we de traditie om met Nieuwjaar de zee in te rennen. Regen, sneeuw of andere ongemakken voor lief nemend. Rillend en bibberend doen de mensen op tal van plaatsen in Nederland mee met deze ludieke zwempartijen. We kijken er niet meer van op. Ook New York kent een dergelijke traditie. Er hoeft niet bij te worden gezwommen, maar het is vaak wel erg koud. In de Big Apple kent men midden in de winter No Pant Subway Ride (Een ritje zonder broek met de metro).<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj6UqBMxOOCHOaXPmaD5UmJOZL0w8sDDJEAxzNoNLgGlrNWY0ELJFGeY704fD5vcGXf4s2lrGm8_Rx6bTDrb9KNYUYxrYNb7lqMwSnlTNNdjgxkky2Xs_1zbCci0kONq-PezME/s1600/6662563135_dd7c6b017e_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj6UqBMxOOCHOaXPmaD5UmJOZL0w8sDDJEAxzNoNLgGlrNWY0ELJFGeY704fD5vcGXf4s2lrGm8_Rx6bTDrb9KNYUYxrYNb7lqMwSnlTNNdjgxkky2Xs_1zbCci0kONq-PezME/s640/6662563135_dd7c6b017e_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zelfs de baby heeft geen broek aan</td></tr>
</tbody></table>Het heeft wel iets weg van een flashmob. Via aller sociale media spreken de deelnemers af. Het begon in 2002 als grap van zeven Amerikaanse jongens. Zij filmden met een verborgen camera de reacties van reizigers in de metro die zagen dat ze geheel winters gekleed, maar wel broekloos met de ondergrondse reisden. 8 januari jl. was het weer zo ver. Nu deden niet zeven maar tienduizenden mensen mee aan de broekloze metrorit. <br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6VhxYU1njjENndo8uf7uxDkJClomt1TqjsF4InPLrMsHSgGbf5sUw-5wlwnGHztfZdTvzT10k4Vrjsgvetfo4NXxb1Q7C-ziBdf4984eEKo4ThRKVakieK_khSSU6iIqzonla/s1600/6671280671_f21007fe1f_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6VhxYU1njjENndo8uf7uxDkJClomt1TqjsF4InPLrMsHSgGbf5sUw-5wlwnGHztfZdTvzT10k4Vrjsgvetfo4NXxb1Q7C-ziBdf4984eEKo4ThRKVakieK_khSSU6iIqzonla/s640/6671280671_f21007fe1f_b.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Met kousen of afgezakte sokken</td></tr>
</tbody></table>In 59 steden verdeeld over 27 landen trokken mensen op deze elfde No Pants Subway Ride hun broek uit. Alleen al in New York waren er 4000 deelnemers die zonder blikken of blozen in normale winterkleding maar wel zonder broek een ritje maakten in de ondergrondse. Ze hadden zich verdeeld over zes stations en tien spoorweglijnen. Natuurlijk werd er ook nu weer volop gefilmd. Niet meer met een verborgen camera, want sinds de smartphone is iedereen inmiddels wel gewend aan de camera’s om je heen. Op internet kun je zonder moeite filmpjes vinden over de al die ritten van de broeklozen. Ze deden het in <a href="http://www.youtube.com/watch?v=yF9FM6KqCu4">New York</a>, <a href="http://youtu.be/Ejf2R9I4SNg">Barcelona</a>, <a href="http://youtu.be/-D6jnhR9Fqs">Londen</a>, <a href="http://youtu.be/vfnPx-GuPmg">Praag</a> en <a href="http://youtu.be/bmMLtwuHB2g">Amsterdam</a>. Klik maar op de plaatsnamen en bekijk de filmpjes.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-49929215914947267002012-01-21T00:00:00.001+01:002012-01-22T21:00:11.792+01:00<h1>Elke vogel telt</h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix0NZ9ZydJIKtl0ivcBh41M6_AKg5OFQcdNlaY139_jrJaHClYp0FZLQrK-EfizFNJfqC8B_J3RZBxFb7ORMnEXL_fdWAguZ67eTbgXViSekL25burK8H7FpLsaEh9lHpPE8P-/s1600/goudvink.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix0NZ9ZydJIKtl0ivcBh41M6_AKg5OFQcdNlaY139_jrJaHClYp0FZLQrK-EfizFNJfqC8B_J3RZBxFb7ORMnEXL_fdWAguZ67eTbgXViSekL25burK8H7FpLsaEh9lHpPE8P-/s200/goudvink.jpg" width="133" /></a></div>Delft – Vandaag of morgen zitten heel wat landgenoten, zowel volwassenen als kinderen, een half uurtje voor het raam naar hun tuin of balkon te turen. Ze doen mee aan <a href="http://www.tuinvogeltelling.nl/">de Nationale Tuinvogeltelling</a>. Ze noteren een half uur lang alle vogels die ze in hun tuin of op hun balkon ontwaren. Vogelbescherming Nederland organiseert de telling elk jaar. De telgegevens worden op een speciaal formulier ingevuld waarna deze via het internet kunnen worden doorgegeven. Aan de hand daarvan wordt de Nationale Tuinvogel Top 10 samengesteld. De ingestuurde gegevens worden gebruikt voor onderzoek naar vogels. Vorig jaar namen ruim 30.000 mensen deel aan de Tuinvogeltelling en werden er bijna 850.000 vogels geteld. De top drie bestond uit de huismus, koolmees en merel. Dat is niet representatief voor mijn tuin. Huismussen zie ik nooit. Koolmees, merel en roodborstje zijn de vogels die mijn tuin frequenteren. Een dergelijk tellijst is erg handig. Zeker als je niet meer precies weet hoe de kleine gevederde vrienden in je tuin heten. <a href="http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/static.tuinvogeltelling.nl/telformulier_2012.pdf">Klik hier voor de tellijst</a>. Er zijn niet veel instructies. Slechts de volgende regels moet je in acht nemen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp_qRKC2vDhArebLRLeypGfpzEbWpivMXUNjfSzAtdlVSC7r-zOn08_mhd80896NMJyrkyo3EXgsuGBMjCcSVIYt9b-drCtAqtXLIXeSaX_Z2C3MxoIiJyfNsJvRL7IQQLaZrV/s1600/vogelspotter.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="534" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp_qRKC2vDhArebLRLeypGfpzEbWpivMXUNjfSzAtdlVSC7r-zOn08_mhd80896NMJyrkyo3EXgsuGBMjCcSVIYt9b-drCtAqtXLIXeSaX_Z2C3MxoIiJyfNsJvRL7IQQLaZrV/s640/vogelspotter.jpg" width="640" /></a></div><br />
1. Je mag alleen tellen op een dag in het weekend van 21 en 22 januari 2012. Het moment kun je zelf uitkiezen.<br />
2. Zoek op die dag een plek bij het raam vanwaar je de hele tuin of het balkon overziet.<br />
3. Houd pen en papier bij de hand en eventueel een vogelgids en verrekijker.<br />
4. Tel een halfuur lang.<br />
5. Noteer per vogelsoort het hoogste aantal dat je, in dit halfuur, <b>tegelijkertijd</b> in je tuin ziet.<br />
6. Vogels die alleen maar voorbij vliegen tellen niet mee<br />
7. Na het half uur tellen geef je je resultaten door.<br />
<br />
Het lijkt me niet zo moeilijk. Ik zal daarom vandaag meetellen. Morgenavond maakt Vogelbescherming de tuinvogel toptien van 2012 bekend.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-61692962966969298552012-01-20T00:00:00.000+01:002012-01-20T00:00:06.337+01:00<h1>Ik zou wel eens willen weten</h1>Delft – Op Facebook worden allerlei spelletjes gespeeld. Bij een daarvan zoeken gebruikers op welke song er op nummer 1 stond toen ze geboren werden. Ze zoeken op YouTube het filmpje erbij en posten het dan op hun profiel. Het resultaat is soms verrassend. Overigens verbaast het me dat men niet opzoekt welke plaat negen maanden vóór de geboorte op nummer 1 stond. Dat zegt wellicht meer over je ouders. Overigens zoeken steeds meer mensen al heel lang voor het zover is een lied uit dat moet worden gespeeld op hun begrafenis. Een gewoonte die nog niet zo heel oud is. Ooit werd alleen religieuze of klassieke muziek gespeeld tijdens een begrafenisplechtigheid. De moeder van mijn moeder, mijn oma dus, overleed in november 1958, precies vier maanden na haar man. Welke muziek er op haar begrafenis werd gespeeld weet ik niet. Ik weet wel wat haar favoriete plaat was. Ik hoor het haar nog zingen. Het was ‘Ik zou wel eens willen weten’, een lied dat twee jaar voor haar overlijden uit kwam. <br />
<center><iframe width="640" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/cFlJ6EvicF0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center><br />
Het was van de hand van de toen 32-jarige Brabantse zanger en dichter Jules de Corte. De blinde zanger begeleidde zich zelf op de piano en verwierf er grote bekendheid mee. Mijn oma zong eigenlijk alleen religieuze liederen en omdat zij het lied van De Corte zong, kreeg het voor mij als kind een religieuze lading. Dichter Michel van der Plas had daar duidelijk geen last van en maakte er <a href="http://youtu.be/TWnYe1ZMpLw">een parodie</a> op. De tijdens zijn leven een aantal keren bekroonde De Corte is nog niet helemaal vergeten. Deze maand gaat de theatervoorstelling ‘Wij Nederlanders’ met bekende en onbekende liedjes van hem in première. De in Deurne geboren artiest werd in 2008 postuum onderscheiden met de Oeuvreprijs van de gemeente Helmond. In die plaats vlak bij zijn geboortedorp vind je op de hoek van de Zuid-Koninginnewal en het Lambertushof ook een plaquette met de tekst van zijn lied ‘De Woorden’. <br />
<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-38121632051020888992012-01-19T00:00:00.000+01:002012-01-19T00:00:00.282+01:00<h1>Met een kreun en een zucht</h1>Delft – Het is koud en guur en Akina is voor de derde keer deze week natgeregend. Dat is balen, maar wat nog vervelender is, is dat haar slot is vastgevroren. Dat gebeurde van de week ook al een paar keer. Iedere keer zakt Akina dan op de knietjes en ontdooit met haar lichaamswarmte het slot. Gelukkig werkt dat keer op keer. Behalve de laatste keer. Toen kon Akina minutenlang geen kant op. Ze zat vastgevroren aan het slot hulpeloos te wachten op een redder in nood. Ze kon niet eens om hulp roepen. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsjUQvBrLD38OzUpsCzpdpOhNnK2XpgeagzZjn_g0kyYGpYRgiMVmHzYlzuN_xOaBK_ov6b9Pmtu2lIIC6uytdIX_ZsPnuoCDqgw1YJYnIZURcFR2f789j_JMY-raVv8i8OAF/s1600/akina.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsjUQvBrLD38OzUpsCzpdpOhNnK2XpgeagzZjn_g0kyYGpYRgiMVmHzYlzuN_xOaBK_ov6b9Pmtu2lIIC6uytdIX_ZsPnuoCDqgw1YJYnIZURcFR2f789j_JMY-raVv8i8OAF/s640/akina.jpg" width="640" /></a></div>Haakon, haar Noorse buurman, vond haar zo. Haakon is een aardige jongen en hij wilde haar wel even helpen. Hij haalde een bakje warm water en bevrijde daarmee het meisje uit haar benarde positie. Maar eerst maakte hij een foto. <i>“Vind je toch niet erg hè?</i>” vroeg hij met zijn vriendelijkste glimlach. Akina kon niet makkelijk praten met haar tong aan het slot vast, maar de kreun en de zucht die ze liet horen, vatte Haakon op als ‘ja’.<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-14134867154669017202012-01-18T00:00:00.001+01:002013-01-25T20:33:54.892+01:00<h1>
Te mooi om op te eten</h1>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTS2Nioimsrd8-EaNNxngP02M5aNy1t1u8Q8xmXmxMjgsqA5eB1-0D1cq1wD77khW2bwYKPNaEulUR1ZpqHbZ0Wy5RReRSwEfrEThTBWzUPdaGclIbyuKU4N4Sa1ahPWXPcKyC/s1600/veld1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTS2Nioimsrd8-EaNNxngP02M5aNy1t1u8Q8xmXmxMjgsqA5eB1-0D1cq1wD77khW2bwYKPNaEulUR1ZpqHbZ0Wy5RReRSwEfrEThTBWzUPdaGclIbyuKU4N4Sa1ahPWXPcKyC/s320/veld1.jpg" width="320" /></a>Cochem – Wie verre reizen maakt, kan veel verhalen. Ook als je niet heel ver weg gaat, valt er trouwens ook genoeg te vertellen als je thuis komt. Of zoals in mijn geval om op ODD te zetten. Ik vind het leuk om uit een buitenlandse winkel iets mee te nemen dat ik nog niet eerder proefde. Zo komt het dat ik nu veel potjes met mosterd heb in heel verschillende smaken. Die krijg ik nooit meer op. Vorig jaar verbleven Corien & ik samen met onze kinderen en kleinkinderen <a href="http://digidagboek.blogspot.com/2011/10/met-oma-aan-de-top-cochem-deze-week.html">een week in Cochem</a>. Ook uit Duitsland nam ik heerlijke koudgeperste mosterd mee. Maar ik nam dit keer nog iets mee. Samen met Bob en Sander deed ik in Cochem de inkopen voor de maaltijden van onze club. In de winkel wees Sander me op götterspeise. <br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtIhE7AbLDx9OkOiEOQk2z1Pd_c7QHuQh2wsn6YCTdggjnof639xwhMVYxEhPadZvaDcuuyKtwXJFjtjvV6zj60MuE_E0twK3uOdU8DOdc7ExrIGiEjOef-Tu4mGAjvIaIZsC8/s1600/veld2.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtIhE7AbLDx9OkOiEOQk2z1Pd_c7QHuQh2wsn6YCTdggjnof639xwhMVYxEhPadZvaDcuuyKtwXJFjtjvV6zj60MuE_E0twK3uOdU8DOdc7ExrIGiEjOef-Tu4mGAjvIaIZsC8/s320/veld2.JPG" width="320" /></a>Dat is een dessert gemaakt van gelatine. De Duitsers noemen het ook wel wackelpudding of wackelpeter, vertelde Sander. Tot zover niets bijzonders. Behalve dat de groene variant nieuw voor me was. De Duitse kinderen noemen die om voor de hand liggende reden ook wel froschsülze. Ze eten de lekkernij vooral met slagroom of vanillesaus. We namen het mee en aten het ’s avonds als toetje. De smaak is waldmeister. Dat heb ik even op moeten zoeken. Het is lievevrouwebedstro en dat geeft het een heel bijzondere smaak. We vonden het allemaal lekker. Dus namen we het ook allemaal mee naar huis. Dat je heel creatief met de jelly aan de slag kan, zag ik later op deze foto’s die ik van Saskia kreeg. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKqE_wkGrqDcUTrBhoDUTEHN_SN7g2ewrY6cXzK3V60OR-HSLYq0Fb4FAGbgg09iOH82OVt2AmwPp2AsG3RIPON_XSSp_YtsmxC2ABOm-_sMEmg0qV3_5Qwv5X73oEXb8EQdc/s1600/bewondering.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKqE_wkGrqDcUTrBhoDUTEHN_SN7g2ewrY6cXzK3V60OR-HSLYq0Fb4FAGbgg09iOH82OVt2AmwPp2AsG3RIPON_XSSp_YtsmxC2ABOm-_sMEmg0qV3_5Qwv5X73oEXb8EQdc/s320/bewondering.JPG" width="320" /></a>Bob maakte met de groene götterspeise en room een heus voetbalveld. Het dessert was een groot succes op het kinderfeest bij hun thuis. Voordat de kinderen op het feest de prachtige pudding opaten, werd het toetje door iedereen bewonderd. Bijna te mooi om op te eten. Maar daar hebben ze zich maar overheen gezet.webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-39540732392132419362012-01-17T00:00:00.002+01:002012-01-29T21:06:04.772+01:00<h1>Melkmeisje terug in Delft </h1><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXQMQICzFJkAjFeoQTUrd8IYmE_asBDa4ajsdH00T4KbVUCQ3HvqqfFCAMFieKMrXL-oYWkSrGPCj1rVkEfKJjlFHqXgic1ao_LxgPq79287A5ay8iRgwAIW0WuTAjiuv7jhck/s1600/Melkmeisje2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXQMQICzFJkAjFeoQTUrd8IYmE_asBDa4ajsdH00T4KbVUCQ3HvqqfFCAMFieKMrXL-oYWkSrGPCj1rVkEfKJjlFHqXgic1ao_LxgPq79287A5ay8iRgwAIW0WuTAjiuv7jhck/s320/Melkmeisje2.jpg" width="240" /></a></div>Delft – Sinds vorige week vrijdag staat het Melkmeisje van kunstenaar Wim T. Schippers in de tuin van de Nieuwe kerk aan de kant van de Oude Langedijk. Daarmee is het opmerkelijke kunstwerk weer terug in het stadsbeeld van Delft. Het staat bovendien op korte afstand van het Vermeercentrum. Het beeld is voordat het werd geplaatst eerst helemaal gerestaureerd en ziet er dus weer als nieuw uit. [<a href="http://youtu.be/qUCvOIY8oAw">filmpje</a>] Oorspronkelijk stond het kunstwerk op de hoek van de Binnen watersloot. Daar moest het vanwege de werkzaamheden in de Spoorzone worden weggehaald. Het verdween daardoor meer dan een jaar uit het stadsbeeld. Beeldend kunstenaar Schippers liet zich in 1975 - het jaar van de 300ste sterfdag van Vermeer - voor het beeld, dat hij maakte in opdracht van de Haagse Vermeerstichting, inspireren door het bekende schilderij van de Delftse meester Johannes Vermeer. Het is de derde keer dat het melkmeisje vanaf een andere locatie naar de inwoners van de Prinsenstad en haar bezoekers kijkt. Aanvankelijk stond het in de Sint Olofstraat op de hoek van de Phoenixstraat en de Schoolstraat. De huidige plek is door de gemeente gekozen in overleg met de kunstenaar en de schenker van het kunstwerk, de Vermeerstichting. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAcLh2NGIG7-t3sNFwSHAsD96ABjbT6kBrHubn-evN99aOL5f_Sd2pdt9VO0LQ3BAJV19RHQGvmPN9dc7aam_LG-gdhnna89GOL5s9zWbLD5pJwGERhIxfiB3K-6lLO24meS09/s1600/Melkmeisje1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAcLh2NGIG7-t3sNFwSHAsD96ABjbT6kBrHubn-evN99aOL5f_Sd2pdt9VO0LQ3BAJV19RHQGvmPN9dc7aam_LG-gdhnna89GOL5s9zWbLD5pJwGERhIxfiB3K-6lLO24meS09/s400/Melkmeisje1.jpg" width="300" /></a></div><br />
<a href="http://www.rijksmuseum.nl/aria/aria_assets/SK-A-2344?lang=nl">Het schilderij van Het Melkmeisje</a> hangt in het Amsterdamse Rijksmuseum. De lokale afdeling van <a href="http://delft.groenlinks.nl/node/77859$">Groenlinks</a> maakte de volgende dag al meteen gebruik van het nieuwe beeld en kleedde het meisje warm aan om daarmee de aandacht te vragen voor het isoleren van Delftse woningen. Dat niet iedere Delftenaar het mooi vindt, blijkt uit de reactie van <a href="http://www.leefbaar-delft.nl/melkmeisje_delft.htm"> een lokale politicus</a>. Die vindt het vreselijk en noemt het prutswerk. Ik ben blij dat het kerkbestuur van de Nieuwe Kerk het kunstwerk een plaatsje gunt in de tuin van hun kerk. Het komt hier goed tot zijn recht. Dat is wat Wim T. Schippers ooit bedoelde toen hij het ontwierp. Hij zag het in groene omgeving zoals een tuin of park<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-59539065854664730062012-01-16T00:00:00.002+01:002012-01-16T15:20:55.487+01:00<h1>Blauw blauw</h1><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3_4sIpEcpHXb3mEFC3EUHJCqWhK9ByakZyJ7hw11fB7_wLH1LOIebwBiasPR3XnDR5TsaKvejbWoNh6bRT4pGvdhMYd7sUPmAF5uiI_Kc9FC_qm_qgHI8BJQ5XvXt-wNPiHLB/s1600/blauw.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3_4sIpEcpHXb3mEFC3EUHJCqWhK9ByakZyJ7hw11fB7_wLH1LOIebwBiasPR3XnDR5TsaKvejbWoNh6bRT4pGvdhMYd7sUPmAF5uiI_Kc9FC_qm_qgHI8BJQ5XvXt-wNPiHLB/s400/blauw.jpg" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Blauw is een mooie kleur. Toch?</td></tr>
</tbody></table>Delft – Vandaag is het 'Blauwe maandag', de meest deprimerende dag van het jaar. Dat is althans het idee van de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij kwam tot deze conclusie nadat hij in opdracht van een reclamebureau onderzoek had gedaan en een formule ontwikkelde waarmee hij kan berekenen op welke dag de meeste mensen zich gedeprimeerd voelen. Volgens deze formule is de derde maandag van het jaar de meest deprimerende dag. Kijk maar even of de argumenten daarvoor ook op jou van toepassing zijn. Deze week wordt duidelijk dat er ook dit jaar weer niks terecht komt van je goede voornemens. De stroom nieuwjaarskaarten heeft plaats gemaakt voor de golf van eerste rekeningen voor dit jaar. Bovendien lijken de donkere winterdagen maar niet voorbij te gaan. Daar komt nog bij dat de maandag sowieso al niet populair is. Uitslapen in het weekend en later naar bed gaan, maken het moeilijk om op maandagmorgen weer fris te beginnen. Geen wonder dat veel mensen zich een beetje 'blue' voelen. Overigens vind ik blauw helemaal geen deprimerende kleur. Voor de wetenschappers onder ons laat ik je hier ook nog even het wetenschappelijk bewijs zien van de bewering.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkOY3_xmGG1zAEL6__sLg2_MScTNqoD0aN33MlXBG0yO_Qy8_Fmn_YSoHaeywqGl3vTmxjAEZRT9818hgM6tKa6GPsjCF0G43e066IvhRo6zYZzeSZY7XX8MIVM198EfCesSK3/s1600/formuler.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkOY3_xmGG1zAEL6__sLg2_MScTNqoD0aN33MlXBG0yO_Qy8_Fmn_YSoHaeywqGl3vTmxjAEZRT9818hgM6tKa6GPsjCF0G43e066IvhRo6zYZzeSZY7XX8MIVM198EfCesSK3/s1600/formuler.png" /></a></div>In de formule staat W voor het weer, D voor de schulden, d voor je maandsalaris, T voor hoe lang geleden het kerst was, Q staat voor hoe goed je nog je goede voornemens volhoudt, M voor het motivatieniveau en N voor het gevoel om actie te ondernemen. Narekenen is me overigens niet gelukt. Je kunt er natuurlijk ook de vrolijkste dag van het jaar mee uitrekenen. Het is volgens Cliff Arnall de vrijdag die het dichtst bij het begin van de zomer valt. <br />
<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-18340297674114310932012-01-15T00:00:00.001+01:002012-01-15T00:00:02.212+01:00<h1>Biblins Bridge</h1>Delft – Ik kocht eind vorig jaar een video-grabber. Daarmee kan ik filmpjes digitaliseren. Deze week maakte ik de doos open en zocht op mijn oude videobanden naar een filmfragment waar ik iets mee kon. Eenmaal gedigitaliseerd is het eenvoudig om het filmfragment in te korten en aan te passen. Ik koos voor een fragment uit een vakantiefilm uit juli 2002. Tijdens die vakantie bezochten Corien & ik o.a. Symonds Yat. Dat is een dorpje in the Forest of Dean bij de rivier Wye op de grens van Herefordshire en Gloucestershire vlakbij de grens met Wales. Daar heb je Symonds Yat Rock waar je een prachtig uitzicht hebt over de rivier en de vallei. Vandaar daalden we weer af naar de rivier. Om die over te steken kun je gebruik maken van <a href="http://www.sungreen.co.uk/Coleford-Glos/Biblins-Bridge.htm">Biblins Bridge</a> – Biblins is het volgende dorp. Het is een draadbrug zoals je die ook in de films van Indiana Jones ziet. Maar dan lager en korter. Daarna wandelden we aan de andere kant van de rivier naar de veerboot bij <a href="http://saracensheadinn.co.uk/">Saracens Head</a> die door de veerman met behulp van een touw naar de overkant wordt getrokken. Het is zomaar een middagje uit zomaar een vakantie, maar ik vind het toch leuk om het filmfragment na bijna tien jaar weer te zien.<br />
<center><iframe width="640" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/--RXXZyrBvk" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center><br />
<a href="http://twitter.com/share" class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord">Tweet</a><script type="text/javascript" src="http://platform.twitter.com/widgets.js"></script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3095556.post-20607623198396796842012-01-14T00:00:00.003+01:002012-01-14T14:03:37.640+01:00<h1>Dat deed Saskia</h1>Delft - Wat hebben Annie Leibovitz, Henri Cartier-Bresson, Edward Quinn, Edward Burtynsky, Vincent Mentzel, Paul Huf, Ed van der Elsken, Anton Corbijn, Thom Hoffman en Erwin Olaf gemeen? Ik hoef het je niet te vertellen, want je herkent de namen natuurlijk wel. Het zijn beroemde fotografen waarvan we allemaal wel een paar foto’s kennen. Ze kunnen stuk voor stuk beter fotografen dan wij. Stukken beter. Maar toch valt er nog wel wat op af te dingen. Het onderwerp dat de fotograaf vastlegt is namelijk ook erg belangrijk. Dat draagt ook zeer bij aan de bekendheid van de foto en de maker. Als ik foto’s zou maken van de kleinkinderen van koningin Beatrix is de kans dat die krant, magazine of tv halen honderd procent groter dan wanneer ik foto’s maak van mijn kleinkinderen. Hoe leuk mijn foto’s van mijn kleinkinderen ook zijn. Zodra ik foto’s maak van een beroemde zanger of zangeres, een beslissend doelpunt van een topclub, een ernstig auto-ongeluk, een mooie exotische plaats ver weg van Nederland of de eerste foto van het liefje van een lid van het Koninklijk Huis stijgt mijn plaat in waarde en aanzien. Zo werkt dat nu eenmaal. Toch is het niet helemaal waar. Al komt een foto soms niet verder dan jouw Flickr toch blijkt dat je ook in eigen omgeving een opmerkelijke foto kan maken die een heel verhaal verteld. Deze foto van Saskia is er zo een.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://farm8.staticflickr.com/7154/6630217601_401a5edaea_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="482" src="http://farm8.staticflickr.com/7154/6630217601_401a5edaea_o.jpg" width="640" /></a></div>Voor deze foto moet je even weten dat de dochters van Saskia & Sander gaatjes mogen laten prikken zodra ze bij zwemmen het B-diploma hebben behaald. Toen Nienke zover was, kon ze niet wachten. Nog dezelfde middag kreeg ze gaatjes. Op deze foto zie je dat Emma haar gaatjes krijgt. Eindelijk was het grote moment daar. Grote zus Nienke maakt een foto en broer Abel bekijkt al dat meidengedoe op gepaste afstand. Dieuwertje heeft haar diploma’s al lang en breed en zit inmiddels op wedstrijdzwemmen. Toch heeft ze nog geen gaatjes. Dieuwertje heeft bedenkingen en kijkt de kat uit de boom. Als ik je dit niet had verteld, zou de foto je het wel vertellen. Dat bedoel ik. Je moet er niet alleen bij zijn, maar ook op het juiste moment afdrukken. Dat deed Saskia.<br />
<br />
<a class="twitter-share-button" data-count="none" data-via="Ongehoord" href="http://twitter.com/share">Tweet</a><script src="http://platform.twitter.com/widgets.js" type="text/javascript">
</script>webbeheerderhttp://www.blogger.com/profile/03709023373748504431noreply@blogger.com1