dinsdag 18 augustus 2009

Ga kijken


Den Haag – Ik ben niet te beroerd om een reis te maken om een belangrijke tentoonstelling te zien. Corien & ik waren dan ook zeker naar de Britse hoofdstad afgereisd om daar het werk van Michael Raedecker, een van de succesvolste hedendaagse Nederlandse kunstenaars, te gaan zien. Van deze landgenoot was tot voor kort nog niet veel te zien in ons land. De reis naar Londen wordt ons bespaard. We behoefden slechts een kort ritje te maken naar het GEM, het museum voor actuele kunst in Den Haag. Daar is deze zomer een solotentoonstelling met werk van de afgelopen vijf jaar te zien. Corien & ik bekeken de monumentale doeken waarin hij schilder- en borduurkunst combineert onlangs. Het GEM heeft bovendien als een van de eerste musea in ons land een doek van Raedecker aangekocht.

 De bloemstillevens herinneren net als de stillevens uit de Gouden Eeuw aan schoonheid en vergankelijkheid, aan verleiding en dood.

Zijn roem begon in Londen. Ondanks zijn studie aan de mode-opleiding van de Rietveld Academie besloot hij om schilder te worden. Halverwege de jaren negentig verhuisde hij naar Londen en volgde daar een master-opleiding aan het prestigieuze Goldsmiths College. Toen de bekende verzamelaar Charles Saatchi zijn werk aankocht, veroverde hij al gauw de Londense kunstwereld. Hij won in 1999 de belangrijkste Engelse prijs voor de schilderkunst, de John Moores Prize. Zo komt het dat zijn werk in het buitenland deel uitmaakt van bekende collecties, maar in ons land nauwelijks is te zien.

 Aan het begin van de zaal zien we duidelijk de voorstelling van de werken, maar dichtbij valt die uiteen in abstracte elementen met subtiele verschillen in kleur en structuur.

De tentoonstelling in het GEM kwam tot stand in samenwerking met het Camden Art Centre te Londen en Carré d’Art, Musée d’art contemporain te Nîmes. Na Londen is de tentoonstelling nu tot november in het GEM te zien. Hier is de tentoonstelling zelfs nog iets uitgebreid. Neem je kans waar en ga zeker kijken naar zijn prachtige werk. De bloemstillevens herinneren net als de stillevens uit de Gouden Eeuw aan schoonheid en vergankelijkheid, aan verleiding en dood. Ze zijn het toppunt van decadentie. De werken bezitten een duidelijke gelaagdheid. De tuttig gerangschikte bloemen en borduursels hebben titels als pornography (2005) en penetration (2005). Dat plaatst de schilderijen in een heel ander referentiekader. De gelaagdheid van de werken zit niet alleen in de schilderkunst. Aan het begin van de zaal zien we duidelijk de voorstelling van de werken, maar dichtbij valt die uiteen in abstracte elementen met subtiele verschillen in kleur en structuur. Ik zeg het nog maar eens: Ga kijken.

1 opmerking: