donderdag 15 maart 2007

Van alle tijden


Delft – Kunst is van alle tijden. Met die zin vat je de huidige tentoonstelling Contour / Continuïteit, Heden en Verleden in drie Delftse musea goed samen. De tentoonstelling, waarvoor 111 hedendaagse Nederlandse kunstenaars werk hebben afgestaan, laat zien dat de kunst uit 16de en 17de eeuw perfect aansluit bij die van de 21ste eeuw.
Direct in al de hal is deze installatie te zien. De toeschouwer mag er in plaatsnemen. Als je dat doet beginnen de katten te miauwen.

Ik bezocht de tentoonstelling gisteren toch met enige schroom. Ik geef het toe. Verband leggen tussen hedendaagse kunst en die van vier eeuwen geleden, leek me wel erg ambitieus. Maar Corien overtuigde me. “Kom nu maar”, zei ze. “Je moet het niet zien als vergelijking”, legde ze uit, “Je moet de kunst uit de 16de en 17de eeuw zien als inspiratiebron, als aanleiding”.
Twee toeschouwers voor De bewening van Christus. Het stervende schaap is op de foto net niet te zien.

Ik kwam met die instelling binnen, maar in de kapittelzaal kreeg ik het meteen voor mijn kiezen. Daar hangt het bekende schilderij uit 1566 van Maarten van Heemskerck: ‘De bewening van Christus’. Vlakbij staat een monitor opgesteld van videokunstenaar Jeroen Elsinga. Op het scherm zie je een schaap dat amechtig hijgend op haar rug ligt. De begeleidende tekst in de zaal luidt: 'Wij lijden aan onszelf of anderen, kwetsbaar in lichaam en geest'. Het schaap is te bewenen want het is duidelijk dat het dier ten dode is opgeschreven. Er naar kijken doet pijn. Het christelijke lijdensmotief van het schilderij wordt door de video verbreed. Samen tonen de kunstwerken nu het lijden in het algemeen. Het is een nogal onorthodoxe manier van tentoonstellen waarbij de oude kunst wordt gebruikt als startpunt voor een associatie. Maar het werkt wel. Corien had gelijk.
De prachtige serie matglazen kannen uit 2006 van Maria Roosen in de soepkeuken.

Omdat er op de tentoonstelling werken van 111 kunstenaars zijn te zien, is er ook een veelvoud aan thema's. Lang niet alles is onorthodox. Sommige combinaties horen zo natuurlijk bij elkaar dat ze een lust zijn om naar te kijken. De prachtige serie matglazen kannen uit 2006 van Maria Roosen hoort gewoon in de soepkeuken. Ze complimenteren de stillevens fantastisch. De moderne vloeiende vormen zouden in 1630 ook Willem Claesz hebben geïnspireerd.
Installatie van de Amsterdamse kunstenaar Krijn de Koning uit 2007. Op de achtergrond is uit 1670-1675 ‘Het interieur van de Nieuwe kerk in Delft’ van Hendrick Cornelisz van Vliet zichtbaar.

Ik ben blij dat ik me door Corien heb laten overhalen en wil dat jullie ook doen. Als je in de buurt bent van de drie Delftse musea moet je beslist gaan kijken. Ditmaal niet naar twee kogelgaten achter een glazen plaatje, maar naar kunst van alle tijden.

De tentoonstelling in Museum Het Prinsenhof, Museum Nusantara en Museum Lambert van Meerten, is nog tot 13 mei te zien in Delft

Geen opmerkingen: