Een brug te ver Delft – Op reis door Saksen in (het voormalig oost-) Duitsland stuit je bij herhaling op de grens met het buurland Tsjechië. In de meeste gevallen merk je daar niets van en kom je pas na een paar kilometer tot de ontdekking dat je de grens bent gepasseerd. Zodra vlak over de grens een dorpje of stadje ligt, vormt een uitstapje naar Tsjechië voor toeristen direct een extra attractie. Je kunt er volgens de gids namelijk goedkoop inkopen. Sigaretten zijn veel goedkoper. Maar ook als je geen nicotinejunk bent, is er wel wat te halen. Veel spulletjes zijn daar goedkoper dan in Duitsland of Nederland. Toen de gids in onze bus vroeg of er iemand geïnteresseerd was in een uitstapje over de grens, staken alle dames bijna gelijktijdig hun hand op en even eens bijna gelijktijdig slaakten de heren in het gezelschap een diepe zucht. De dames kregen hun zin en het gezelschap wandelde de grens over. In het dorpje kwamen we direct over de grens een soort permanente markt tegen waar alleen die spullen werden verkocht die kennelijk erg goedkoop zijn. Tsjechen zagen we niet. Niet onder de klanten en ook niet onder de verkopers. Die laatste kwamen allemaal uit Taiwan e.o. Met verbazing keek ik naar de uitstallingen langs de kant van de weg. Veel sigaretten, frisdrank, T-shirts, schoenen. De dames konden hun hart ophalen. Niemand schafte echter een exhibitionistische tuinkabouter aan. Ik vraag me af of er veel van deze kleurrijke aanstootgevende gipsen dwergen worden verkocht. Sigaretten, schoenen of truien zijn een begrijpelijke keus, maar een tuinkabouter is een brug te ver. Laat staan een aanstootgevende kabouter. Er is sinds 1989 veel veranderd in dit deel van Europa.