dinsdag 22 mei 2007

Van harte welkom


Bere Regis – Als je van iemand zegt dat hij gierig is, dat hij liegt, dat hij lui is, dat hij onaardig is, zijn dat zonder meer ernstige beschuldigingen. Maar de ergste beschuldiging vind ik toch altijd als men van je zegt dat je geen gevoel voor humor hebt. Humor maakt alles dragelijk. Engelsen denken dat ze veel gevoel voor humor hebben. Zeker in de vorm van ironie en understatement. Nu is er in elke cultuur wel ruimte voor humor, maar in het perfide Albion komt in elk gesprek de humor om de hoek kijken. Engelse humor is zeker niet universeel. Ik vind veel leuk van wat ook de Engelsen leuk vinden, maar lach in het theater of de pub toch ook vaak op een ander moment. Op de momenten dat de Engelsen dubbel liggen, komt er bij mij meestal slechts een glimlach rond de lippen. Overigens liggen de Engelsen niet zo vaak dubbel van het lachen. Ze lachen met de tanden op elkaar. De gulle lach ontbreekt.
Warm beer & a cold welcome.

Een van de gecompliceerdste vormen van Engelse humor is het understatement. Vind ik iets prachtig, dan noemt mijn Engelse vriend Roger het ‘quite pretty’ (wel aardig), een geweldige prestatie noemt hij ‘not bad’ (niet slecht) en een grote belediging vindt hij ‘not friendly’ (niet vriendelijk). Het valt mij ook steeds weer op dat de Britten erg goed zijn in oneliners. Ze leren dan ook al heel vroeg goed debatteren. In Bere Regis zag ik dit bord bij The Drax Arms buiten staan. In zelfspot staan de Engelsen ook hun mannetje.

Geen opmerkingen: