Sweet memories of Rye Rye – Zaterdag bezochten Corien & ik Rye, het schilderachtige stadje op de heuvel, vlakbij Hastings. We waren hier, met de kinderen, al vaker. Maar die bezoeken zijn al wel weer een groot aantal jaren geleden. De wandeling door Rye was er dan ook een vol met ‘sweet memories’. Vele eeuwen geleden was het plaatsje een echt smokkelaarsnest, maar nu is het een toeristische trekpleister van de eerste orde. De huizen in het oude centrum zijn ingericht als antiekzaakjes, pottenbakkerijen, tearooms en delicatessenzaak. Alleen de beroemde 15de eeuwse Mermaid Inn doet nog steeds dienst als hotel. Het verhaal gaat dat de smokkelaars in deze herberg openlijk hun pijpen zaten te roken met hun pistolen en messen op tafel, zonder dat de autoriteiten durfden ingrijpen. Corien & ik konden ons al slenterend door de klinkerstraatjes wel voorstellen dat de kelders en gewelven van de huizen ideaal waren voor het verbergen van de contrabande. Na ons bezoek aan Rye brachten we een bezoek aan het historische plaatsje Battle. We zijn er door de eindeloze stroom van televisiebeelden tegenwoordig aan gewend geraakt dat plaatsen worden verwoest door oorlogen. Bij Battle gebeurde dat in 1066 precies andersom. Het plaatsje dankt zijn ontstaan en naam aan de historische slag tussen de Angelsaksen en de Normandiërs, die ten onrechte de slag bij Hastings wordt genoemd. Ook nu herinnert nog veel aan die eeuwenoude slag. De pub waar Corien & ik onze ‘ tea’ gebruikten heet ‘The Battle of 1066’. We zitten aan het raam en hebben daar een mooi uitzicht op de abdij, die door hertog Willem de Veroveraar, de winnaar van de slag, werd gebouwd. Op de plek waar zijn tegenstander koning Harold werd gedood, plaatste hij het hoogaltaar. Het is geen verhaal dat je uit een geschiedenisboekje moet halen. De mensen in de pub aan het tafeltje naast ons, zes grijze mannen met grote glazen, vertellen het ons ongevraagd als ze horen dat we over de abdij spreken. Ze zijn trots op hun verleden.