Deal Het bruggetje over de wetering achter ons huis wordt gerestaureerd. Dat was hard nodig. De kleinkinderen begonnen het eng te vinden om er over heen te lopen. Daar hadden de kinderen uit de buurt overigens geen last van, maar die zijn zoveel water wel gewend. Het werk zou veertien dagen duren. Op maandag werd het oude dek verwijderd en op dinsdag zag ik dat er al weer een nieuw dek oplag. Dat gaat dus sneller dan ze zelf verwachtten. De werklieden maken bij hun werk gebruik van een drijvende vlonder. Ze staan op dit vlot terwijl ze balken verwijderen en nieuwe balken aanbrengen. Als ze ’s middags naar huis gaan, leggen ze het vlot met een ketting vast. Dat is natuurlijk een geweldige uitdaging voor de buurtkinderen. Als ik er donderdag aan het begin van de middag langs fiets, staat er een groep kinderen op de vlonder. Ze trekken zich van mijn komst niets aan. Als ik mijn fototoestelletje te voorschijn haal en een foto maken, vliegen ze van het vlot af en verdwijnen. Ik vraag aan een jongetje dat naast me staat:”Waarom hollen ze nu zo hard weg?” “Ze denken dat u de foto aan de politie gaat geven”, is zijn antwoord. We lachen er samen om en ik vervolg mijn weg. Als ik aan het eind van de dag weer langs het bruggetje kom, hebben de jongens het vlot inmiddels helemaal los gekregen en zijn er mee gaan varen. Ik maak opnieuw een foto en opnieuw rennen de kinderen alle kanten op. Alleen de twee op het vlot kunnen niet weg en kijken beteuterd in mijn richting. Na verloop van een minuut komen de jongens allemaal weer terug en groepen om mij heen. “Ik heb het niet gedaan”, beweert een jongentje fel. “Hij heeft de ketting losgemaakt met een steen”, verraad een ander wijzend op z’n vriendje. “Ik heb niks gedaan. Ik zweer het”, roept nu een nieuw ventje. De twee op het vlot kijken hulpeloos in mijn richting. “Wij zijn de klos”, zie je ze denken. “Gaat u de foto nu aan de politie geven?” suggereert een kereltje met een lachje. “Gaat u nu de politie bellen?” wil zijn vriendje weten. “Nee dat ga ik niet doen”, stel ik ze gerust. “We gaan een afspraak maken. Jullie leggen het vlot weer vast aan de ketting en ik ga naar huis”, stel ik het groepje voor. “Deal”, roept er eentje. Met z’n allen trekken ze het vlot weer terug naar de brug. Morgen is er immers weer een dag.