Schildpadden zijn overlevers Delft – Van de vier schildpadjes die Els kweekte in een terrarium in de huiskamer in Stiphout hebben twee daarvan uiteindelijk de vijver in de tuin van Le Moulin de Poulseur bereikt. Twee anderen zijn helaas vroegtijdig overleden. De twee overlevers doen het goed in de Belgische tuin. Het zijn overigens heen roodwangschildpadjes zoals ik op ODD beweerde . Het zijn geelwangschildpadjes. Ik ontdekte enige tijd geleden trouwens op aanwijzing van Els in het beekje langs het huis in de Ardennen ook een schildpad. Het was al een wat groter exemplaar. Het beestje is gedoneerd door haar aanstaande schoonzoon Tjeerd. Ik geef de diertjes een goede kans op een lang leven. De schildpadjes die ik in 2005 voor het eerst in de wetering achter ons huis in Delft aantrof, zwemmen ook nog steeds rond. In het najaar, als het kouder wordt, graven ze zich in de grond voor een winterslaap. Als de zomer aanbreekt, worden ze weer actief. Je moet elk voorjaar wel even zoeken of ze er nog zijn. Ik krijg bovendien de indruk dat de beestjes steeds donkerder van kleur worden. Ze zijn bovendien ook niet erg vaak samen. Je weet ook pas zeker dat ze allebei overleven als je ze samen ziet. Schildpadden zijn reptielen. Ze zijn koudbloedig en warmen zich op door de zon. Je hebt dus de meeste kans om ze te zien op een veilig plekje in de zon. Daar zitten ze soms de hele dag. Onlangs zag Corien de beide schildpadden lekker samen in de zon zitten op het muurtje van het sluisje in de wetering. Ze zijn er dus nog steeds. Dat betekent dat de dieren nu al zeker drie jaar in de wetering achter ons huis leven. De leefomstandigheden zijn dus kennelijk goed. Want het is niet gezegd dat alle schildpadden in ons koude en vochtige klimaat zo makkelijk buiten kunnen worden gehouden. Ik verwacht dus dat ook de diertjes in de tuin in Poulseur een goed kans maken.