maandag 9 juni 2008

Busje komt zo nooit


Düsseldorf - Alzheimerpatiënten die weglopen uit het rusthuis of ziekenhuis zorgen voor de nodige stress bij verzorgers en familie. Ze dwalen vaak uren lang rond op straat voordat ze weer worden teruggevonden. Daarbij komen de vaak oudere mensen in onplezierige of soms zelfs gevaarlijke situaties. Veel van deze patiënten lopen weg omdat ze terug willen naar hun huis of familie. Een rusthuis in Düsseldorf heeft van dit gegeven handig gebruik gemaakt. Zij kwamen op het idee op nepbushaltes te plaatsen in de buurt van het tehuis. Omdat het langetermijngeheugen van Alzheimerpatiënten nog wel goed werkt, herinneren zij zich nog prima hoe een bushalte eruit ziet. Ze blijven daarom netjes bij de nepbushalte wachten op een bus die nooit zal komen.

Omdat het langetermijngeheugen van Alzheimerpatiënten nog wel goed werkt, herinneren zij zich nog prima hoe een bushalte eruit ziet. Ze blijven daarom netjes bij de nepbushalte wachten op een bus die nooit zal komen.

Het idee werkt in de praktijk erg goed. De weggelopen patiënten worden heel vaak door de verpleegsters bij de nepbushalte teruggevonden. Zij spreken hen daar aan, maken een praatje en vragen bijvoorbeeld of zij wellicht trek hebben in een kopje koffie. In het gesprek vergeten de patiënten dan uiteindelijk waarom ze op de bus stonden te wachten en gaan zonder problemen mee terug naar het verzorgingstehuis. Misschien ook een ideetje voor ons land?

Geen opmerkingen: