Jardin de la Tortue Helmond – Tot dat de import in 1998 werd verboden was de roodwangschildpad het bestverkochte terrariumdier van ons land. Het diertje wordt nu niet zo massaal meer verkocht, maar is toch nog wel een veelgevraagd huisdier. Het dankt zijn naam aan de duidelijk zichtbare, donkeromzoomde langwerpige helrode vlek net achter het oog. Ik ontwaarde vier van deze exemplaren in een terrarium in de huiskamer van Ad & Els. De laatste had er vier aangeschaft om op te kweken voor de grote vijver in de tuin van Le Moulin de Poulseur. Nu zijn de diertjes nog erg klein, maar Els vertelde me dat de mannetjes wel 20 cm kunnen worden en de vrouwtjes halen volgens haar zelfs 30 cm. Omdat de diertjes zo groot worden, werden ze vroeger vaak door hun jeugdige eigenaars uiteindelijk maar gedumpt in een sloot. Ook in de wetering achter ons huis in Delft zwemmen dergelijke schildpadden rond. Ze overleven kennelijk moeiteloos de winter. De roodwangschildpad komt door dit dumpen nu in Nederland en België gewoon in de vrije natuur voor. Het dier dat oorspronkelijk uit het zuiden van de Verenigde Staten en Mexico komt, is nu over de hele wereld verspreid. De roodwangschildpad vormt overigens geen gevaar voor de biodiversiteit in westelijk Europa. Het is hier namelijk te koud om de eitjes uit te laten komen. In het dierenreservaat in de tuin van Poulseur zullen de binnen gekweekte dieren het ongetwijfeld goed doen. Het gaat Els overigens niet alleen om de attractie. Ze legt me terwijl we bij de bak met de diertjes staan uit dat een roodwangschilpad een alleseter is. Hij eet graag planten en groene bladeren. Els hoopt dus dat de dieren zullen helpen met het schoon houden van de vijvers. Overigens lusten de dieren ook diverse groenten en fruit, maar een groot deel van het menu bestaat ook uit vissen, wormen en slakken. De schildpadden zullen dus niet van de honger omkomen in 'le Jardin de la Tortue' ook wel bekend als de tuin van Le Moulin de Poulseur.