vrijdag 27 juli 2007

The Chap & Hendrik’s Olympiade


Londen – “Het belangrijkste bij de Olympische Spelen is niet het winnen, maar het meedoen”, was de gevleugelde uitspraak van de oprichter van de moderne Olympische Spelen, baron Pierre de Coubertin. Zijn visie uit 1920 en is nu geheel achterhaald. Als je van zijn gedachte uitgaat, zou een deelnemer al tevreden zijn met zichzelf voordat de wedstrijd is begonnen. Tegenwoordig moeten de sporters een limiet halen in hun discipline, anders komen ze niet eens aan de start. Winnen is het enige dat telt.

Het is warempel niet eenvoudig met een dienblad met een Martini daarop.

Toch is er nog steeds een olympiade waar ‘de vreugde in het spel’ wel op de eerste plaats komt. Het is de door het blad The Chap georganiseerde Chap & Hendrik’s Olympiade. Deze spelen vinden jaarlijks plaats op een dag in juli op de schaduwrijke grasvelden van Bedford Square Gardens in Londen. Mijn goede vriend George bevond zich dit jaar onder de toeschouwers. “It was an absolute delight to see so many of London's brightest young – and not so young – things attire themselves with utmost care for the occasion”, meldde hij later met gevoel voor de situatie. Hoewel het ook hier natuurlijk om de sport gaat. Nadat de Olympische pijp is ontstoken, gaat de wedstrijd van start. Het neusje van de zalm van de sportheren en –dames uit Londen doen mee aan een groot aantal verschillende sporten. Sommige takken van sport worden individueel beoefend en andere in teamverband.

Dames gaan voor.

De winnaar van elk onderdeel krijgt aan het eind van de dag de beroemde golden bowler hat. Hij mag die niet mee naar huis nemen, maar mag hem even op zetten. De deelnemers krijgen punten voor de manier waarop ze aan de wedstrijd deelnemen. Dat moet gracieus, beleefd en wel opgevoegd zijn. Niet dringen bij de start en dames gaan voor. Elk teken van inspanning levert zelfs strafpunten op. Zodra er sprake is van bloed, zweet en tranen, doet de deelnemer het helemaal fout en wordt gediskwalificeerd. Hij of zij kan rekenen op een streng oordeel van de jury. Baron Pierre de Coubertin zou trotst zijn geweest op de jongens en meisjes uit Londen die deelnamen. Het ging er niet om wie het eerst over de streep kwam. Het was belangrijk om als een dame of heer over de streep te gaan. Dat is warempel niet eenvoudig met een dienblad met een Martini daarop. George was na afloop erg tevreden. Hij vond het “a most amusing afternoon's entertainment”.

Geen opmerkingen: