Alleen maar kijken Brussel – De Beenhouwersstraat, ofwel de Rue des Bouchers, is een prachtig straatje op een steenworp afstand van de Grote Markt in Brussel. Corien & ik wandelen er langs aaneengesloten verwarmde terrassen met feestelijk gedekte tafels. We bewonderen de bakken met oesters en andere zeevruchten, soms kunstig opgetast in grote mozaïeken. Op grote menuborden prijzen de restauranthouders hun maaltijden aan in alle talen. Folkloristischer en fotogenieker kun je het in Brussel niet vinden. We zien dan ook hele busladingen met toeristen door dit en de aangrenzende straatjes in het hart van de Belgische hoofdstad trekken. Als je in Brussel bent, ga er dan vooral kijken, maar ga er zeker niet eten. De klanten worden door de obers aangeklampt. Het zijn echte ronselaars voor hun restaurant. Ze prijzen een heerlijk menu aan voor pakweg 20 euro. Dat klinkt redelijk en dus neem je al gauw plaats aan een van de tientallen terrassen. Eten moeten we toch, dus waarom niet hier. Wanneer je echter aan tafel zit, blijkt dat alleen de duurdere gerechten nog voorradig zijn. De huiswijn blijkt bij het afrekenen de duurste wijn te zijn. Nog duurder dan de kwaliteitswijnen van de kaart. Het fotogenieke straatje blijkt niets anders dan een toeristenfuik. Corien & ik zijn er dan ook niet ingestapt. Wij zijn echte Hollanders: kijken, kijken, niet kopen. We waren van tevoren gewaarschuwd voor de praktijken van de restauranthouders in de Rue des Bouchers. Je kunt in Brussel heerlijk eten. Dat weten we uit ervaring. Dat hebben we dan ook ruimschoots gedaan, maar niet in deze toeristenfuik.