Nienke’s kerststal Veldhoven – “Als we nu maar de weg weten naar jouw school”, zei ik vanmorgen kort voor negen uur halflachend tegen Nienke. “We gaan met een groepje”, stelde ze me meteen gerust. Zo was nog niet uitgesproken of er klopten reeds twee jongentjes aan de achterdeur. De rest van het groepje inclusief vader en moeder stond ook aan de achterdeur. Onder een paraplu wandelden we naar de school. Nienke toonde ons daar haar tafeltje. “Ik maak een kerststal”, vertelde ze trots. De stal toonde verrassend veel overeenkomst met een sigarendoosje. Nienke had er echter met enige kunstige ingrepen een echte stal van gemaakt. Het kindje Jezus lag reeds me heilig geduld te wachten op de rest van de ‘cast’. Met Jozef en Maria was onze kleindochter nog bezig. De beide poppetjes lagen zij aan zij geduldig te wachten op voltooiing. Nienke moest nog wat technische problemen oplossen. ”Ze vallen steeds om”, legde ze uit. Wij knikten beiden begrijpend. ”Het vervaardigen van een kerststal is geen sinecure”, meldde ik haar. Ze knikte. ”En het is ook moeilijk”, voegde ze er aan toe.