Pannenkoeken aan zee Wellington – Toen ik over Australië vloog heb ik nog even door mijn vliegtuigraampje gezwaaid naar mijn nichtje Carina die daar aan het rondtrekken is en heb vervolgens afslag Nieuw-Zeeland genomen. In dit land van de Kiwi’s (kleine loopvogel), lekkere wijnen en een ‘laid-back’-volkje, ben ik op bezoek bij mijn goede vriend Thijs. Twee jaar geleden is Thijs hier gaan wonen in de hoofdstad Wellington.Op een van zijn reizen door Azië heeft hij een Nieuw-Zeelandse schone leren kennen. Met haar woont hij hier nu samen. Na een paar gezellige dagen in Wellington zijn Thijs en ik er met de auto opuitgetrokken om het Zuidereiland te verkennen. Onze eerste stop was Nelson van waaruit we een dagtrek hebben gedaan door het Abel Tasman National Park. Een mooie wandeling door de bush in de bergen langs het azuurblauwe water van de Tasman Bay. De reis ging verder, via de Westkust, richting Queenstown in het zuiden van het Zuidereiland. Aan de Westkust valt altijd veel regen, ook nu was het daar noodweer. Dit leverde kolkende rivieren en woeste watervallen op. Gelukkig brak het zonnetje door toen we een bezoekje brachten aan de Punakaiki Pancake Rocks. Een rotsformatie aan de zee in de vorm van stapels pannenkoeken. Verder landinwaarts bezochten we de Franz Josef Gletsjer. Erg indrukwekkend zo’n blauwe ijskap die vanaf hoog in de bergen zich een weg naar beneden heeft gebaand. In Queenstown hebben we na dagen primitief kamperen onze batterij opgeladen in een luxe hotel compleet met sauna en jacuzzi. Hier hebben we ook lekker gegeten en tot laat in de kroeg gezeten. Na twee dagen gingen we verder naar Lake Tekapo, een mint groen meer aan de voet van Mount Cook. Ik heb nog vijf dagen te gaan in dit mooie land met haar gevarieerde landschap. Ik vervolg mijn reis verder in de richting van Christchurch vanwaar ik via Auckland en Kuala Lumpur terug vlieg naar Nederland. Klik voor een filmverslag hier en hier en ook nog hier. Een bijdrage van Floris