Lullaby of Birdland Delft – Een van de meest gespeelde jazzstandaards is zonder twijfel “Lullaby of Birdland” van de blinde Britse componist en jazzpianist George Shearing. Hij schreef het nummer in 1952. De in 1919 geboren Shearing zat toen al enige tijd in het vak. Na zijn opleiding op het Londense blindeninstituut speelde hij aanvankelijk alleen in hotels, clubs en pubs in de Britse hoofdstad. In 1940 kwam zijn carrière goed op gang toen hij zich aansloot bij de populaire band van Harry Parry. Hij werd een ster in het Verenigd Koninkrijk. Hij trad op voor de BBC en speelde met de in Londen gevestigde groepen van de Franse jazzviolist Stephane Grappelli. Direct na de Tweede Wereldoorlog vestigde Shearing zich in de Verenigde Staten. In 1955 werd hij een genaturaliseerde burger van de V.S. Hij begon dus eigenlijk helemaal opnieuw in een nieuw land. Shearing schreef zijn compositie “Lullaby of Birdland” niet terwijl hij achter de piano zat, maar terwijl hij een biefstuk zat te eten in een restaurant in New Jersey. Hij had de compositie in tien minuten af, vertelde hij ooit in een interview. Van het nummer zijn honderden verschillende versies vastgelegd. Zo namen onder andere Ella Fitzgerald, Peggy Lee, Carmen McRae en Mel Tormé het op hun repertoire. Het getuigt dus van moed als je zo’n bekend nummer voor een publiek ten gehore brengt. Er is immers zo’n overweldigende hoeveelheid mogelijkheden om vergeleken te worden met andere vertolkers. Anne-Sofie heeft die lef wel. Ze pakte de oude evergreen in de kladden en vertolkte samen met haar broer Michiel de compositie van Shearing in het Helmondse Theo Driesen Instituut voor een publiek van muziekliefhebbers. Dankzij YouTube kunnen we er ook van genieten.