dinsdag 26 december 2006

Kerstmuts is niet om te lachen


Delft – “Lachen Karsten”, vraagt opa.
“Lachen?”, denkt Karsten, “ik krijg een rare muts op en dan verwacht je ook nog dat ik lach. Ik dacht het niet.”

Lachen is net iets teveel gevraagd. Bovendien kriebelt die muts

En gelijk heeft hij. Zijn zusjes Benthe en Sietske hadden hun kerstmuts meegenomen naar Delft, maar hadden bij nader inzien geen zin om de mutsen te dragen. Karsten ook niet, maar die kon de muts niet zo vlug aftrekken of opa had er toch een plaatje van geschoten.
“Nu ja vooruit maar”, dacht de kleine man, “maar verwacht niet dat ik ook nog lach”.

Geen opmerkingen: