Het eerste schooluniform Londen – Als je in deze tijd van het jaar in Groot-Brittannië een kinderkledingzaak binnenloopt, ziet je opvallend veel zwarte kleding, stropdassen en blazers in de schappen. Het is nu immers de tijd voor het aanschaffen van het schooluniform. Engelsen zien de school als een instituut waar niet alleen wordt geleerd, maar ook normen en waarden worden bijgebracht. Het uniform is hier een voorbeeld van. Het dateert uit de Victoriaanse tijd (19e eeuw) en is ingevoerd uit het gelijkheidsbeginsel. Voorstanders beweren ook nu nog dat zonder kledingvoorschriften de inkomensverschillen tussen leerlingen te veel zichtbaar worden en daardoor voor pesten en onderlinge verdeeldheid kunnen zorgen. Ik denk dat dat niet meer opgaat. Veel scholen verplichten hun leerlingen het uniform bij geselecteerde bedrijven aan te schaffen. Hierdoor jagen ze de ouders zo op kosten dat kinderen uit armere gezinnen genoodzaakt worden een andere school te kiezen. Daar gaat je gelijkheidsbeginsel. De Britse scholen kenmerken zich door een strikte hiërarchie. Iedere klas heeft eigen rechten en plichten, die zich uitbreiden naarmate je in hogere klassen komt. Zo mogen leerlingen in het eindexamenjaar zich wel onttrekken aan het schooluniform. Leraren zijn duidelijk de meerdere en moeten worden aangesproken met Sir en Madam. Ik denk dat niet iedere leerling het leven in zo’n strenge cultuur altijd even prettig vindt. Toch heeft dit keurslijf ook zijn voordelen. Respect voor het lerarenkorps en strakke handhaving van regels zorgen voor duidelijkheid en scheppen onderlinge verbondenheid. En het strikken van een stropdas is een techniek die je niet snel verleert. Ik kwam op al deze gedachten toen ik een foto van Koenie zag, het zoontje van Tina & Henk. De kleinzoon van Corrie & Jan kreeg zijn eerste schooluniform en is er reuze trots op. Hij staat voorlopig onderaan de hiërarchieke ladder van zijn school, maar zo te zien heeft hij er zin. Koenie gaat het zeker redden op zijn Britse school.