Dokter Sietske en zuster Benthe Delft – In de wachtkamer van dokter Sietske en zuster Benthe zitten twee patiënten. Ze zien er niet erg ziek uit, maar doen wel hun best om er ziek uit te zien. Dan komen de dokter en de zuster binnen. De dokter zet haar tas met verband en spuiten op grond. ”Jullie zijn ziek”, constateert zuster Benthe. De patiënten reageren geschrokken. Dokter Sietske stelt de stakkers meteen gerust: “Het is alleen maar net alsof hoor, maar jullie moeten wel een spuitje”. “Is dat echt nodig?”, vraagt oma Corien. “Het is toch alleen maar net alsof”, zegt nu ook zuster Benthe met overtuiging. De patiënt geeft toe en biedt haar knie aan. Daar moet de injectie namelijk worden toegediend volgens de dokter. “Dat doet pijn hé”, merkt dokter Sietske op. Ze probeert het geruststellend te zeggen. Oma knikt en geeft toe dat de prik nogal pijnlijk was. Beiden wijzen naar het putje dat de plastic spuit heeft achter gelaten. Dan wendt zuster Benthe zich tot opa: “Jij bent ook ziek”. “Ziek en beroerd”, geeft opa meteen toe. “Nee, niet beroerd, alleen ziek”, mengt de dokter zich in de conversatie met de zuster. Ze vindt kennelijk dat de patiënt niet moet overdrijven. Wel is duidelijk dat een spuitje alleen niet helpt. Hier moet ook het nodige verband aangebracht worden. De dokter en de zuster doen het samen. “Waar is dit hamertje voor”, vraagt dokter Sietske aan oma. “Dat is geen hamertje. Daarmee kun je in een oor kijken”, legt die uit. “Doe maar”, stelt Sietske voor. Oma brengt het kijkertje tegen haar oor en tuurt naar binnen. “Ik zie het al”, zegt oma, “Je oor is helemaal gezond.” “En is het ook schoon?”, vraagt dokter Sietske. De patiënt schiet in de lach en geeft toe: “Ja hoor je oor is ook schoon.” “Dat dacht ik wel”, zegt Sietske met vertrouwen.