Hoort wie zingt daar Delft – “Zou Sinterklaas nu wel weten dat jullie bij oma & opa logeren”, merk ik tijdens de avondmaaltijd op. Er valt even een stilte. Papa & mama zijn naar het theater en Benthe, Sietske en Karsten logeren in Delft. Tot nu toe was dat prima verzorgd, vindt het drietal. De pannenkoeken smaken uitstekend en de limonade is ook dik in orde. Tot dat opa plots met deze vraag komt. “Of willen jullie je schoentje niet klaar zetten vanavond”, vraagt opa door. De drie – de mond vol met pannenkoek – knikken heftig. “Tuurlijk wel”, barst Benthe, die haar mond het eerst heeft leeggegeten, los. Opa krabt zorgelijk achter zijn oor. Hoe gaan we dat oplossen? Gelukkig weet oma een oplossing. “Dan moet opa maar meehelpen met het zingen van de sinterklaasliedjes”, stelt ze voor. Dat lijkt de beide meisjes een goed idee. “Dan hoort de sint ons wel”, meent Sietske opgelucht. Karsten vindt alles goed. Hij heeft alleen belangstelling voor de pannenkoek met kersenjam. Hij wil er ook nog wat poedersuiker op, want hij wijst het aan en roept:”Die”. Hij is gewend korte commando’s te geven. “We zullen het een beetje makkelijk maken voor sinterklaas”, stelt oma voor. “We zetten de schoentjes op een krukje, dan behoeft hij niet te bukken”, legt ze haar opmerking uit. De meisjes vinden het een briljant idee. “We zetten er ook een makkelijk stoel bij om in uit te rusten”, vul ik aan. Dan heb ik meteen een stoel om de liedjes in de zingen, denk ik. “Ja en er moet water bij en een appeltje voor het paard”, gaat Sietske door. Als het bedtijd is, zingen de kleinkinderen en opa het repertoire aan sinterklaasliederen door. Als de laatste tonen zijn weggestorven, gaat het drietal vol vertrouwen naar bed. Het gaat goed komen met de cadeaus.