vrijdag 28 december 2007

Hangende vitamines


Poulseur – In mijn jeugd was kiwi een exotische fruitsoort. Dat gold toen zelfs nog wel voor de ananas. Voor mijn kleinkinderen is de kiwi een heel gewoon tussendoortje. Nu behoren de leden van mijn familie niet tot mensen die uitsluitend aardappelen-groente-vlees-jus op tafel zetten en verder weinig experimenteren in de keuken. Wellicht zijn we dus ook op fruitgebied niet doorsnee. Dat zie je ook in de tuin. Voor een appelboompje draaiden we de hand niet om en ook de druiven doen het goed in de achtertuin.

De kiwi’s hangen niet op een makkelijke plukplek.

Toen we onlangs met Els & Ad weer eens in Poulseur waren, zag ik toch weer iets nieuws op het gebied van de hangende vitamines: kiwi’s. “Het geeft nauwelijks werk”, verzekerde Els me. “Als we niet flink snoeien, woekert het zelfs alle kanten op”, betoogde ze verder. Ook nu in de koude decembermaand hangen er nog steeds vruchten aan. Om haar argumenten kracht bij te zetten, begon ze meteen te plukken.

Kiwi halveren en uitlepelen of schillen en in plakjes snijden.

Corien proefde er een paar en kwam tot de conclusie dat ze heerlijk fris en zoet zijn. Ook nu nog in de winter. Helaas hangen de vruchten met de mooie binnenkant niet echt op een makkelijke hoogte. Ze groeien tegen een muur, waar ook druiven zich waarschijnlijk prima zouden voelen. Ondanks die moeilijke plukplek zijn de kiwi’s het succesverhaal van de tuin in Poulseur.
“Niet zo lang geleden gingen Pieter Jan, Adrie en Ad met emmers vol van deze 'exotische' vruchten terug naar Nederland”, vertelde ze vol trots. Denk dus voortaan bij het woord kiwi niet meer aan Nieuw-Zeeland, maar aan zie de tuinen van België voor je.

Geen opmerkingen: