Broodje smalec Delft – Een naar Canada of Australië geëmigreerde Nederlander mist zo nu en dan zijn ouderwetse boterham met pindakaas of hagelslag en zijn zakje drop. Geen nood in de Nederlandse winkel kan hij het vast wel krijgen. Dat zelfde geldt nu ook voor de in ons land wonende Polen. Ook zij missen de van thuis vertrouwde producten. Er zijn inmiddels zo veel Poolse werkers in Nederland dat het loont om een Poolse supermarkt te beginnen. Er is inmiddels een Polski Sklep (Poolse winkel) in vier steden in ons land: Den Haag, Eindhoven, Haarlem en Wilnis. Daar hebben ze een groot assortiment aan Poolse producten. Maar ook in de gewone supermarkt kom je steeds meer Poolse producten tegen. Ik was onlangs in een supermarkt in het Helmondse stadsdeel Mierlo-Hout en zag daar dat er een compleet schap vol stond met Poolse producten. Ik vond het aanbod nog niet erg gevarieerd. Er stonden veel blikken met soep, zuurkool en rode kool. Er stond ook een typische Poolse lekkernij op de schappen: smalec. Het zijn glazen potten gevuld met een witte massa. Een traktatie in Polen. Daar vinden ze smalec erg lekker op een dikke donkerbruine volkoren boterham. Toch heb ik de pot maar in de winkel achtergelaten. Zo’n broodje smalec is niet bepaald een broodje gezond. Het is niet anders dan een boterham met reuzel (varkensvet) met stukjes gebakken spek en gebakken ui. Één zo’n boterham ongezonde vetten is volgens mij al voldoende om je cholesterolgehalte meteen in de rode cijfers te jagen. Maar voor de Polen hier vind ik het leuk dat ze zich er ook hier nu te goed aan kunnen doen. Een boterham met pindakaas is wellicht in hun ogen weer erg vet.