dinsdag 5 januari 2010

“En we gaan nog niet naar huis”

Yorkshire – Het was ongetwijfeld erg gezellig in de Tan Hill Inn, een Engelse pub in de Yorkshire Dales, op oudejaarsavond. Misschien hebben de gasten wel het Britse equivalent van het Hollandse kinderliedje “En we gaan nog niet naar huis, Nog lange niet, nog lange niet” gezongen. Je doet immers dwaze dingen als de stemming er goed inzit. Ondanks de stemming liep het feest dat was georganiseerd door de Cross Country Club van de universiteit van Leeds anders af dan iedereen gedacht had. Het duurde namelijk drie dagen langer dan gepland. De nieuwjaarsvierders zijn door de hevige sneeuwval drie dagen van de buitenwereld afgesneden. Door de onverwachte sneeuwval was het onmogelijk geworden om de Tan Hill Inn nog te verlaten.

Tan Hill Inn.

Er zaten toen ongeveer zestig mensen in de pub om het nieuwe jaar feestelijk in te luiden. Omdat het al flink sneeuwde voor het feest begon, waren er al veel te voet gekomen. Ze hadden hun auto vastgereden in de sneeuw. De sneeuwbuien bleven maar doorgaan en de feestvierders in de pub raakten door het gure weer uiteindelijk van de buitenwereld afgesneden. Er lag ongeveer 60 centimeter sneeuw op de wegen en op sommige plaatsen zorgde de wind voor ophopingen tot twee meter. De gasten van de pub beslisten dat hen slechts één ding te doen stond: blijven feesten tot sneeuwruimers de weg vrij konden maken. Dat gebeurde uiteindelijk pas gistermorgen. Dat klinkt aardig, maar dat was het vast niet.. Ik las in de Daily Mail dat er gelukkig wel genoeg eten en drinken was voor de gestrande feestneuzen.

Geen opmerkingen: