Dagje Delft Delft – Gisteren hadden Nellie & Pieter Jan zin in een Dagje Delft. Het is een gevoeld dat meer Nederlanders kennen. Het kan je zomaar overvallen. Je leest de krant, je kijkt naar het journaal of je geeft de poes eten. Plotseling is het daar: Het gevoel een bezoekje te willen brengen aan de Koninklijke Porceleyne Fles, even binnen te willen lopen bij het Prinsenhof of het Vermeercentrum of een dagje zomaar wat te babbelen met Corien & Frans. Het kan je soms plotseling bekruipen. De babbelmogelijkheid is overigens niet in de kleurenfolder van de gemeente te vinden tussen Delfts blauw, Oranje en Vermeer. Daar is het te exclusief voor. Een Dagje Delft begint met een treinbon van de NS. Nellie & Pieter Jan lieten zich door het winterweer niet uit het witte veld slaan. In een comfortabele treincoupe reisden ze naar de Prinsenstad. Het werd een heerlijk relaxed dagje. Een kopje koffie, een kopje thee, een glaasje wijn, een broodje en wat pasta. Meer heb je op een dergelijk Dagje Delft niet nodig. Nou ja, babbelen dan, veel babbelen. En dat deden we.