Engel sneuvelt met kerst Stiphout – Nooit meer zal de knikengel in de kerststal van de St. Trudokerk in Stiphout de gever vriendelijk toeknikken nadat deze een muntje in het offerblok heeft geworpen. Tijdens de mis op kerstavond is de knikengel gesneuveld. Het was erg druk in de Trudokerk op deze avond. Al snel waren alle bankjes in de kerk gevuld. Toch bleven de mensen op deze koude witte en ook wel wat gladde avond de kerk binnen komen. Om ruimte te maken voor de volwassenen kregen de kinderen een plaatsje voor in de kerk. In de ruimte voor de prachtige kerststal van deze kerk is immers plaats zat. De kinderen hebben daar bovendien een prachtig zicht op het kerstspel dat die avond werd opgevoerd. Het was tijdens dit spel dat zich het noodlottig ongeval met de kerstengel voltrok. Plotseling klonk er een kille klap door de kerk. De mensen voor in de kerk sloegen de handen voor de mond. Er ging een zucht van huiver door de eerste rijen. De mensen zagen de knikengel vallen en in stukken uiteen spatten. De grote en kleine acteurs van het kerstspel reageerden heel professioneel. Ze gingen gewoon door met het verhaal van jozef, Marie en het kindje. Na de dienst groepten de mensen om de stal. Bijna sprakeloos staarden ze naar de brokstukken. Ook een lammetje bleek door de val van de engel te zijn beschadigd. Een geschokte kerkganger vertelde: “Deze knikengel is meer dan honderd jaar oud. Hele generaties hebben hier een muntje in het offerblok gegooid en zijn daarna vriendelijk toegeknikt door de engel.” Ik knikte hem bemoedigend toe, maar hij ging verder met: “Ik kan u niet uitleggen hoe erg ik dit vind. De kerststal van de Trudo zal nooit meer hetzelfde zijn.” Ik bespeurde zelfs een kleine snik in zijn stem. Even later kwam de heer F. Rijkers naar de stal. Hij verzamelde de brokstukken van de engel en droeg die de kerk uit. Een medewerkster van een museum in Delft die toevallig in de kerk was en ook getuige was geweest van de val van de engel snelde hem achterna. Zij sprak hem bemoedigend toe en legde uit dat een restaurateur de engel nog kon redden. Dan moesten natuurlijk wel alle grote en kleine brokstukken worden verzameld. Rijkers zei dat hij deze mogelijkheid zeker met de parochieraad zou bespreken. Daarna droeg hij de gevallen engel weg. De parochianen die achter bleven bij de stal staarden naar de lege plek.