Thank God for Christmas

Wismar – Het houtvuur knappert in de lounge van ons hotel, de Glühwein is net geserveerd en in het restaurant staat ons tafeltje al te wachten. Corien neemt op haar gemak de menukaart door en ik kijk - al proevend van mijn warme wijn – hoe zij met haar vinger langs de gerechten glijdt. We hebben even een moment voor ons zelf. Straks genieten we aan ons tafeltje vlak bij de kerstboom weer verder. Ik weet niet of het door de warme wijn komt of door het jaargetijde, maar ik realiseer me dat een mens veel heeft om dankbaar voor te zijn. Dat geldt voor iedereen, maar steeds weer op een andere manier. Alles staat hier in Duitsland ruim in het teken van de naderende kerstdagen. Elke stad – klein en groot – heeft één of meerdere kerstmarkten. We zijn er vandaag weer een aantal tegengekomen. Ik heb nog nooit zoveel Glühwein gedronken in een jaar, laat staan in een week. Iedereen is vrolijk. Iedereen maakt plezier. Volkert – onze gids in Rostock – herinnerde ons nog wel even aan de situatie nu twintig jaar geleden. Ook hij heeft veel om dankbaar voor te zijn. We lopen met hem de Marienkirche binnen om de astronomische klok te bekijken die hier nu al sinds 1472 tikt. Een wiskundig hoogstandje. Ik vraag hem hoeveel mensen hier zondag in de kerk zitten. “De meeste mensen die hier komen, zijn toeristen”, zegt hij bijna verontschuldigend. Bijna had hij het verdwenen socialistische regiem ook daarvan de schuld gegeven. Toch is men in het kapitalistische Duitsland God nog niet vergeten. Op een winkelruit in het centrum zie ik dat men God nog steeds dankt voor Kerstmis. Maar of dat iets te maken heeft met de geboorte van het kerstkind is de vraag.