De droom gaat door Courtils – Ongeveer 1 kilometer uit de kust vlakbij het plaatsje waar wij nu verblijven ligt het rotsachtige schiereilandje Mont Saint-Michel. Het ligt dus voor de hand dat we er een bezoekje aan brachten. We deden dat gisteren in een heerlijk zonnetje. Het is oorspronkelijk een getijdeneiland dat alleen over land bereikbaar was bij eb. Bij vloed was het geheel omringd door water. Nu zagen we dat er een dijk naar het eiland loopt. Wij parkeerden aan het eind daarvan. Het eiland, dat 31 jaar geleden door UNESCO werd uitgeroepen tot werelderfgoed, is alleen toegankelijk voor voetgangers. Bovendien moet je ook nog goed ter been zijn. De straten zijn eigenlijk trappen. Wij hebben al die trappen beklommen en weten nu veel meer van het eilandje. Dat de aartsengel Michaël er iets mee te maken heeft, vermoedde ik al wel. Maar het begon allemaal met monnik Aubert. Deze vrome katholiek kreeg visioenen over een kerk op een rots. De aartsengel beval de man om op het eilandje een kerk te bouwen. Wij gewone stervelingen zouden dan even het bed verlaten. Wat water drinken en de droom vooral niet door vertellen. Maar een vrome monnik kan dat natuurlijk niet doen. Die zit ineens opgezadeld met een gigantische klus. Dus begon de brave borst met het bouwen van een kerk. Resultaat: de monnik is nu heilig en Frankrijk heeft een geweldige toeristische attractie. Op een groot parkeerterrein aan het eind van de dijk zagen we honderden auto’s en tientallen bussen. Al moet ik toegeven dat er ook nog steeds monniken erediensten houden in de kerk. Ze hebben er tussen de elfde en zestiende eeuw dan ook een hele abdij bijgebouwd. Ook nu wordt de droom van Aubert nog in levend gehouden.