Een zomerse zondag Courtils – Zondagmorgen reden we via de smalle wegen van het departement Manche naar Villedieu-les-Poêles. De keus voor dit stadje was geheel bij toeval tot stand gekomen. De ligging van het stadje leek aardig en ook de route er naar toe sprak ons wel aan. Meer informatie hebben we niet nodig om het reisdoel voor een dag te bepalen. We meanderden op ons gemak door de groene heuvels naar het stadje. Wij ontdekten ter plaatse dat Villedieu-les-Poêles een stad is waar men al sinds honderden jaren koperen potten en pannen verkoopt. Het is de stad van de koperslagers. Les Poêles leerden we, betekent braadpannen. We zagen dan ook heel wat winkels met koperen braadpannen en ander keukengerei. Juist op het moment dat we de stad binnen reden, ging de kerk uit. Mannen en vrouwen en hele drommen kinderen liepen in hun beste goed huiswaarts. Het was een vrolijke drukte op het trottoir de stad in. Ik vroeg me af waarom de mensen zo uitbundig waren. Kennelijk een mooie preek gehoord. Of droeg het vooruitzicht op een uitbundige lunch wellicht bij tot de stemming. Bij een kraam in de binnenstad kwam de vrolijke mensenmassa even tot stilstand. Daar was een moment dat de mannen zich uit de stoet losmaakten en even halt hielden bij een kleine kraam. Kort daarna vervolgden ze hun weg weer met een volle tas. Ik begreep de uitbundigheid nu meteen. In de kraam werden oesters verkocht. In diverse maten. De zondagse lunch in Villedieu-les-Poêles moet een gezellige boel zijn met lekker eten en heerlijk wijn. Ook Corien was er van in de stemming gekomen. “Wie wil er een oester”, riep ze spontaan, “ik trakteer”. Dat lieten we ons geen tweede keer vragen. De oesterverkoper wilde een dozijn oesters voor ons openen. En daar stonden we dan midden in Villedieu-les-Poêles te genieten van een zilte traktatie. Een heerlijk begin van een zomerse zondag in Frankrijk.