De nieuwe vierdaagse Staphorst – In veel steden en dorpen wordt er deze maand een avondwandelvierdaagse gelopen. In Staphorst is die, na een afwezigheid van 35 jaar, nu ook weer terug. Maar liefst bijna zeshonderd wandelaars gingen maandagavond van start voor de 'nieuwe vierdaagse'. De vierdaagse wordt twee avonden in Staphorst gelopen, een avond in Rouveen en een in IJhorst. Onder de grote groep wandelaars bevinden zich ook veertig Staphorster vrouwen in klederdracht. In een groep lopen zij iedere avond tien kilometer. De ‘Stichting Wandel Organisatie Staphorst' is pas twee maanden geleden opgericht en nu zijn er al zo veel deelnemers. Ondanks de korte voorbereidingstijd beschikt de organisatie ook al over veertig vrijwilligers (van verkeersregelaars tot Rode Kruis-mensen). Zijn er onder de ODD-lezers ook deelnemers aan lokale avondwandelvierdaagsen? Neem eens een fotootje en mail die naar de redactie. Misschien is het wel net zo kleurrijk als deze groep enthousiaste klederdrachtdraagsters.

Drie gewonden in kaasrace Brockworth – Deelnemers aan de traditionele Britse kaasrolwedstrijd storten zich elk jaar opnieuw met gevaar voor lijf en leden 200 meter omlaag achter een kaas aan. Afgelopen maandag werd op Cooper’s Hill in het plaatsje Brockworth in Gloucestershire weer de traditionele kaasrace gehouden. De waaghalzen rennen in volle vaart de heuvel af, achter de kaas aan, aangemoedigd door ruim 4000 toeschouwers. De wedstrijd wordt al eeuwenlang gehouden en vindt zijn oorsprong in een heidens feest om de terugkeer van de lente te vieren. De organisatoren waren er dit jaar trots op dat het zo veilig verliep. Slechts drie deelnemers moesten met een gebroken been worden afgevoerd. De meeste hadden slechts blauwe plekken en ontvelde ledematen. De 17-jarige Chris Anderson, een lokale glaszetter, won de race dit jaar. Hij mag de ruim 3½ kilo zware Double Gloucester kaas mee naar huis nemen. Hij liep slechts een verzwikte enkel op. Hij klemde de gewonnen kaas trots tegen zijn borst toen hij door broeders van de ambulance toch even voor controle naar een ziekenhuis werd gebracht. ”De pijn ben ik al vergeten”, zei Chris na afloop.”De kaas gaat thuis in de prijzenkast. Hij is zeker niet voor de consumptie.” De winnares van de vrouwenrace is de Nieuw-Zeelandse Dione Carter. Zij won de race voor de tweede keer op rij.

Koninklijke koe weet het Phnom-Penh – In Cambodja gelooft met nog steeds in de voorspellende kracht van de koninklijke koeien. Koning Norodom Sihamoni komt samen met zijn staf en allerlei deskundigen zelf kijken als zijn koeien aan het begin van het landbouwseizoen de omvang van de oogst en de regenval voorspellen. De dieren krijgen schaaltjes aangeboden met daarin rijst, bonen, maïs, graan, sesam, water en alcohol. De keuze die de koeien maken, levert een blik in de toekomst op. ”De koeien aten 90 procent van de rijst die hen werd aangeboden. Dat betekent dat de rijstoogst overvloedig zal zijn in het komende jaar”, legt Kang Ken, het hoofd astrologie van de koning, uit. ”De beesten vraten ook 95 procent van de bonen en het graan op. Dus die oogst wordt ook erg goed” voegt hij er opgetogen aan toe. De koeien maken overigens geen gebruik van het water. Een vertegenwoordiger van de boeren, die ook bij de ceremonie aanwezig is, spreekt daar wel zijn zorgen over uit. Ik vraag me af waarom de koeien ook alcohol krijgen aangeboden. De boer legt ook dat uit. Als de koeien alcohol drinken, komt er oorlog. Gelukkig voor hem laten de dieren de rijstwijn links liggen. Minister President Hun Sen is niet aanwezig bij de ceremonie. Hij is boos op de voorspellers. In 2001 hebben ze namelijk niet voorspeld dat er een watersnood kwam. Daarbij verloren 56 mensen het leven. Na die slechte prestatie van de koeien was hij niet meer geïnteresseerd.

Yara is geboren Vught – Op donderdag 26 mei is ’s morgens om 02.38 uur Yara Josephina geboren. Yara is de dochter van Rianne & Jerry, het zusje van Jonah en de kleindochter van Annefien. De nieuwe baby weegt 3910 gram. We wensen de ouders, grootouders en broertje veel geluk met de nieuwe wereldburgeres. We hebben nog geen foto ontvangen. Die houden jullie dus nog even te goed. Op de kaart die we in de bus kregen, stond dit gedichtje. Onze Jonah was het begin het is weer feest, vanaf nu zijn we een gezin we konden er alleen nog maar van dromen nu is het zover; jij bent er bij gekomen

Slechtvalken broeden in Brabant De Mortel – Marie-Louise mailt een interessant nieuwtje uit haar woonplaats De Mortel, vlak bij Helmond. In de honderd meter hoge KPN straalverbindingstoren aan de rand van haar dorp woont in een speciaal daarvoor geplaatste nestkast een paartje slechtvalken. De krachtige roofvogels, die liefst zo hoog mogelijk nestelen, hebben vanaf de toren een prachtig uitzicht over de wijde omgeving. Dat uitzicht kunnen jullie ook bewonderen. Want als je hier klikt heb je via een link op de site van Planet met behulp van een webcam zicht in het nest. Marie-Louise schrijft: ”Je kunt de zeer zeldzame vogels op deze manier de gehele dag life volgen. Maar je moet wel vlug zijn, want het duurt niet lang meer of de jongen vliegen uit.” Ze heeft de afgelopen twee gezien hoe de witte donsveren van de kuikens veranderden in een volwaardig bruin gestreept verenpak.Aleen de eerste paar weken worden slechtvalken door hun ouders gevoed. Op een gegeven moment worden ze door de ouders verstoten en vliegen ze weg. Dat zal begin juni zijn, denkt Marie-Louise. Voordat de vogels het nest verlaten, wordt nog naar een naam voor de slechtvalken gezocht. Via de site van Planet kunnen namen worden opgegeven. De winnaars krijgen een KidsPlanet-verrassingspakket.

Big Ben stopt even Londen – Een blik op de beroemdste klok van Londen, de Big Ben, is altijd een garantie voor de juiste tijd. De 147 jaar oude klok is een der betrouwbaarste ter wereld. Afgelopen vrijdag liep die reputatie echter een lelijke deuk op. Om 22.07 uur stopte de klok. Daarna begon ze weer te tikken totdat ze er om 22.20 uur weer de brui aangaf. Het duurde 90 minuten voor men de Big Ben weer op gang had. Mogelijk is de hitte verantwoordelijk voor de technische storing. Vrijdag was met een temperatuur van 31,8 graden Celsius de warmste meidag in Londen sinds 1953. Toch weet niemand zeker dat dit de oorzaak is. De stiptheid van de Big Ben is vermaard. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef de klok accuraat de tijd weergeven ondank aanvallen door Duitse bommenwerpers. Toch blijkt bij nader inzien de reputatie al eerder deukjes te hebben opgelopen. In 1962, luidde Big Ben het nieuwe jaar tien minuten te laat in vanwege zware sneeuwval. In 1976 was de klok ook al eens buiten werking door pech met een van de mechanismen. Big Ben gaf ook de geest op 30 april 1997, vierentwintig uur voor de algemene verkiezingen die zorgden dat Tony Blair aan de macht kwamen. Drie weken later stond de klok nog een keer plots stil. Overigens luidt alleen de naam van de 13 ton wegende klok Big Ben. Het honderd meter hoge monument waar hij in hangt is de Saint-Stephen's Tower van Westminster Palace, de officiële naam van het Engelse parlement.

Dichtbij Robbie Eindhoven – Op de website van Bolentol lees ik met een zekere regelmaat verzuchtingen over de 31-jarige Engelse zanger Robbie Williams. Ik heb een tip voor de beide fans. Je kunt hem nu van heel dichtbij naderen, ze overhemd openknopen en eens met je handen door z’n borsthaar kroelen. En na deze traktatie mag je hem ook nog zoenen. Daar houdt het dan wel mee op. De rest zal je er toch bij moeten dromen. Je moet voor deze verwennerij wel even naar Londen vliegen. In het wassenbeelden museum van Madame Tussauds is een nieuw beeld neergezet van de popheld. Het vorige was door de voortdurende aanraking van alle vrouwelijke fans wat beduimeld geworden. Het is een interactieve opstelling, want als de aanrakingen in de smaak vallen, beginnen de ogen van de wassen zanger ontdeugend te twinkelen. Tenslotte zingt hij dan ook nog geheel exclusief alleen voor jou “She’s the one”. Veel plezier met Robbie in Londen, maar neem wel een vriendje van vlees en bloed mee. Anders wordt het misschien toch nog saai.

Nieuwe bewoners Delft – Elk jaar maken meerkoeten nesten in de wetering achter ons huis. Ook dit jaar. Ik maakte er dit jaar deze foto van. Je ziet onder de pootjes van de vogel de eieren. Met die eieren is het slecht afgelopen. Ik geef daar de Blauwe Reiger de schuld van. Deze langbenige vogels wonen ook bij ons achter en ze voeden zich volgens mij niet alleen met vissen, kikkers, mollen en muizen maar ook met eieren. De meerkoeten zijn dan ook verdwenen. Ze lieten het nest leeg achter. Inmiddels hebben zich daar nieuwe bewoners gemeld. Het zijn twee waterschildpadden. Ook deze huizen al enkele jaren in het water achter ons huis. Ze zijn ooit door een jongen uit een van de flats in de buurt in het water losgelaten. De dieren wonen nu zeker al een tiental jaren in het water. De koudbloedige amfibieën gebruiken het lege nest om op te warmen. Ze liggen er heerlijk in de zon. Corien zag ze gistermiddag genieten van de warmte en schoot dit plaatje. Wij hebben geen dierentuin nodig. Zo’n nest levert al heel wat verhalen op.

Gratis Fokke & Sukke Delft – De makers van de bekende cartoonhelden Fokke & Sukke krijgen veel aanvragen van bloggers voor de cartoons die ze over weblogs hebben gemaakt. ”We hebben besloten daar niet moeilijk over te doen”, zegt Jean-Marc van Tol, een van de scheppers van de populaire cartoons. Veel bloggers zullen de tekeningen ongetwijfeld ook wel zonder toestemming downloaden voor hun site. Jean-Marc vindt dit niet altijd een probleem: Veel mensen zijn fans en willen graag wat aan hun eigen lezers tonen en dat vinden we alleen maar eervol. Vaak legt men ook een link aan, dus kunnen we er alleen maar blij mee zijn. We doen dan dus niet moeilijk.” Er zijn er echter ook die het netjes doen en eerst toestemming vragen, zeggen de makers. De website van Fokke & Sukke heeft nu een aparte sectie waarop tekeningen staan die iets met blogs te maken hebben. Deze mogen gratis worden gebruikt op weblogs. Voor commercieel gebruik blijft toestemming nodig. Dat laatste lijkt me logisch. Daarover zegt Van Tol: ”In het verleden zijn er ook wel mensen geweest die geld aan ons probeerden te verdienen door bijvoorbeeld de cartoons als content aan te bieden aan palmheldbezitters voor geld, en dan doen we natuurlijk wel moeilijk.”

Lang zal die leven Gemert – Deze koelkast heeft een feature dat onmiddellijk in het oog springt. Je ziet het meteen. De deur gaat naar de andere kant open. Zou dat te maken hebben met het feit dat Cor links is? Hij is namelijk zijn kast en die van Onke natuurlijk. De foto werd genomen op de verjaardag van Cor. De taarten en de kaasjes waren er toen al uit. Je ziet hier dus de koelkast zoals hij er op een gewone doordeweekse dag uitziet. De fetakaas zit klem tussen de slagroomvla en de boerenland vanillevla. Terwijl daarboven een pak heerlijke frambozen perzik lentevla zichtbaar is. Een flesje bier houdt een halve banaan gezelschap. De combinatie van het drankje van opa en het prakje van zijn kleinkinderen is het verhaal van deze koelkast. Lees hier en hier en hier en hier of hier meer over de koelkasten van de ODD-lezers. Stuur ook jouw koelkastfoto naar ODD en laat zien waar je van smult.

London Eye moet weg Londen – In februari 2002 maakten Corien & ik ons ritje met de London Eye, het immense reuzenrad in Londen aan de zuidelijke oever van de Thames. Binnenkort moeten bezoekers van de Britse hoofdstad zich wellicht behelpen met een virtueel bezoek aan het populaire rad. Het moet immers weg. South Bank Centre (SBC), de verhuurder van een stukje grond waarop een van de poten van het rad staat, heeft de huur verhoogd van 45.000 naar 700.000 euro. Als exploitant British Airways de verhoging niet betaald dan moeten ze binnen een maand verdwijnen, vindt de bank. In Groot-Britannie wordt woedend gereageerd op de geldzucht van SBC. Parlementslid Kate Hoey, die het kiesdistrict Vauxhall waar de London Eye staat vertegenwoordigt, is verbijsterd: “The South Bank Centre is wel heel erg hebberig. Het gaat maar om een heel klein stukje grond dat indertijd door The Greater London Council voor één pond aan SBC is verkocht”. Luchtvaartmaatschappij British Airways stak vijf jaar geleden nog 130 miljoen euro in het reuzenrad.

Voor de delicatessen Helmond – De koelkast staat bij Els & Ad in de keuken. Dat is geen nieuws. Daar staat hij bij iedereen. De kast zit ook hier boordevol met levensmiddelen. Els heeft echter voor de delicatessen een aparte koelkast. Daarin bewaart zij haar chocola en bonbons. Voor dit doel heeft ze een aparte en royale koelkast in de bijkeuken laten plaatsen. Daarin bewaart zij haar bonbons zoals jullie hier zien. Omdat er dan nog wat ruimte over is, bewaart ze daar ook haar asperges, tomaten en komkommers. De inhoud is dus niet alleen heerlijk zoet, hij is ook gezond. Maar ondanks deze vulling er is nog wat ruimte over. Omdat Ad graag efficiënt met de koelkastruimte omgaat, heeft hij er een bestemming voor gevonden. Hij heeft er een paar flesjes ingezet. Heerlijk helder en koel bier en witte wijn voor bij de asperges. Zo wordt het aangename met het nuttige verenigd. Lees hier en hier en hier of hier meer over de koelkasten van de ODD-lezers. Stuur ook jouw koelkastfoto naar ODD en laat zien waar je van smult.

Groeten uit Turkije Delft – Over vliegen naar Turkije is heel wat te doen. Bob & Saskia vlogen – inderdaad met Onur Air – samen met (schoon)familie naar de Turkse plaats Antalya. Ze hadden een heerlijke vakantie. Ik weet dat omdat ze al weer thuis zijn. Want omdat de Turkse post waarschijnlijk ook met Onur Air vloog, brachten die de kaart daarom waarschijnlijk nu met de bus. Ze schrijven: Fijn weer, goed eten en veel drinken. Het is hier goed vol te houden. De tijd vliegt (het is al weer de laatste dag) Hartelijke groet, Bob, Saskia, Benthe en Sietske

Oud zijn is hip Helmond – Heerlijk een ouderwetse Solex voor pa en ma kunnen ze lekker toeren, zo denken we naïef. Maar wat gillen de dochters en bijbehorende vriendinnen? "Wauw vetcool man mogen we een rondje?" Nou voor dat rondje krijgen ze dus geen toestemming, ze hebben beiden geen certificaat en Marlotte is nota bene nog 15 jaar. Maar voor pa en ma de kans krijgen zijn de dames weg, en hoe moet mama nu verder? Klik maar op de foto hoe twee honden ma vooruit helpen. Nog geen week na onze aanschaf staat er tot onze verbazing een mooi stukje in de krant over de relatie tussen de Nederlanders en de Solex, er komt nota bene volgend jaar een nieuwe Solex uit, alleen mag deze geen Solex meer heten maar 'black 'n roll'. De rede daarvan is, dat de rechten van die naam berusten bij een Italiaanse fabrikant die alleen carburatoren produceert. Maar wat is in the name nietwaar, de Solex is hartstikke in, volgend jaar voor één ervan een potje op 't hoofd, maar daar kan je ook iets leuks van maken. Even voor de kenners onder ons, de linkse Solex waar Jolijn op rijdt, is een 'koffertje' OTO genaamd uit 1960 en van Nederlands fabrikaat van 'van Heem' die ontzettend hard gaat (volgend jaar helm verplicht, al proberen we daar wel onderuit te komen), de rechtse Solex waar Marlotte heftig probeert harder te gaan dan 25 km/uur, is een overgangsmodel toen de helmplicht kwam, eentje met kleine wieltjes mocht en mag wel, is een Française genaamd 'velosolex 5000'. Dus ouderen onder ons alles komt terug van goede muziek tot oldtimers (zie Michiel Bol en Tol) en solexjes, oud zijn is hip! Een bijdrage van Els

(Ge)noten Amstelveen – Afgelopen dinsdagavond ben ik samen met Nella naar een try-out van Amadeus geweest in de schouwburg van Amstelveen. Nu is het niet de bedoeling om jullie met al mijn theaterbezoeken lastig te vallen. Maar deze verdient toch wel een uitzondering. Het stuk gaat het komende theaterseizoen door Nederland en begint op 9 oktober met de première in Rotterdam. De hoofdrollen worden gespeelt door Jeroen Krabbé als Salieri en Marc-Marie Huijbregts als Mozart. De meeste van ons zullen Jeroen Krabbé kennen van de film of als regisseur, maar als acteur op het toneel is hij lang niet meer gezien. Hij laat in dit stuk heel goed zien dat hij dat nog niet verleerd is en zet een prachtige, maar wel wat jong ogende, Salieri op het toneel. Maar ook zijn tegenspeler, de altijd giechelende komiek Marc-Marie Huijbregts, is geweldig. Een betere acteur voor de rol van Amadeus is er op dit moment in Nederland denk ik niet te vinden. Ik vind het een magnifieke combinatie. Ook de muzikanten die bij dit stuk niet gemist kunnen worden zijn een vermelding waard. Zij moeten niet alleen de instrumenten bespelen, maar ook acteren en de opera’s zingen. Zo speelt de cellist Carel Alphenaar de rol van de keizer. Dit stuk is beslist een aanrader. Een bijdrage van Martien

Fietsen is gezond Delft – Fietsen is een gezonden bezigheid. We zouden allemaal elke dag tenminste een halfuurtje moeten fietsen. Ik haal dat zeker niet. Ik kom niet verder dan elke dag een uurtje in de auto. Mijn gezondheid wordt daar niet beter van. Het fietsen moet ik dus inhalen in m’n vrije tijd. Het vorige weekend heb ik dat weer gedaan. Samen met Bob & Saskia zijn Corien & ik naar Rijswijk gepeddeld. Sietske en Benthe mochten bij opa op de fiets. Het werd een lekker tochtje. Onderweg wezen de dametjes aan wat we zagen. De hoge bomen langs de weg. De zwartje eendjes in de vaart. De reiger bovenop het bushokje en de geluidsschermen langs de autoweg. We bespraken alles. Aan het eind van de middag fietsten we weer na Delft. Tijdens de rit terug ontdekte ik dat Sietske ook in het zitje voorop de fiets een tukje kon doen.

Zwart met bloemen Rijnwoude – Sinds februari is Carina de trotse eigenaresse van deze zwarte auto. Ze heeft een kleur naar mijn hart uitgekozen. Carina wil de auto een geheel eigen stijl geven. Ze heeft kleurige bloemen vervaardigd en de auto daarmee opgeleukt. Haar vriend Daan helpt haar bij het verfraaien van de automobiel. We zagen het stel druk in de weer achter het ouderlijk huis toen wij op verjaarsvisite gingen bij haar zus Barbara. Nu waren ze bezig om de deuren aan de binnenzijde te verfraaien met een rode bekleding. Het wordt een hele fraaie auto met een geheel eigen sfeer. Mocht er dus een dezer dagen een zwarte auto met fleurige bloemen voor de deur stoppen, dan zijn het vast en zeker Carina en Daan.

Sietske maakt ordentelijke stapels Delft – Terwijl de grote mensen staan te snuffelen tussen de dvd’s maakt Sietske zich verdienstelijk door het winkelpersoneel van de Mediamarkt te assisteren bij het ordenen van de boodschappenmandjes. De kleine Brabantse onderneemster maakt een ordentelijke stapel mandjes. Zo kunnen de klanten snel een rood mandje pakken en de winkel in snellen. Bij oma thuis kun je natuurlijk ook fijn winkeltje spelen, maar dit is toch het echte werk. Met grote concentratie is Sietske bezig. Maar als oma een praatje komt maken met haar ijverige kleindochter heeft ze wel even tijd voor een grapje. Klik maar op de foto.

Klikken Rijnwoude – Op de verjaardag van Barbara kwam ik er achter dat niet iedereen in de gaten heeft dat je soms in de tekst een link kunt vinden naar meer informatie of een foto. Natuurlijk begrijpt iedereen wel dat als er klik hier staat, dat je dan op het woordje hier moet klikken. Maar als er in de tekst een woordje of stukje zin rood zijn, kun je daar ook op klikken. En verder kun je op een foto klikken als het pijltje verandert in een handje. Door te klikken kon je via deze tekst naar informatie over de Europese grondwet, een foto van Barbara, een oud ODD-stukje over het woordje kikker, binnenlandse nieuwsberichten en het stukje over Nienke in Sydney. Allemaal gevonden?

Vrolijke vooruitzichten Eindhoven – Marieke & Michiel leiden een gezond en deugdzaam leven. Dat durf ik wel te zeggen na het zien van hun koelkast. Martien schreef immers al dat de inhoud van de koelkast veel vertelt over de bewoners van het huis. Deze goed gevulde koelkast doet dat ook. De schaal met folie er over duidt op verstandig beleid. Misschien is het een restje hachee van gisteren. Niet weggegooid, het komt later weer op tafel. Wellicht heb ik het niet bij het rechte eind en is het een reeds klaar gemaakte salade. Wat het ook is, het is gezond en deugdzaam. Er zit trouwens veel meer vers spul in de koelkast. Ook veel gezonde dranken. Over drank gesproken. Ik zie geen flesjes bier, maar wel een fles champagne. Dus niet alleen gezond en deugdzaam, maar ook met vrolijke vooruitzichten. Lees meer hier, hier of hier over de eerder op ODD getoonde koelkasten. Pak vervolgens je camera en fotografeer jouw koelkast voor ODD.

Let op de kat Veldhoven – Vorige week zaterdag zijn Saskia & Sander verhuisd van Eindhoven naar Veldhoven. Dankzij de hulp van Jurriën (die ook de vrachtauto bestuurde), Guido, Ilse, Jasper en Michiel ging het allemaal heel vlotjes en waren alle spullen in een dag verhuisd. De ouders van Saskia pasten terwijl op de kleinkinderen. In het oude huis bleef slechts het gasfornuis achter. Dat is de volgende dag opgehaald door Ad. Jolijn wordt namelijk de nieuwe eigenaresse van het kooktoestel. Inmiddels is er een week voorbij. De dozen zijn bijna allemaal uitgepakt en de kinderen zijn al helemaal gewend aan de nieuwe omgeving en de nieuwe school. Alleen de kat moet nog wennen. Die mag nog niet naar buiten. ”Op alle deuren hangt een briefje” zegt Saskia. ”Let op de kat mag niet naar buiten”, leest Nienke me via de telefoon een briefje voor. ”Nina zit in de vensterbank en tuurt door de hor naar buiten”, schetst Saskia de situatie. Nog een week dan mag ook Nina de omgeving gaan verkennen.

Kunst redt koe Santiago – Boven op het dak van een tien verdiepingen tellend gebouw in de Chileense hoofdstad graast een koe in de wei. Het gaat hier om kunst. De onbekende kunstenaars noemen het ”A work of performance art”. Tijdens het transport van de koe naar het slachthuis, werd het dier door een groep kunstenaars die onbekend wenst te blijven, ontvoerd. De zwartbonte melkgeefster werd met behulp van een kraan boven op het dak van het gebouw getild. Daar zal het beest een week grazen. Op het dak ziet het er ook echt uit als een weiland bij een boerderij. Er wordt door een boer voor het beest gezorgd. Hij zal het koebeest op de normale tijden melken. Na afloop van het kunstproject willen de kunstenaars het dier de vrijheid teruggeven. Ze willen het een plaatsje geven in een natuurgebied. Een woordvoerder van de groep kunstenaars zei: ”Wij zoeken de grenzen op van het creatieve kunstwerk. De mensen denken dat je kunst alleen kunt vinden in galeries en musea. Wij tonen aan dat dat niet waar is.”

Op bezoek in het Siebold huis Leiden – Regelmatig bezoeken Nella en ik één van de musea in onze regio. Onlangs was dat het Siebold Huis. Dit staat aan het Rapenburg 19 in Leiden. Bij het vooraf bestuderen van de informatie die internet kan bieden, was ik verrast te lezen dat dit huis in de 16de en 17de eeuw door voorouders van mijn moeder is bewoond. Één van onze voorouders is Willem Paets ( 1596-1669). Als burgermeester van Leiden gaf hij opdracht voor de bouw van de classicistische achtergevel. Als je op de foto van de voorgevel klikt, kun je deze achtergevel bekijken. In 1796 werd het huis verhuurd aan de Duitse arts Philip Franz von Siebold. Deze Von Siebold was een arts in dienst van het Nederlandse leger en jarenlang gestationeerd op een kunstmatig eiland voor Japan. Omdat hij als buitenlander geen geld van de Japanners mocht ontvangen, kreeg hij erg veel geschenken van zijn Japanse patiënten. Zo ontstond zijn fascinatie voor die cultuur. Hij trouwde bovendien ook met een Japanse. Toen hij uiteindelijk door het Nederlandse leger werd teruggehaald naar Nederland had hij een verzameling van 30.000 voorwerpen. Die moesten allemaal een plek vinden in zijn huis aan het Rapenburg. Het huis was daardoor zo vol dat hij zelf ging wonen in het huis “Nippon” aan de Lage Rijndijk. Sinds een paar jaar is het huis opnieuw ingericht als museum voor de Von Siebold collectie. Niet alle stukken te gelijk, maar in een wisselende samenstelling. Het is zodoende de moeite waard om er meerdere keren op bezoek te gaan. En kijk dan niet alleen naar de collectie, maar vergeet dan niet ook oog te hebben voor het geweldig gerestaureerde pand en geniet op een bankje in de achtertuin van de gevel die Willem Paets liet bouwen. Een bijdrage van Martien

Groeten uit Vijlen Delft – Het hoogste gelegen dorp van Nederland vind je in Zuid-Limburg. Marjan en Piet brachten een bezoek aan dit 200 meter boven NAP gelegen dorpje met de markante St. Martinuskerk uit het midden van de 19de eeuw. In Vijlen staat de kerk in hoog aanzien. Het dorp en de omgeving zijn zeer geliefd bij wandelaars. Dat is wat Marjan & Piet ook deden. We ontvingen van hen een vakantiekaart met daarop het Vijlense godshuis dat fier boven het landschap uittorent. Op de achterkant van de kaart staat gedrukt: VIJLEN Poort naar 3 landen Ze schrijven: In deze hoogst gelegen kerk van Nederland waren we net op tijd om te schuilen voor een enorme onweersbui. Dit tijdens een wandeling van 10 km. Dwars door bos en weilanden, dus echt geluk gehad! We hebben zo’n 3 kwartier daar binnen gezeten, dus de akoestiek ook maar even uitgeprobeerd met het zingen van een Avé Maria. (Het is tenslotte meimaand - Mariamaand!) groetjes, Piet en Marjan

De moederdag van Nellie Helmond – Afgelopen zondag was het moederdag en werden alle moeders van Nederland weer verwend met ontbijt op bed, bloemen en cadeaus. Nellie bracht haar moederdag door met kinderen en kleinkinderen. Dat vergt enige uitleg want Nellie is veel, maar nog geen oma. Dat blijkt ook helemaal niet nodig. Michiel & Marieke en Guido & Ilse kwamen op moederdag natuurlijk ook langs met bloemen en cadeaus. En met twee nieuwe auto’s! Die moesten natuurlijk gekeurd en getest worden. Guido reed in zijn nieuwe (tijdelijke) auto. Over twee maanden krijgt hij z’n definitieve auto en dan wordt Nellie natuurlijk weer uitgenodigd voor een proefritje. Marieke & Michiel kwamen met hun nieuwe ‘oude’ auto. Een Saab Old-timer. Door hen liefdevol Sabientje genoemd. Onderweg stopten ze even om een ijsje te eten. Daar ontmoetten ze Jurriën & Janneke met hun kinderen. Ook zij stopten om een ijsje te eten. En zo kwam het dat Nellie een heel gezellige moederdag had met haar (schoon)kinderen, de (schoon)kinderen van Els & Ad en hun kleinkinderen. Klik voor een zorgeloze snoeper op de foto.

Groeten uit Borger Delft – De eerste vakantiekaart van het nieuwe seizoen kwam van Mies. De tweede kaart is nu binnen. Hij komt uit Drenthe, dé provincie voor een ontspannen (mini-)vakantie, en is verstuurd door van Martien & Nella. Uit de kaart blijkt dat ze het nieuwe hunebedcentrum in Borger hebben bezocht. Ze zijn daarmee Prinses Margriet voor, want die komt pas op 27 mei naar Borger komen om het nieuwe hunebedcentrum officieel te openen. Op de achterkant van de kaart staat gedrukt: Hunebed bij Borger, Lengte: 22,6 m. breedte:4,1m. http://www.hunebedden.com Ze schrijven: Huinen = reuzen!           9 mei 2005 Lieve familie, ODD Lezers, Even een paar dagen er op uit in Drenthe. Een hernieuwde ontmoeting met een prachtige provincie. Vandaag hebben we dit hunebedmuseum bezichtigd. Het weer is wisselvallig, ons programma ook! groeten, Martien & Nella

Geen honger Rijnwoude – Ook ik heb eens een foto gemaakt van onze koelkast. Wanneer je de inhoud van zo’n kast bekijkt, kun je best iets te weten komen van de bewoners van het huis. Maar het blijft natuurlijk altijd een moment opname. Wanneer dezelfde foto genomen zou zijn op vrijdagmiddag, vlak voordat de wekelijkse boodschappen gehaald worden, dan is er zeer zeker minder kleur op het plaatje te vinden. De planken zien er dan leeg uit en de kinderen mopperen dat er niets in huis is. Althans niets wat zij juist willen hebben. Want geloof me, als wij een week geen boodschappen zouden doen, komen we nog niet om van de honger. Een bijdrage van Martien Andere koelkasten van ODD-lezers vind je hier en hier. Stuur jouw koelkast ook naar ODD!

PSV kampioen Eindhoven – Gisteren hebben Corien, Ad & ik het PSV-feestje in het Philipsstadion meegemaakt. Eerst was er natuurlijk de wedstrijd tegen de Graafschap. Deze werd ruimschoots gewonnen met 4-1. Wij hadden de kaartjes gekregen omdat Bob & Saskia met Frans & Henny – en natuurlijk nog meer familie waaronder de kleinkinderen – van een vakantie in Turkije genoten. Wij togen dus met hun kaartjes naar het stadion. Het was voor Ad zelfs de eerste keer dat hij hier kwam. De rood-witten speelden de feestelijke wedstrijd in een nogal gewijzigde samenstelling. Young-Pyo Lee en Jefferson Farfán waren er niet bij. Zij zaten in hun vaderland, Helmonder Wilfred Bouma kreeg rust en André Ooijer moest verstek laten gaan vanwege een blessure. De achterhoede bestond nu dus uit Theo Lucius, Alex, Phillip Cocu en Kasper Bøgelund. Voorin deed nu Robert vanaf het begin mee, net als Ibrahim Afellay. De Graafschap bleek een paar maatjes te klein voor de landskampioen. De superboeren speelden slechts de rol van figurant. PSV deed het op z’n gemak en besliste de wedstrijd al in de eerste twintig minuten. Wat restte was een aantrekkelijke voetbalshow waar wij drieën zeer van genoten. Na de wedstrijd werden trainer Guus Hiddink en de spelers van PSV op het veld gehuldigd. Een voor één werden de rood-witten door de presentatoren Guus Meeuwis en Albert West naar de middenstip geroepen. Als laatste kwam aanvoerder Mark van Bommel het veld op. Hij hield de kampioensschaal in de lucht. Er barstte toen werkelijk een orkaan van geluid los van de tribunes. Confetti en vuurwerk belemmerden zelfs gedeeltelijk het zicht op de Eindhovense voetbalhelden. Er klonk muziek en er waren bloemen voor de kampioenen. Het feest op het veld werd afgesloten met een ereronde langs de supporters. Wij gingen hierna naar huis. Maar ongeveer 70.000 fans hebben op het Stadhuisplein het feestje nog voortgezet en PSV ook daar gehuldigd. Klik maar op de foto's en zie de spelers, trainer Guus Hiddink en begeleiders bij de huldiging na het behalen van het achttiende landskampioenschap.

Knus op de foto Leiden – Onlangs stond er een foto op ODD van mij samen met mijn broer en mijn zus in een Messerschmitt. Een foto uit 1953 die naar aanleiding van het bezoek aan de tentoonstelling Knus in het Noordbrabants Museum weer was opgezocht. Op de foto zitten we met z’n drietjes knus in die auto. De auto staat geparkeerd voor een blinde muur in onze straat. Ik passeerde dat plekje – bij het derde paaltje van links schuin onder de lantaarn aan de muur – onlangs weer en maakte deze foto. De verveloze gevel op de achtergrond in de oude foto is inmiddels gerestaureerd. Zoals trouwens de hele straat. Het enige bedrijfspand in de straat is nu nog de schoenmakerij van Jan Zirkzee aan de rechterkant. Zelfs de oude pakhuizen zijn omgetoverd tot woningen in de stijl van deze straat. Het hoge gebouw aan het einde van de straat is het laboratorium van de Sterrenwacht. Wij zagen dat in onze jeugdjaren gebouwd worden. Als je iets meer wilt zien van de buurt zoals deze er nu uitziet, kijk dan eens op internet. Klik hier en kies daarna in het menu voor “panorama Leiden”. Klik vervolgens op de hotspot van de Molensteeg, midden onderaan, net binnen de singels. Een bijdrage van Martien

Eindhoven is onveilige gemeente Eindhoven – Rotterdam is de onveiligste gemeente van Nederland. De Maasstad wordt gevolgd door Arnhem en Eindhoven. Losser in Overijssel is de veiligste gemeente van het land. Dat blijkt uit de vierde AD Misdaadmeter, die vandaag is gepresenteerd. De criminaliteitscijfers over 2004 zijn afkomstig van de 25 regionale politiekorpsen in ons land. De ranglijst is samengesteld aan de hand van de twaalf meest voorkomende delicten. Nieuw is de rangorde waarin in één oogopslag valt te zien hoe groot de kans is slachtoffer van een misdrijf te worden in de 477 Nederlandse gemeenten. Ik heb ook eens naar de Misdaadmeter gekeken en een toptien samengesteld van steden waarin veel ODD-lezers wonen. Hoe groot is je kans om slachtoffer te worden in die gemeenten. Bovenaan staat Eindhoven. Het nummer voor de stad geeft het nummer aan op de ranglijst van het AD. De ODD-plaatsen in AD-Misdaadmeter 3 Eindhoven 6 Den Bosch 18 Helmond 27 Den Haag 35 Leiden 39 Delft 69 Gorkum 141 Veldhoven 189 Gemert-Bakel 319 Oegstgeest

Binnenkort met pensioen? Delft – Hoe zie je er over dertig jaar uit? Wellicht wil je het antwoord op deze vraag niet eens weten. Ignoreer dan de rest van dit stukje. Robeco geeft je namelijk de kans om een beetje in de toekomst te kijken. Er komt immers een moment dat je stopt met werken. Voor sommigen van onze ODD-lezers is die tijd nog ver weg, ze zijn nog niet eens begonnen met werken. Maar toch, ooit komt die tijd. Robeco denkt dat je wellicht van een pensioen wilt gaan genieten. Ze hebben daar wat tips over die ik jullie hier verder bespaar. Wat ik echter wel leuk vind, is dat ze je niet alleen financieel laten verouderen, maar ook visueel. Wil je dus weten hoe je over dertig jaar in je vel zit, klik dan hier. Ik heb de test gedaan zoals je ziet. Wees moedig en probeer het ook. De rimpels zijn slechts virtueel. Ik heb alvast twee trouwe ODD-lezers aan de test onderworpen. Ik verraad niet wie het zijn. Wees zelf ook maar eens dapper en verouder. Daarna wel je foto opsturen naar ODD, want dat is pas echt dapper.

Schuttingtaal Delft – Schuttingtaal wordt over het algemeen niet gewaardeerd. Het zijn immers bijna uitsluitend uitingen die ongepast of beledigend zijn. En als ze dat niet zijn dan zijn ze zeker obsceen of vulgair. Vroeger vond je het slechts op schuttingen of lege muren. Ook schoolbanken en toiletten werden ontsierd door dit soort teksten. Tegenwoordig is het erg populair op internet. Gastenboeken, nieuwsgroepen en andere onbeheerde pagina’s hebben er last van. Schuttingwoorden worden namelijk vooral anoniem gebezigd. Ook rappers bedienen zich vaak van schuttingtaal. In Delft is door de gemeente een schutting beschikbaar gesteld voor schuttingtaal. Als je van rappen, dichten of tekenen houdt, dan kun je een bijdrage leveren aan de muurschilderingen op de omheining in het Zuidpoort gebied. De schutting staat om de nieuwe mediatheek die daar wordt gebouwd. Op de schutting daarom heen mogen creatievelingen zich uitleven. Via een website kunnen jonge Delftenaren een eigen tekst op de muur zetten. Ik vond deze twee teksten met tekening al heel aardig. Klik op de foto voor meer.

Christo in Delft Delft – Van de week zag ik dat de beroemde kunstenaars Christo en Jeanne-Claude nu ook in Delft een gebouw hebben ingepakt. Het werd tijd. Na steden als Berlijn en New York, wachtte de Prinsenstad al jaren op een plekje in de hedendaagse openbare kunstgeschiedenis. We willen niet alleen beroemd zijn vanwege Vermeer. Ook in de moderne kunst verdienen we een opmerkelijke plaats. Het inpakkunstwerk van het tweetal dat mij nog het beste voor de geest staat is ’Wrapped Reichstag, Berlin’. Een kunstwerk waarvoor de artiesten 25 jaar hebben onderhandeld met het Duitse parlement. Ik zag het Delftse kunstwerk op weg naar huis. De flat aan de Van Almondestraat is geheel in blauwe doeken gehuld en ik herkende onmiddellijk de kunstzinnige manier waarop dit was gedaan. Toch twijfelde ik heel even. Kan Delft wel zo’n kunstwerk betalen, vroeg ik me af. Maar toen schoot me weer te binnen dat Christo en Jeanne-Claude volledige controle willen hebben over hun artistieke werk en daarom nooit geld van de overheid of van sponsors accepteren. Nadat ik wat foto’s had gemaakt, zag ik plots een man in overall naar buiten komen. Hij keek me nogal glazig aan toen ik vroeg wanneer het beroemde kunstenaarsechtpaar hier was geweest. ”Ik weet niet wie dat zijn. De flat wordt gerenoveerd. De kozijnen worden vervangen en het metselwerk wordt hersteld”, legde hij uit.

Dalziel & Pascoe in ons land Wat vind jij nu van al die politieseries op de tv? Kloppen ze een beetje met de werkelijkheid? Het zijn vragen die me met enige regelmaat worden gesteld. Het antwoord is simpel. Ze komen nooit overeen met de werkelijkheid en ach ik vind ze wel aardig. De meeste tenminste. Ik kijk bijvoorbeeld met veel plezier naar de Engelse rechercheurs Dalziel & Pascoe. Warren Clarke is inspecteur Andy Dalziel (spreek uit 'Die-El') en Colin Buchanan speelt de rol van brigadier Peter Pascoe. Ze zijn een goed duo, maar tegelijk ook volstrekte tegenpolen. De serie speelt grotendeels in het noorden van Engeland. Zo nu en dan maken de beide politiemannen echter wel een uitstapje naar andere delen van het Verenigd Koninkrijk. Deze maand zijn ze zelfs in ons land voor opnamen. De KRO zal deze aflevering waarschijnlijk volgend jaar uitzenden. Warren Clarke doet zelf de regie over deze aflevering. Het leuke van de serie zit niet alleen in de plots. Ook de karakters van de hoofdpersonen maken het interessant. Dalziel, een man van midden vijftig, is van het type ruwe bolster blanke pit. Hij is soms uitgesproken nors en onsympathiek in de omgang. Hij heeft bovendien een ‘overduidelijk’ taalgebruik. Hij heeft een hekel aan intellectuelen, strebers en bazen. Pascoe is een intelligente welgemanierde academicus van midden twintig. Precies het tegenovergesteld. Pascoe zal zeker carrière maken binnen het politiewereldje. Ik ben benieuwd naar de Nederlandse aflevering. De cast en crew is gedeeltelijk Engels en Nederlands. De aflevering wordt geproduceerd in samenwerking tussen BBC, KRO en Shooting Star.

Net als of Veldhoven – Mijn kleinkinderen hebben elk een speelgoedwinkel aan spulletjes. Ze spelen daar naar hartelust mee. De grootouders zijn daar overigens voor een aardig deel debet aan. Onlangs ontdekte ik weer eens dat je eigenlijk maar één ding nodig heb voor een leuk spel: fantasie. In de schuur van de nieuwe woning zagen de kleinste drie nieuwe bewoners ingepakte dozen staan. Meteen zagen ze de mogelijkheden. De dozen vormden hun huis. “Hier is de keuken”, besliste Nienke en ze legde haar rugzakje direct naast het denkbeeldige fornuis. ”En hier slapen wij”, vulde Dieuwertje onmiddellijk aan. Toen Emma hoorde dat de lage doos de bank was, klom ze er meteen op. Ik kreeg kopjes "net als of koffie” aangereikt, want Nienke had mij de rol van papa gegeven. Ik moest oppassen terwijl zij de boodschappen deed. We aten daarna allerlei “net als of dingen” en ik deed net als of ik naar mijn werk moest. We vonden het alle vier leuk. Niet net als of, maar echt.

De eerste keer raak Delft – Een tas met een logo of merknaam heeft tot doel de drager ongemerkt en misschien wel ongewenst reclame te laten maken voor het merk. Het is een simpel en al oud marketing concept. Met deze gedachte voor ogen keek ik naar deze heer, gewapend met z’n tasje met zojuist gekochte spulletjes. Waar zou deze nu reclame voor lopen? Zit er munitie in het zakje en is hij op weg naar de schietbaan van de lokale schietvereniging? Of vervoert hij slecht een nieuw overhemd of een paar sokken. Een reclameleus moet in een keer raak zijn. Je hebt op straat niet de gelegenheid om nog eens te kijken. Vanuit deze gedachte geredeneerd schiet dit tasje zijn doel voorbij. Gemist kans.

Trommels, toeters en tapas Delft – Het was feestelijk en druk tijdens de viering van Koninginnedag in Delft. Net als koningin Beatrix hadden ook wij een vol programma op deze zilveren jubileumdag. Na de koffie fietsten we – Nellie, Pieter Jan, Anne-Sofie, Corien en ik – naar de feestelijkheden. Zodra we het centrum van de stad naderden, hoorden we de trommels al boven de huizen uit. Bij de Westvest moesten we al afstappen. Het was te druk om verder te peddelen. We parkeerden de fietsen in onze ‘eigen’ museumstalling. Dat was maar goed ook, want in de straatjes en steegjes naar het centrum stonden de fietsen drie dik tegen de muur. Voordat we ons in het gewoel van de vrijmarkt stortten, lokte het geluid van de trommels ons naar het Orange Sun festival op het Agathaplein. We genoten daar van spectaculaire dansen en de opzwepende klanken van de grote drums. Daarna begon het slenteren. We kwamen langs de kleedjes waarop kinderen, geholpen door ouders en grootouders, hun waren hadden uitgestald. Ze prezen ons de spulletjes aan of probeerden ons over te halen om ons gezicht te laten kleuren. Hoewel de rood-wit-blauwe oren er prachtig uitzagen, weerstonden wij de verleiding en wandelden door. Op het Oude Delft bij een feestelijke en vrolijke bijeenkomst van studenten toastten we voor hun sociëteit met oranje bitter op onze jubilerende vorstin. De feestelijkheden verliepen overal vlekkeloos. Alleen Anne-Sofie moest een tegenslag incasseren. Terwijl ze via de telefoon aan haar vriend Robin uitlegde hoe gezellig het was in de Prinsenstad begaf de accu van haar mobieltje het. Het apparaatje zweeg. In de telefoonwinkels die we na deze domper bezochten, was er bovendien geen nieuwe accu voorradig. Uiteindelijk zat er maar een ding op: een nieuwe telefoon kopen. Daarmee kon de telefonische band gelukkig weer worden hersteld en konden we verder op onze tocht langs de oranje activiteiten in de Delftse binnenstad. Via de Markt en de Beestenmarkt gingen we op weg naar de Koninginnekermis op de Paardenmarkt. Op de terrasboot van het Spaanse restaurant Barcelos aan de Verwersdijk streken we eerst nog even neer voor een drankje. Het was er erg gezellig en voordat we het wisten maakten we een ontdekkingsreis door de menukaart en zaten we aan een heerlijke tapas maaltijd. Het was zodoende al avond toen we bij de Koninginnekermis aankwamen. Voordat Nellie, Pieter Jan en Anne-sofie weer naar huis gingen, zagen ze op het tv-nieuws ook nog even dat met behulp van de prinsen Willem-Alexander, Friso en Constantijn, een wereldrecord koekhappen was gevestigd in Scheveningen. Het 25-jarige regeringsjubileum van onze vorstin is dus niet alleen in Delft, maar ook elders op traditionele wijze gevierd.