Zo zingt een fluitketeltje Delft – Het fluitketeltje van oma klinkt anders dan het fluitketeltje thuis. Het kleine koperen keteltje staat op de hoek van het granieten aanrecht blinkend de stoom weg te fluiten op het petroleumstel. Buiten regent het hard en de wind slaat het water in striemen tegen de klein raampjes van oma’s keuken. Het tuinhekje klappert in de wind. Opa komt binnen. Hij slaat het water van zijn pet voordat hij de aanmaakhoutjes voor de kachel op het aanrecht neerlegt. Hij droogt zijn gezicht met zijn grote rode boerenzakdoek en gaat dan tegenover zijn kleindochter zitten. Zij handen sluiten zich om een dampende kom koffie die oma hem heeft aangereikt. Kleindochter Benthe speelt op haar mondharmonica een eigen gemaakte melodie. Een wijsje over het fluitketeltje van oma. Het fluitketeltje dat zo gezellig zingt. Maar oma heeft een elektrische waterkoker. Net als mama thuis. Opa hakt geen houtjes en heeft papieren weggooizakdoekjes. Een kom met koffie heeft hij ook niet. Hij geniet van een kopje Senseo terwijl hij achter zijn laptop de mail controleert. Het enige echte is de kleindochter aan de keukentafel. Benthe heeft een melodietje gemaakt over een fluitketeltje gaat. Geconcentreerd speelt ze de zelf verzonnen noten. Opa kijkt op van zijn laptop en maakt een foto van zijn kleindochter die in volle concentratie doorgaat.