Tips voor gezond winkelen Londen - De grootste Britse supermarktketen Tesco introduceert binnenkort een winkelwagentje dat de gezondheid moet bevorderen. Voor al de Britten die hun wagentje volgooien met diepvriespizza's, reclamepakketten kippenbouten en dikke repen chocolade gloort er nu weer hoop aan de horizon. Corien merkte jaren geleden al op dat er zoveel dikke mensen zijn in Groot-Brittannië. De statistieken bevestigen haar mening: bijna de helft van de Britten is te zwaar en twintig procent valt in de categorie ‘veel te dik’. Ik zie vaak dat mijn kleinkinderen gepureerde vruchten en ander gezonde zaken krijgen. Een Brits onderzoek toonde aan dat er in het Verenigd Koninkrijk een stijgend aantal ouders zijn peuters voedt door een Big Mac of de restjes afhaalchinees even te pureren. Bij deze kinderen tikt de tijdbom van corpulentie. Deze mensen zouden voortaan maar gebruik moeten maken van het nieuwe winkelwagentje: de Trim Trolley. Daar zit een extra wiel op dat de rolweerstand verhoogt zodat je harder moet duwen. Op een metertje dat aan de duwstang zit bevestigd, kun je zien hoeveel calorieën dat kost. Veertig minuten winkelen is volgens de ontwerper van de Trim Trolley, equivalent aan een half uur joggen. Je kunt de weerstand van het wagentje veranderen. In de hoogste stand kun je op die manier 280 calorieën verstoken. Dat is net zoveel als je verbrandt met twintig minuten zwemmen. In ons land zijn de wagentjes nog niet beschikbaar. Maar ik heb wel een tip. Plaats in je winkelwagentje vier kratjes bier. Zeul daar dan tijdens het winkelen mee rond. Niet alleen verbrand je dan heel wat calorieën, er is ook minder ruimte in het wagentje voor chocoladecake, roomijsjes en andere dikmakers. Je moet natuurlijk wel de kratten terugzetten voordat je de winkel verlaat.

---

Het geheugen van Nederland Delft – Er zijn mensen die nooit genoeg krijgen van de affaires, de plechtigheden en de geboortes van de Oranjes. Zij kunnen nu hun hart ophalen op de site van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Die presenteert ter gelegenheid van Koninginnedag ruim 4000 digitale afbeeldingen van leden van het Nederlandse koninklijk huis op de website van het programma Het Geheugen van Nederland. Kijk dus mee en klik hier

---

”Uit, uit!” Eindhoven – Nienke heeft een nieuwe fiets. Dat is een interessant klimobject voor Dieuwertje: eerst op de bagagedrager, dan op het zadel. En dan roepen: "Uit, uit!" Dan moet Mamma komen om te helpen. Omdat Nienke niet naar school mocht, gingen we schilderen. Dat was voor Dieuwertje de eerste keer en ze genoot! Na twee verfwerken was het nog niet genoeg. Dus dan maar Mamma helpen met het schoonmaken van alle potjes en kwasten. Maar daarna Pappa's oude overhemd uitdoen, dat was geen feest. ”Wanneer gaan we weer schilderen?” wilde ze na afloop meteen weten.

Een bijdrage van Saskia

---

Dit is Jonah Vught – Dit is Jonah, de 1 jaar oude zoon van Rianne en Jerry en kleinzoon van Annefien. Een lief, vriendelijk en vrolijk mannetje. Wij zagen Jonah en zijn ouders op het verjaardagsfeestje van Oma Annefien. Is het geen schatje?

Een bijdrage van Nellie

---

De grootste Nederlander Helmond – De KRO besteedt de komende tijd zendtijd aan de verkiezing van de grootste Nederlander aller tijden. Gisteravond was de eerste uitzending die gewijd was aan dit evenement. Zelf heb ik niet kunnen kijken maar ik ben toch wel benieuwd wat deze campagne op gaat leveren aan vreemde vergelijkingen tussen de grootste (maar misschien moet je wel lezen ‘bekendste’ ) Nederlanders. Want de kandidaten liggen qua talenten en verdiensten soms mijlenver uit elkaar. De vraag is wie volgens U/jou de grootse bijdrage heeft geleverd aan de nederlandse identiteit, maatschappij of cultuur. Er zijn 200 namen geselecteerd waaruit je mag kiezen. De kandidaten komen uit totaal verschillende tijden en achtergronden. De oudste is geboren in de eerste eeuw na Christus en de jongste zo’n 35 jaar geleden. Veel mensen zijn bij de doorsnee Nederlander niet bekend. Maar b.v.Johan Cruyff kent iedereen. Wie zou jij kiezen Suze Groeneweg of Johan Cruyff? Voor wie heb je meer bewondering: voor Antonie v. Leeuwenhoek of voor Johan van der Keuken. Stem je liever op Joke Smit, of zeg je: nee Willem v. Oranje, die was bepalend voor de nederlandse identiteit. Je begrijpt het zeker al, je moet appelen met peren gaan vergelijken. Maar toch ben ik benieuwd wie de doorsnee Nederlander gaat kiezen als De Grootste Nederlander aller tijden. Kijk voor meer informatie hier en stem

Een bijdrage van Nellie

---

Schilderende krentenbol Eindhoven – Eindelijk was het zover: Nienke mocht naar de grote school! De dag na haar verjaardag heeft ze er gespeeld, gekleid, getekend en heel lang in de kring gezeten. En natuurlijk lekker buiten gespeeld! De volgende dag sprong ze haar bed uit: "Ik mag weer naar Atalanta!", riep ze. Maar helaas: ze zat helemaal onder de blaasjes. En met waterpokken mag je niet naar school. Dat was natuurlijk een enorme teleurstelling. En daar we helemaal klaar waren om naar school te gaan, lagen al om half negen de kranten op tafel om te kunnen gaan schilderen. De eerste dag was er niet zo veel aan de hand, maar de nacht erna sliep ze erg slecht. Nu lijkt het allemaal wat beter te gaan, maar ze is wel een echte krentenbol en er komen nog steeds blaasjes bij.

Een bijdrage van mamma Saskia

---

De mooiste file Delft – Sinds zaterdagavond logeren onze Zwitserse vrienden Beat & Monica bij ons. Ze bezoeken de komende week allerlei bezienswaardige plaatsen in ons land. Wij namen ze gisteren mee naar Noordwijk. Het was immers het weekend van het Bloemencorso van de Bollenstreek. Tijdens dit weekend staat op de Koningin Wilhelmina Boulevard in Noordwijk de mooiste file van Nederland. In die file staat een keur aan vervoersmiddelen: nieuwe modellen en oldtimers, allemaal versierd met kleurige, kunstige bloemdecoraties. De versierde praalwagens zorgen met hun kleurrijke decors en duizenden bloemen letterlijk en figuurlijk voor de hoogtepunten in de file. Ik zag op de boulevard een moeder voorbijkomen met haar twee kinderen. Een meisje van een jaar of vijf en een jongentje van een jaar of zeven. Het meisje riep opgetogen: ”Kijk eens wat een mooie bloemen.”. Ook het kereltje was opgewonden over wat hij zag. Hij riep: ”Kijk eens wat een mooie auto’s.” Daarmee was het direct duidelijk: Zowel liefhebbers van auto’s als van bloemen kwamen ruimschoots aan bod.

---

Prins Friso en Mabel getrouwd Delft – Prins Friso en Mabel Wisse Smit hebben elkaar gisterochtend in het stadhuis van Delft het jawoord gegeven. Burgemeester Hein van Oorschot voltrok het burgerlijk huwelijk in het bijzijn van familie en vrienden van het paar. Het bruidspaar kreeg van de stad Delft een Delfts blauw plateau met negen schaaltjes voor jam. De schaaltjes konden eventueel ook worden gebruikt bij een Indische maaltijd, grapte de burgemeester. Hij zei verder dat hij in de afgelopen tijd Friso en Mabel heeft leren kennen als twee leuke en interessante mensen. Hierna vond de kerkelijke inzegening plaats in de Oude Kerk in Delft. Het bruidspaar kreeg een Chagall Bijbel cadeau en een heruitgave van de Delftse Bijbel. Ds. Carel ter Linden gebruikte de brieven van Friso en Mabel voor zijn meditatie. Hij gebruikte de symboliek van vliegen: ”Friso ziet het leven als een vliegreis. Tijdens een vlucht verloopt alles normaal. Een landing symboliseert wendingen in je leven, zoals een huwelijk. Een keuze, met wie je verder het leven doorgaat.” Mabel schreef:”Ik wist op een gegeven moment dat we niet langer zonder elkaar konden, en dat ik niet gelukkig was als ik wist dat Friso niet gelukkig was.” Door het huwelijk valt Johan Friso uit de lijn van troonopvolging. Dominee Ter Linden refereerde hier nog kort aan. Hij zei dat vele wateren als een stortvloed over het bruidspaar zijn gegaan. De liefde bleek bestand tegen alle ophef die ontstond over een mogelijke liefdesrelatie tussen Mabel en crimineel Klaas Bruinsma. Ter Linden verwacht dat de liefde tussen het bruidspaar er sterker door is geworden. Hij gaf het bruidspaar de woorden mee zoals in Exodus, waar God tot de Israëlieten zegt:"Ik zal er zijn." Ongeveer 1400 mensen woonden de kerkdienst bij in de Oude Kerk, die met blauw, paarse en witte bloemen was versierd. Aan het einde van de dienst weerklonk het lijflied van de Oranjes, het”U zij de glorie”.

---

Delft is er klaar voor Delft – Het historische centrum van de Prinsenstad is vandaag weer het decor van een Oranjegebeurtenis. Prins Johan Friso en mevrouw Mabel Wisse Smit treden er in het huwelijk. Friso en Mabel kozen voor Delft vanwege de historische banden tussen het Huis van Oranje-Nassau en onze stad. In het stadhuis zijn 50 genodigden aanwezig zijn, in de kerk maken 1400 gasten hun opwachting. Tot en met gisteren is er met man en macht gewerkt om de stad er zo fraai mogelijk te laten uitzien. Aan de bloemen die de ingang tot de Oude Kerk opsieren werden gisteren de laatste hand gelegd. Burgemeester Hein van Oorschot voltrekt in het stadhuis het burgerlijk huwelijk. Ds. Carel ter Linden leidt de inzegening in de Oude Kerk. Hij bevestigde ook de huwelijken van prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta en van prins Constantijn en Laurentien Brinkhorst. Buitenlandse koninlijke gasten zijn de Noorse koning Harald, de peetvader van Friso, sheikh Salman van Bahrein, prins Hassan bin Talal van Jordanië en prins Kyril uit Bulgarije. Zij zijn in gezelschap van hun echtgenotes. Een van de bruidsmeisjes is Anna van Lippe-Biesterfeld, het 3-jarige dochtertje van prins Maurits en prinses Marilène. Het huwelijk van prins Friso en Mabel Wisse Smit is op televisie te volgen tussen tien uur ’s morgens en ongeveer kwart over één 's middags. In het Prinsenhof is een tijdelijke studio waar Maartje van Weegen commentaar geeft bij de beelden. Er zijn niet alleen beelden te zien van de twee plechtigheden, ook is er aandacht voor de publieke belangstelling, de aankomsten van de gasten, de familie en het bruidspaar.

---

Friso en Mabel inspecteren Delft Delft - Prins Friso en Mabel Wisse Smit hebben vandaag het stadhuis en de Oude Kerk in bezocht, waar ze morgen in het huwelijk treden. Ook koningin Beatrix en dominee Carel ter Linden kwamen naar Delft. Mabel droeg het dochtertje van prins Maurits en zijn vrouw Marilène op haar arm toen ze het stadhuis inliepen. De driejarige Anna van Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven zal zaterdag als bruidskind optreden bij het huwelijk van haar toekomstige oom en tante. Ik begrijp dat ondanks zijn zwakke gezondheid Prins Bernhard, de opa van Friso, morgen ook bij de huwelijksplechtigheid zal zijn. Vanavond begint het feest overigens al voor familie en genodigden.

---

Herdenkingsplek Woerden – In 1962, woonde ik in Woerden. In dat jaar vond er bij Harmelen een spoorwegongeval plaats. In de ochtend van 8 januari reed een sneltrein door rood licht en botste op een stoptrein die uit tegenovergestelde richting kwam. Ik kan me het nog goed herinneren. Op die ochtend hing er een dichte mist in het polderland tussen Utrecht en Woerden. Ik fietste later naar de plek van het ongeval om zelf de plaats van het drama te zien. De locomotief van de sneltrein had de eerste wagen van de stoptrein vermorzeld. De trein was het weiland ingeschoten. Het eerste rijtuig achter de locomotief lag nog verder het weiland in. Er waren meerderen rijtuigen uit de rails gevlogen. Een stuk van de stoptrein was opengereten. De plek die ik daar als jongen bezocht, is me altijd bijgebleven. Ik besefte dat het zeer ernstig was. Een nationale ramp. De radio onderbrak de programma´s. Later hoorde ik thuis pas hoe erg het was. Martien vertelde me dat pa in die trein zat. Moeder hoorde het bericht op de radio en besefte onmiddellijk de diepe ernst van de situatie. Pas later kreeg zij te horen dat het ongeluk voorbij Woerden was gebeurd en dat pa al was uitgestapt. Er kwamen 91 mensen, waaronder de beide machinisten, om het leven bij de botsing en nog eens 54 mensen raakten zwaargewond. Later overleden nog twee slachtoffers in ziekenhuizen. Koningin Juliana keerde terug van haar wintersportvakantie in Lech. De volgende vrijdag werd tot dag van nationale rouw uitgeroepen. Er was die dag in onze kerk een druk bezochte rouwdienst. De gebeurtenis was weggezakt in m’n geheugen. Deze foto zette me weer aan het denken. Het is een foto van de onthulling van het Landelijk Monument Spoorwegongevallen in Harmelen. Met het monument wil de Nederlandse spoorsector iedereen die iemand op of rond het spoor heeft verloren of zelf slachtoffer is geweest, een toegankelijke herdenkingsplek bieden.

---

De D van Dag Pieter Jan en ik zijn vorige week naar de première geweest van de eindexamenfilm ‘De D van Dag’, onder regie van Allan van O.T. Anderson. Allan (een oud klasgenoot van Floris) heeft in 2003 eindexamen gedaan en het script voor deze film zelf geschreven. Sowieso al heel knap, als je bedenkt dat Allan pas 4 jaar Nederlands spreekt. Hij komt uit Denemarken en is speciaal voor de AVM-opleiding (audio visuele media) naar Nederland gekomen. De hoofdrollen in deze film worden vertolkt door bekende spelers o.a. Felix de Rooij, Theo Maassen, Hans Beijers, Janni Goslinga, Lieke van Lexmond. Ook de illusionist Hans Klok heeft z’n medewerking verleend. De making-of van deze film is gemaakt door Floris. Omdat Floris door z’n verblijf in Australië pas dit jaar afstudeert, is deze making-of ook dit jaar een eindexamenproject. Maar omdat Floris vanwege zijn verblijf in Rusland niet bij de première van de film en de vertoning van de making-of kon zijn, zijn Pieter Jan en ik naar Hilversum gegaan om hem te vertegenwoordigen. De film is mooi en knap gemaakt. Het verhaal zit goed in elkaar. Maar de making-of draagt zeker bij aan het verhogen van de waardering voor deze film. Daardoor zie je hoeveel er bij komt kijken voor een regisseur (in dit geval dus de jonge Allan Anderson, 25 jaar) om zo’n grote crew te leiden, de verhaallijn vast te houden, ervaren acteurs te vertellen hoe ze moeten spelen, kinderen (die ook meespelen) te motiveren en zo nodig te troosten. Ik denk dat er voor deze Allan nog een mooie carrière in het verschiet ligt. Maar ook Floris heeft een mooi product afgeleverd. Door zijn manier van monteren heeft hij de diverse interviews die hij maakte met de acteurs, op humoristische wijze aan elkaar gekoppeld. Na afloop vroeg ik Hans Beijers wat hij van Floris z’n werk vond. Hij was erg te spreken over Floris z’n camerawerk en de manier waarop hij de diverse interviews verwerkte. En hij bood zelfs aan om dit zelf tegen Floris te zeggen voor de camera van Pieter Jan. Wie geïnteresseerd is in de film en de making-of kan die bij ons komen bekijken. Voor meer informatie kun je ook kijken op de website van De D van Dag

Een bijdrage van Nellie

---

Benthe geblesseerd Helmond – Afgelopen zondag viel mijn kleindochter Benthe bij het naar bed gaan tegen een stuk speelgoed. Ze raakte daarbij door een spijkertje gewond net naast haar rechteroog. De kleine meid werd meteen naar de EHBO van het ziekenhuis gebracht. Daar is de wond gelijmd. Nu ziet het er na drie dagen zo uit. ”Hopelijk mag de pleister er snel af”, mailt moeder Saskia. ”Nu is ze net een geblesseerde bokser.” Hoe vindt Benthe deze blessure nu zelf? Saskia vertelt:” Ze is er wel trots op hoor! Ze heeft ook 'au' op haar vinger en het is af en toe moeilijk om te beslissen welke 'au' ze laat zien als iemand aan haar vraagt of ze zich pijn heeft gedaan. Meestal laat ze dan haar vinger zien (verbrand aan de pan, op tafel...). Het oog voelt ze dus eigenlijk niet neer.”

---

De luiken hangen Barrie – In maart 2002 ontving ik een mailtje van Warren. Hij vertelde dat Corrie graag luiken voor de ramen wilde. “En ik mag ze maken”, voegde hij er aan toe. Bovendien moesten de luiken er Hollands uitzien. Warren vertelde dat hij geen plaatjes of tekeningen van dergelijke luiken had en vroeg of ik er een paar wilde fotograferen en via de mail opsturen. Ik verzamelde fotografisch een paar luiken in de buurt van Delft en Helmond en stuurde die naar Canada. Warren kon dus beginnen aan de klus om zijn huis te voorzien van luiken. Een forse klus, want ik weet uit eigen waarneming dat het een groot huis is met veel ramen. Inmiddels zijn alle luiken klaar en sieren hun huis in Barrie. Onlangs stuurde Warren deze foto om het resultaat te tonen.

---

De Aurora vertrekt naar China Rijnwoude – Ons dorp Rijnwoude is dit weekend van zaterdag 18.00 tot maandagmorgen 05.00 uur belast met de afsluiting van de N209, dit is de provinciale weg van de loswal aan de Rijn tot aan Benhuizen. Daar waar de HSL trein straks weer boven de grond komt na een tunnel van ruim 7 km. Het boren van de tunnel is in januari 2001 begonnen, ongeveer waar de A44 en de A4 zich afsplitsen. De tunnel is ongeveer 30 meter onder het groene hart door geboord. In januari 2004 kwam een einde aan het boren toen het einde, vlak bij Benthuizen, bereikt werd. Aanvankelijk zou de boormachine, die AURORA gedoopt is en 100 meter lang en 15 meter in doorsnee is worden gesloopt omdat voor iedere tunnel een eigen boormachine nodig is. De reden hiervan is dat de diameter en de bodemstructuur iedere keer anders zijn. Dit maal had ze meer geluk en kan de boormachine nogmaals gebruikt worden voor het boren van een tunnel in China. Dus moet het grote gevaarte verscheept worden. De boor is in vieren gedeeld en de machine in handzame delen gesplitst en zo zal deze vervoerd worden. Op bijgaande foto is zo’n kwart van de boor te zien. Voor dit transport moet dus de N209 worden afgesloten. zaterdagavond om 18.00 uur is direct begonnen met het verwijderen van lantaarnpalen en verkeersborden, het verstevigen van een brug in Hazerswoude-dorp en het verwijderen van de obstakels bij de spoorweg overgang en het afvlakken van vluchtheuvels. Alles bij elkaar een hele operatie dus. Op de foto liggen al delen klaar voor het verdere transport over water naar Rotterdam waar het geheel richting China verhuisd. In de nacht van zondag op maandag wordt alles op de N209 weer teruggezet, zodat het verkeer weer gebruik kan nemen van de weg.

Een bijdrage van Martien

---

Nienke vier jaar Eindhoven – Vandaag wordt Nienke vier jaar. Ze vierde dat gisteren al met haar pappa en mamma en zusjes Dieuwertje en Emma. Ook de beide oma’s en opa’s waren natuurlijk ook van de partij. De overgrootouders van Nienke waren er ook. Ze kwamen voor hun achterkleindochter uit Rotterdam naar Eindhoven. Natuurlijk waren er ook ooms en tantes present. Oom Henk, oom Bob en oom Michiel, tante Marieke, tante Saskia en tante Renate waren op visite. De nichtjes Benthe en Sietske en neefje Bruno waren met hun ouders meegekomen naar het feest van Nienke. Ook oudtante Nellie en oudoom Pieter Jan waren met hun dochter Anne-Sofie van de partij. En dan waren er natuurlijk cadeaus. Nienke kreeg haar eerste fiets. Ze ging er ’s middags meteen een eindje mee rijden. Met voorop in het mandje haar nieuwe pop.

---

Het meisje met de parel Delft – Afgelopen dinsdagavond ging in Pathé Buitenhof in Den Haag de speelfilm ’Girl with a Pearl Earring’ in première. De film over Vermeers meisje met de parel is het speelfilmdebuut van regisseur Peter Webber en is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1999 van Tracy Chevalier. Het speelt zich af in het Nederland van de 17de eeuw en werd opgenomen in onder andere Delft en Luxemburg. Het verhaal speelt in Delft, 1665. Het meisje met de parel is de 17-jarige Griet, dochter van een tegelschilder. Als haar vader door een bedrijfsongeval blind wordt, moet ze noodgedwongen als dienstmeisje aan het werk in het grote gezin van de beroemde schilder Johannes Vermeer. Hij raakt geïnspireerd door Griet en al gauw ontstaat tussen meester en meid een onuitgesproken intimiteit die uitmondt in het schilderij dat een van Vermeers beroemdste zou worden: Het Meisje met de Parel. Corien kreeg het boek van Nellie cadeau voor haar verjaardag. Inmiddels heeft ze het gelezen. De film hebben we nog niet gezien. We gingen gisteren eerst naar het Mauritshuis om het schilderij ‘Het meisje met de parel’ van Johannes Vermeer weer eens te zien. Het was druk in het Mauritshuis. Veel Japanners. Nu wordt het tijd dat we de film, die drie Oscarnominaties ontving, gaan zien.

---

Rumoer om een sokkel Londen – In de noordwesthoek van Trafalgar Square is al 167 jaar een lege sokkel te zien. Om deze sokkel van een kunstwerk te voorzien, richtte de burgemeester van Londen, Ken Livingstone, het Four Plinth Commissioning Committee op. Zij moesten een kunstwerk uitkiezen voor deze sokkel. De winnaars zijn de Brit Marc Quinn en de Duitser Thomas Schutte. Hun beelden mogen elk 18 maanden op de nog lege sokkel op het plein staan. Zodra de winnaars bekend werden gemaakt, stak er een storm van protest op in Londen. Marc Quinn had namelijk een marmeren sculptuur ingezonden van een gehandicapte acht maanden zwangere vrouw. Model voor het kunstwerk was de kunstenaresse Alison Lapper. Zij is geboren zonder armen. Het 225 duizend euro kostende beeld moet het alleenstaande moederschap, het accepteren van de handicap en de schoonheid van het vrouwelijk lichaam uitdrukken. Alison Lapper ziet het als de eigentijdse versie van de Venus van Milo. Niet iedereen in de Britse hoofdstad is erg blij met het beeld dat het plein gaat delen met Admiraal Nelson op zijn eigen hoge sokkel. Men vindt het niet passen in het historische karakter van Trafalgar Square. In de andere hoeken staan beelden van koning George IV en de generaals Henry Havelock en George Napier. Bert Massie, de voorzitter van de Disability Rights Commission is wel blij met het beeld. Hij feliciteert Quinn omdat hij de kracht en de schoonheid herkent van het gehandicapte lichaam in een tijd waarin juist jeugd en perfectie worden geïdealiseerd. De commissie van burgemeester Livingstone koos het beeld uit een lijst van zes kandidaten. Andere inzendingen waren o.a. een Ford Fiësta geheel bedekt met duivenpoep en levensgrote beelden van Tomahawk kruisraketten. Via het internet kon het publiek een keuze maken. Daar werd ook gepleit voor een beeld van een historische figuur, zoals bijvoorbeeld de twee jaar geleden overleden koningin-moeder. Het beeld wordt na 18 maanden vervangen door het werk van Thomas Schutte: Vogelhotel

---

Soapbabes and soepbabes Hazerswoude-Rd – Meisjes bestaan niet meer. Tegenwoordig zijn het allemaal babes. De belangrijkste categorie zijn de actrices uit de soaps. Jullie kennen allemaal de namen van de babes uit GTST. Fajah Lourens, Inge Schrama, Charlotte Besijn, Lieke van Lexmond, Jet van der Meij, Caroline de Bruijn, Viktoria Koblenko, Elle van Rijn en Inge Ipenburg Dan zijn er nog de soapbabes uit Onderweg naar Morgen. Anouck Klomp, Nikki Plessen, Viviënne van den Assem, Bettina Berger, Kim Pieters, Wendy Brouwer, Jasmine Sendar, Pauline van Rhenen, Pamela Teves, Annemiek Verdoorn, Dominique van Vliet, Melline Mollerus en Fem Petraeus. En jullie hebben natuurlijk ook gehoord van de Soapbabes uit Westenwind. Jennifer Hoffman, Anniek Pheifer, Nynke Faber, Miryanna van Reeden, Inge Ipenburg, Femke van Hove, Kirsten Mulder, Fleur van der Kieft, Henriëtte Tol en Marlies van Alcmaer. Nu denken jullie wellicht dat je alle dames van witte scherm en het theater wel hebt gehad. Mis! We hebben nog veel meer babes in ons land. Wat dachten jullie van Cynthia Abma, Marlies van Alcmaer, Jacqueline Aronson, Josefine van Asdonk, Doris Baaten, Annette Barlo, Nyncke Beekhuyzen, Miranda Bergen, Anneke Beukman, Marjolein Beumer, Lotje van der Bie, Martine Bijl, Fleur Bok, Chaira Borderslee, Froukje de Both, Esmée de la Bretonière, Nienke Brinkhuis, Marguerite de Brauw, Femke Anna Broere, Angelique de Bruijne, Joke Bruijs, Cystine Carreon, Ellen ten Damme, Lizelotte van Dijk, Nova van Dijk, Kirsten van Dissel, Wieteke van Dort, Pia Douwes, Anna Drijver, Marina Duvekot, Eva Duyvestein, Toncy van Eersel, Tara Elders, Nynke Faber, Mouna Goeman Borgesius, Irma Hartog, Lottie Hellingman, Isa Hoes, Nadja Hüpscher, Jennifer Hoffman, Touriya Haoud, Micky Hoogendijk, Carice van Houten, Heleen Hummelen, Frederique Huydts, Inge Ipenburg, Famke Janssen, Chantal Janzen, Tanja Jess, Melek Karasu, Marjolein Keuning, Simone Kleinsma, Ricky Koole,Betje Koolhaas, Kim van Kooten, Will van Kralingen, Joke de Kruijff, Marieke de Kruyf, Ellis van Laarhoven, Femke Lakerveld, Caro Lenssen, Lieke van Lexmond, Rifka Lodeizen, Vera Mann, Sandra Mattie, Maxine, Maike Meijer, Bea Meulman, Antje Monteiro, Marian Mudder, Rieneke van Nunen, Elvira Out, Anniek Pfeiffer, Ghislaine Pierrie, Ellen Pieters, Anniek Pfeiffer, Cindy de Quant, Tjitske Reidinga, Halina Reijn, Sjoera Retèl, Thekla Reuten, Afke Reijenga, Elle van Rijn, Nienke Römer, Esther Roord, Anne-mieke Ruyten, Hannah van der Sande, Klaartje de Schepper, Peggy-Jane de Schepper, Angela Schijf, Marleen Scholten, Terrence Schreurs, Liz Snoyink,Oda Spelbos, Iris Stobbelaar, Birgit Schuurman, Katja Schuurman, Medina Schuurman, Renée Soutendijk, Johanna ter Steege, Robin Steegman, Mary Lou van Steenis, Farida van der Stoom, Anjali Taneja, Carry Tefsen, Amber Teterissa, Henriëtte Tol, Alwien Tulner, Monique van de Ven, Yoka Verbeek, Ellemieke Vermolen, Georgina Verbaan, Hymke de Vries, Peggy Vrijens, Linda Wagenmakers, Sanne Wallis de Vries, Maaike Widdershoven, Juliëtte de Wijn, Anouska Wink, Elke Wilkins, Marline Williams en Gepke Witteveen Nu jullie aan het eind van deze lange lijst van namen zijn gekomen, denken jullie wellicht dat je alle babes hebt gezien. Opnieuw mis! Behalve soapies, zijn er ook nog soepies. Ik zag ze afgelopen zondag bij Martien & Nella in de tuin. Ze hielpen bij het uitdelen van de overheerlijke artisanale kippen- of tomatensoep. Het zijn dus echte soepbabes. Jullie hebben ze natuurlijk al herkend: Barbara en Denise.

---

Even lachen……. Hazerswoude-Rd – Iedereen heeft tegenwoordig een digitale camera. Zodra er meer dan drie mensen in een kamer zijn, begint men met het vergelijken van camera’s. Er zijn na een familiebijeenkomst tegenwoordig dan ook massa’s foto’s beschikbaar. Sommige van die prenten lijken erg op elkaar. Een groepsfoto is nu eenmaal een groepsfoto. Zolang iedereen er opstaat, is het al gauw goed. Guido had tweede paasdag natuurlijk ook zijn camera bij zich. Toen Pieter Jan, Michiel en ik bezig waren onze camera in te stellen voor de onvermijdelijke groepsfoto, haalde Guido ook zijn camera te voorschijn. Hij maakte vanuit de groep een foto van de fotografen. Het leverde deze grappige plaat op van geconcentreerd bezig zijnde fotografen.

---

Het Delftse huwelijk Delft – Op zaterdag 24 april trouwen Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Friso der Nederlanden en mevrouw Mabel Wisse Smit in Delft. Omdat ik merk dat met name onze buitenlandse lezers er in hun plaatselijke kranten niets over terug kunnen vinden, maak ik ze hier maar even lekker met het programma van die dag. Althans in hoofdlijnen. Het paar vertrekt die dag ‘s morgens om tien uur per auto vanaf Paleis Noordeinde in Den Haag. De voltrekking van het burgerlijk huwelijk begint om halfelf. Het wordt in het Stadhuis van Delft aan de Markt voltrokken door de burgemeester van die plaats, mr. Hein van Oorschot. Tijdens de plechtigheid zullen naaste familieleden, vrienden van het bruidspaar en autoriteiten aanwezig zijn. Samen ongeveer 50 gasten. Na het burgerlijk huwelijk vertrekt het paar om elf uur per auto van het Stadhuis naar de Oude Kerk aan het Heilige Geestkerkhof. Hier vindt om halftwaalf de kerkelijke inzegening van het huwelijk plaats Voorganger is ds. Carel A. ter Linden, emeritus predikant van de Kloosterkerk in Den Haag. Onder de 1400 genodigden bevinden zich, naast familie en vrienden van het bruidspaar, koninklijke gasten en autoriteiten. Na de dienst vertrekt het paar rond één uur weer per auto naar Paleis Noordeinde. Prins Johan Friso mag na zijn huwelijk met Mabel Wisse Smit de persoonlijke titel prins van Oranje-Nassau handhaven. Hij verliest de titel Prins der Nederlanden, omdat hij door het huwelijk, waarvoor het kabinet geen toestemmingswet indiende, afvalt als lid van het Koninklijk Huis. Kinderen uit het huwelijk krijgen de titel graaf (of gravin) van Oranje-Nassau, jonkheer (jonkvrouw) van Amsberg. In de dagelijkse omgang zullen ze graaf en gravin worden genoemd. Mabel Wisse Smit krijgt door het huwelijk geen adeldom. Zij kan wel worden aangeduid met de titel en het predikaat van haar echtgenoot.

---

Vies verhaal Delft – Corien kwam vandaag thuis met een beetje vies verhaal. Ze had het op haar werk vernomen uit betrouwbare bron. Ze vertelde dat prof. dr. Friedrich Bischinger uit Innsbruck stelt dat je door neuspeuteren gezonder en gelukkiger wordt. Of je het in gezelschap moet doen is de vraag, maar je moet het volgens de Oostenrijkse arts wel met je vingers doen. Op die manier bereik je plaatsen waar je met een zakdoek niet komt. Je moet namelijk niet alleen peuteren. Je moet de oogst ook nog opeten. Alleen dan zorg je ervoor dat je je immuunsysteem versterkt. Volgens de Oostenrijkse specialist (op zijn deur staat Facharzt für Lungenkrankheiten) is het, medisch gezien, volkomen logisch. De neus is immers een soort filter waar zich allerlei soorten bacteriën verzamelen, als die in je spijsvertering belanden, werken ze preventief tegen allerlei ziekten. Het klinkt mij allemaal niet zo wetenschappelijk in de oren, maar ik heb dan ook geen prof. dr. voor mijn naam staan. In ieder geval heb je nu een excuus. Als iemand je betrapt op neuspeuteren kun zeggen dat je het doet om een gezonder en gelukkige mens te worden.

---

Pluk de dag Delft – Je hebt mensen die heerlijk kunnen uitslapen. Zij verheugen zich op een vrije dag. Dan behoeven ze er niet zo vroeg uit. Ik behoor niet tot die groep. Zodra ik wakker ben, verlaat ik de echtelijke sponde. In alle rust eet ik dan mijn geroosterde boterhammetjes met marmelade, drink mijn kopje thee en lees de ochtendkranten. Mijn kleinkinderen behoren ook niet tot de categorie uitslapers. Dat betekent in veel gevallen dat hun pappa of mamma op een vrije dag ook minder kans hebben op een verlengde nachtrust. Maar als ze in Delft logeren, kunnen de ouders zich met een gerust hart nog eens omdraaien. Opa is immers al beneden. Die zorgt voor een beker sinaasappelsap en wat te eten. Daarna wordt er voorgelezen. Als Nienke en Benthe allebei vroeg op zijn, duurt het voorlezen overigens niet zo lang als anders. Dan zijn er immers ook heel veel dingen die ze samen kunnen doen. Ze vinden het dan heel gezellig om samen met het poppenledikant en de bijbehorende attributen te spelen. Opa heeft dan de tijd om op z’n gemak foto’s van de meiden te maken.

---

Zo vader, zo zoon Helmond – Veel ouders zien hun kinderen graag in hun professionele voetstappen verder gaan. Pa heeft een kruidenierszaak en wil graag dat zoonlief er een supermarkt van maakt. Dat lukt lang niet altijd. Kinderen hebben de neiging om zelf een toekomst te willen bepalen. En dat is maar goed ook. Iedereen heeft recht op zijn eigen vergissingen. Bij Jurriën en Roan ben ik er nog niet zo zeker van dat de beroepskeuze veel zal verschillen. Ik vermoed dat Roan een carrière als beroepschauffeur wel ziet zitten. De kleine man weet dat zijn moeder het straks razend druk krijgt met het broertje en wil haar graag wat werk uit handen nemen. Hij is daarom reeds vroeg begonnen met autorijles. Dan kan hij straks de wekelijkse boodschappen doen. Jurriën moedigt zijn zoon daarom aan vooral door te gaan met oefenen. ”De basis handelingen zitten er al goed in, alleen spiegelt hij nog te weinig naar mijn zin...”, merkte hij op toen hij deze foto voor ODD opstuurde. Jurriën kan het weten. Roan kan nog veel plezier beleven aan zijn tips.

---

Familiedag op tweede paasdag Hazerswoude-Rd – Op tweede paasdag waren we te gast bij Martien & Nella voor een familiereünie. Iedereen was naar hun woonplaats gekomen, slechts Floris ontbrak omdat hij in Moskou zat. Corien & ik hadden samen met Nienke ook tante Frouk opgehaald. Normaal zagen we elkaar ieder jaar in november op de verjaardag van mijn vader. Oom Piet & tante Frouk waren daar ook altijd bij. Na het overlijden van mijn vader besloten we om toch eenmaal per jaar bij elkaar te komen. Omdat Nella & Martien aan de beurt waren om de verjaardag van pa te organiseren, mochten zij in de plaats daarvan de eerste familiedag ter hand nemen. Natuurlijk hoorde tante Frouk, zeker na het wegvallen van oom Piet, daar ook bij. Samen met hun dochters Carina, Barbara en Denise hebben Nella & Martien ons een heel gezellige dag bezorgd. Ook het weer was geslaagd. De dag werd niet in november georganiseerd, maar om logistieke redenen naar een ander seizoen verplaatst. Gekozen werd voor een datum rond 7 april de verjaardag van mijn moeder. Het werd een gezellige boel. Dat kun je op de foto wel zien. Nellie heeft het glas rode wijn nog in de hand en Nienke is nog gekleed in het verpleegsteruniformpje, waarin zij zo’n plezier had. Alleen Benthe ontbreekt op de foto. De oudste dochter van Bob & Saskia deed net een tukje toen de kiek werd genomen.

---

Blindengeleidepony Delft – In Amerika zijn blinde mensen die liever een blindengeleidepony hebben dan een blindengeleidehond. Een van hen is Shari Bernstiel. Zij vertrouwt op haar pony Tonto om haar door het leven te geleiden. Het paardje begeleidt haar niet alleen als zij gaat winkelen, maar ook als zij naar de bioscoop gaat. Het paardje kan zo’n 40 jaar oud worden. Tonto kostte 1500 euro en werd door the Guide Horse Foundation in North Carolina in een jaar tijd opgeleid. De keuze voor een paardje in plaats van een hond betekent dat Bernstiel haar hele leven met een blindengeleidedier kan doen. Anders had zij een paar keer van hond moeten wisselen. Je ziet op de foto dat Tonto speciale gympies draagt, zodat hij op gladde vloeren niet uitglijdt. In Groot-Brittannië begint men nu met een zelfde soort opleiding voor Shetland pony’s

---

Het verhaal gaat……… Delft – Terwijl ik dit stukje schrijf, luister ik naar de Mattheus Passion. Een oude gewoonte en voor heel veel mensen een traditie. Geen Pasen zonder deze oude klanken. Een van de mooie dingen van de kerken is dat er steeds aansluiting is bij oude tradities. Maar veel van die oude dingen waren ooit nieuw. Ook nu zoeken we steeds naar nieuwe vormen. Misschien worden dat ooit tradities. Intussen blijft het verhaal gaan. Dominee Nico ter Linden noemde zijn zesdelige hervertelling van de Bijbel ’Het verhaal gaat ...’. Het is nieuw en dus is niet iedereen er gelukkig mee. Te weinig zekerheid, te veel ruimte. Toch worden de boeken veel gekocht en gelezen. Want het verhaal gaat door in steeds weer nieuwe woorden en beelden. Ik vond op internet The Brick Testament. De Amerikaan Brendan Powell Smith maakte van Lego het hele Nieuwe Testament na. Ik vind het niet vreemd. Ooit maakten Leonardo da Vinci, Michelangelo en Rembrandt beelden en schilderijen van voorstellingen uit de Bijbel. Die werden ook niet altijd met enthousiasme ontvangen. Met Lego kun je ze thuis namaken en het verhaal vertellen. Want het verhaal gaat ………

---

De weg van Jezus Jeruzalem – Tijdens ons bezoek aan de Heilige Stad zagen Corien & ik de pelgrims over de Via Dolorosa lopen met een kruis op hun rug. Volgens de traditie heeft de Here Jezus deze weg der smarten afgelegd op zijn route naar Golgotha. De kruizen kon je bij het paleis van Pilatus huren. Met de paasdagen is het extra druk met pelgrims. Ze willen allemaal in de voetstappen van Jezus hun eigen kruis naar Golgotha dragen. De Via Dolorosa loopt door een moslimwijk van de Oude Stad Jeruzalem. Op Golgotha staat nu een grote kerk waarvan meerdere kerkgenootschappen een stukje in gebruik hebben. Je kunt hier ook aan het eind van de route de gehuurde kruizen weer afgeven. Het bedrijfje dat de kruizen verhuurt wordt gerund door een moslim en zijn twee zoons. Ze hebben er een goede boterham aan. Tijdens de dagen voor Pasen lopen Israëlische politieagenten achteruit over de Via Dolorosa om de pelgrims te beschermen.

---

Australian Home Made Ice Cream Durbuy – In het centrum van Durbuy kun je ijs uit Australië kopen. Althans dat is wat het uithangbord – ’Australian Home Made Ice Cream’ – van een ijscoboer beloofd. Wij wilden wel eens een koude lekkernij proeven uit het land van Phillippa. Het was een smakelijk ijsje dat is zeker. Maar de vraag is, komt het ook uit Australië? Het antwoord wordt in de folder van het bedrijf gegeven:’het ijs wordt ter plaatse vers geturbineerd’. Het is dus Belgisch ijs gemaakt volgens Australisch recept. Wel dat is voor ons goed genoeg.

---

Delftsblauwe paaseieren in Het Prinsenhof Delft – Tussen de kunstwerken van museum Het Prinsenhof vinden jullie met de paasdagen een heel smakelijke toevoeging. Sjaak den Bleker van de artisanale Delftse chocolaterie ‘De Lelie’ heeft samen met zijn medewerkers voor de tentoonstelling ‘Delfts Blauw in alle kleuren’ enkele reusachtige chocolade-eieren gemaakt. Den Bleker was ruim twintig uur met zijn creaties bezig. ”De eieren zijn op ambachtelijke wijze vervaardigd van witte chocolade en daarna door de chocoladekunstenaars met een speciale techniek in Delfts blauwe stijl beschilderd”, vertelde Corien me tijdens een voorvertoning. De bezoekers van het museum kunnen tot en met tweede paasdag genieten van deze smakelijke aanvulling van de tentoonstelling. Na het paasweekeinde worden de reuzeneieren onder de bezoekers van Het Prinsenhof verloot. Het museum is op vrijdag en zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur en op eerste en tweede paasdag van 13.00 tot 17.00 uur geopend. Wie dus een kans wil maken op een fraai en smakelijk reusachtig chocolade ei moet er zeker langs gaan.

---

Brocante in Bomal Bomal – Op de weekmarkt in het Belgische plaatsje Bomal kan je werkelijk van alles kopen. Tijdens het weekend bij onze zuiderburen bezochten we de markt vanwege de overweldigend grote hoeveelheid brocante. Maar we liepen natuurlijk ook over de rest van de markt. Zoals ik al eens eerder opmerkte, slaat Corien als ze maar enigszins de gelegenheid heeft geen markt over. Dus ook hier. Ze kocht trouwens meteen haar nieuwe planten voor het aanstaande tomatenseizoen. Zoals op bijna alle Belgische markten worden ook in Bomal dieren verkocht. Corien kijkt hier bij een wagen met kleinvee. De dierenhandelaar had allerlei rassen kippen en konijnen bij zich. Ook kleine geitjes konden worden aangeschaft. Corien kijkt hier enigszins verschrikt toe hoe de handelaar een klein geitje dat hij zo juist aan de man naast hem heeft verkocht in een kartonnen doos frommelt. Het gegil van het diertje ging door merg en been. We liepen maar snel door want de koper had ook nog interesse in een schattig zwart lammetje. Van het inpakken van dat diertje wilden we geen getuige meer zijn.

---

Gezinsfoto Delft – Onlangs vertelde Warren me in een mailtje dat er op de Canadese televisie geen aandacht was besteed aan het overlijden en de bijzetting van Koningin Juliana. De enige foto’s die ze er daar van hadden gezien, stonden op ODD. Daarom plaats ik vandaag deze foto. De Rijksvoorlichtingsdienst gaf hem vandaag vrij. Het zijn prinses Laurentien en prins Constantijn met hun twee kinderen gravin Eloise en hun op 21 maart geboren zoon, graaf Claus-Casimir Bernhard Marius Max. Hun jongste zoon werd een dag na de dood van Koningin Juliana geboren.

---

De geur van kreupelhout Delft – Vorig jaar kreeg ik van de Goedheiligman een wijnkalender. Elke dag scheur ik daar een blaadje af en lees iets over wijn. Ik wist natuurlijk dat je over wijn uitvoerig kunt praten zonder tot een zinnige opmerking te komen. De smaak, de geur, de kleur, waar drink je het bij en waar niet bij. Ik vind het omschrijven van de smaak heel moeilijk. Om een voorbeeld te noemen: waar smaakt bijvoorbeeld kaas naar? Moeilijk te omschrijven. Het smaakt voornamelijk naar kaas, alhoewel ik sinds ons gastronomische weekendje in België weet, dat kaas soms ruikt naar sokken die een week zijn gedragen in licht vochtige schoenen. Het klinkt niet als een aanbeveling, maar ik verzeker jullie, de kaas was heerlijk. Terug naar de wijn. Ik las op mijn wijnkalender een omschrijving van rode Vacqueyras. Er stond niet bij wie het had gezegd, maar de wijn werd aldus omschreven: ”Wat je in rode Vacqueyras vaak ruikt, is iets van kreupelhout plus kruiden, en dat in combinatie met wat rijp rood fruit en soms leer, terwijl hout ook aanwezig kan zijn. Voeg daar nog een stevige structuur aan toe, en je hebt een wijn die kruidige vleesgerechten voortreffelijk kan begeleiden.” Na zo’n opmerking kun je me wegdragen. Ik weet bovendien niet hoe kreupelhout ruikt. Zou het nog uitmaken van welke soort bomen of struiken het kreupelhout is? En de opmerking ”Voeg daar nog een stevige structuur aan toe” maakt het ook al niet duidelijker. Een paar dagen later zie ik op mijn wijnkalender weer een opmerking over structuur: De meest gebruikte soorten eikenhout voor rijpingsvaten zijn Frans en Amerikaans. Hoe wijnmakers het verschil zien, werd geformuleerd door de voor Penfolds werkzame Australiër Peter Gago:’Amerikaans eikenhout maakt de wijn rijker, Frans eikenhout geeft hem meer structuur’.” Dus weten we nu dat die rode Vacqueyras waar ik het over had, gerijpt is in Franse eikenhouten vaten. Gelukkig staan er ook relativerende opmerkingen op de kalender. Frans Verbunt liet noteren: Postzegels, die moet je bewaren, wijn moet je opdrinken.” En zo is dat. De leukste relativerende opmerking komt van Michael Broadbent. Die moeten jullie ook eens proberen als iemand je tijdens een chique diner vraagt wat je van de Bordeaux vindt. Broadbent zei tijdens een presentatie aan jonge Nederlandse wijnimporteurs: Zelfs de grootste Bordeaux is bestemd om de mond te spoelen tussen twee happen eten. Hij reinigt de mond als een Hoover.”

---

Artisanale vleeswaren Durbuy – Veel levensmiddelen krijgen in België de aanbeveling ‘artisanaal’ mee. Dat betekent niets anders dan ambachtelijk. Iemand in ons gezelschap vond het een lastig woord. Zij legde steeds de klemtoon iets anders. Ze dacht dat het een aanbeveling voor een circus was en las steeds ‘artis-anaal’. Ook deze slager beweerde in zijn etalage dat zijn vleeswaren allemaal op artisanale wijze waren bereid. Om aan te geven dat hij ook inderdaad alles zelf in de slagerij bereidde, stond er voor zijn vleeswinkel een beeld van een slager die met een fors mes een stuk vlees klieft. Een groepje Nederlandse meisjes op schoolreisje vond het een nogal spannend beeld. Een van de kinderen legde haar hoofd op het blok om de foto voor thuis nog spannender te maken. De slager voegde er nog een extra dimensie aan toe door op het juiste moment met een priem ten tonele te verschijnen. Ik vond het net iets te artisanaal.

---

Je kunt altijd bellen. Durbuy – Telefoneren vanuit een telefooncel is iets uit het verleden. Ik denk dat mijn kleinkinderen het niet meer bewust mee zullen maken. Je bent met je mobieltje nu overal bereikbaar. Straks is mijn laptop een mobiel communicatiesysteem waarmee ik vanaf elke plek contact kan leggen met wie dan ook. Beeld en geluid. Die veranderingen zijn overal heel zichtbaar. In Engeland worden de beroemde rode telefooncellen langzamerhand vervangen door moderne cellen waarin je niet alleen kunt bellen, maar ook kunt internetten. De antieke rode cellen worden verkocht en eindigen veelal in andere landen. Wij kwamen er ook een stelletje tegen in een Belgisch wegrestaurant. Ad demonstreert heel duidelijk dat ook de Belgen de ontwikkelingen op het gebied van de telefonie niet kunnen tegenhouden. Nog even en de rode Britse telefooncellen zijn alleen nog nuttig als plantenbak. Een beetje jammer vind ik dat wel.

---

Hoera voor Dieuwertje Eindhoven – Hoera, Dieuwertje heeft zondagavond voor het eerst op het potje geplast. Dieuwertje zit regelmatig op de pot. Eerst met luier en kleren, daarna alleen met de luier en nu af en toe zonder luier. Haar smalle billetjes verdwijnen bijna in de pot. Ze meldt regelmatig dat ze gepoept heeft en soms roept ze ook:"Plas!" Maar ja, dat is lastig te controleren, want is die luier nu net pas nat geworden, of was-ie dat al. Zondagavond besloot ik haar een boekje voor te lezen terwijl ze op de pot zat. Ze zei zelfs op een gegeven moment "plas", maar ik hoorde niets lopen. Toen het boekje uit was en Dieuwertje opstond, bleek er toch een plas in het potje te zitten. Natuurlijk werd ze uitgebreid geprezen door pappa en mamma en ook door Nienke. Ze stond te glunderen! Wie weet...

Een bijdrage van Saskia

---

Rust en ontspanning Delft – Jullie hebben een paar dagen een stukje moeten missen op ODD. Corien & ik waren samen met Els & Ad een paar daagjes naar de Ardennen. Het ODD schoot er dus even bij in. Ook al is het in dit gedeelte van Wallonië wel een beetje klimmen geblazen, we hebben heerlijk gewandeld. We hebben de 7½ kilometer lange wandeltocht langs de prehistorische schatten van het schilderachtige dorpje Weris gemaakt. We kwamen langs 5000 jaar oude stenen, langs dolmens en menhirs. Onze gastheer en gastvrouw Victor & Astrid – we logeerden in hun‘Au Foyer chambre d’hôte’ – hadden de route zelf voor ons uitgezet. Aan de hand van hun beschrijving maakten we de tocht. Ad las onderweg steeds voor wat Victor over de tocht had opgeschreven. Zo wisten we ook waar we naar keken. De stenen waar we op de foto opzitten zijn 5000 jaar oud, leerden we zo onderweg. We hebben overigens niet alleen door de bossen en de pittoreske stadjes gedwaald. We hebben er ook heerlijk gesmuld. Victor bereidde een heerlijk op het seizoen geïnspireerde maaltijd. Dus er was ook voldoende rust en ontspanning.

---

Ontbijtje van oma Helmond – Corien & ik zijn het weekend in het zuiden. Vandaag zijn we in Helmond en passen we op Benthe en Sietske. Morgen vertrekken we naar Weris. We gaan het weekend met Els & Ad logeren in de fraaie woonboerderij van Astrid & Victor. Weris ligt in het hart van de Ardennen, in de Ourthe en Aisne-Vallei. Het is een van de mooiste beschermde monumentendorpen van Wallonië. Het schilderachtige dorpje ligt dichtbij het Durbuy. Maar vandaag passen we eerst op Benthe & Sietske. Pappa & mamma zijn naar het werk en opa & oma blijven bij de kleinkinderen. De dag begint al vroeg. De kinderen worden door oma aangekleed. Opa zoekt de kleertjes uit en oma kleedt de kinderen aan. We verdelen de taken eerlijk. Ook bij het ontbijt. Oma maakt het ontbijt klaar en opa maakt de foto. Ontbijten gaat bij Benthe & Sietske razendsnel. In een mum van tijd hebben ze hun bordje en hun beker leeg. Na het ontbijt begint de dag pas echt. Terwijl oma allerlei klusjes doet, lees opa voor uit een lange reeks van boekjes. Opa speelt met de meisjes in de kamer. Er worden puzzels gelegd, pannenkoeken gebakken en nog meer voorgelezen. Als Sietske naar bed gaat, mag Benthe met oma mee naar de winkels. Saskia komt samen met Nienke, Dieuwertje en Emma ook nog op bezoek. Mijn kleinkinderen spelen met elkaar in de achtertuin. Daar gebruiken ze ook hun lunch. Na de maaltijd als Saskia en de kinderen weer terug is naar Eindhoven, wordt er een tukje gedaan. Dan heeft opa even de tijd om dit stukje er op te zetten. Misschien is het voorlopig wel het laatste stukje. Want ik denk niet dat ik tijdens het weekendje in België tijd heb voor een stukje voor ODD.

---