Wie is van kaas Delft – Ook kaasmeisjes worden ouder. Het Nederlandse Zuivelbureau liet in 1954 een logo ontwerpen voor de kaaspromotie in het buitenland: een meisje in traditionele klederdracht. Inmiddels is het een kaasmevrouwtje. Nog net niet belegen, maar al wel zeer goed op smaak. In 1961 werd dit kaasmeisje in Duitsland Frau Antje gedoopt, ter gelegenheid van een optreden in een televisiecommercial. Ze werd een nationale beroemdheid omdat ze verscheen in reclamecampagnes en bij belangrijke evenementen. Wij zijn een onvervalst kaasland. Al sinds de prehistorie wordt in ons land kaas gemaakt. Bewijzen voor kaasbereiding zijn er vanaf 800 voor Christus: potjes van aardewerk met gaatjes, waarin de wrongel kon uitlekken en drogen. Julius Caesar noteerde in 57 voor Christus dat de volken in deze streken kaas op het menu hadden. In zijn krijgsverslag Commentarii de Bello Gallico schreef hij:”Ze bedrijven geen akkerbouw, hun voedsel bestaat voornamelijk uit melk, kaas en vlees”. Toen ik in Woerden woonde, verdiende ik als scholier mijn vakantiegeld in een van de vele kaaspakhuizen in die stad. Ik heb heel wat kazen – Goudse, Edammer, Leidse en Friese – gekeerd. Na de bereiding verblijven de meeste kazen minimaal vier weken in zo’n pakhuis om te rijpen. Ik moest tijdens de rijping de kazen keren. Op die manier blijft de vorm behouden. De meeste Nederlandse kaassoorten zijn op jonge leeftijd zacht van structuur en mild van smaak. Naarmate ze langer rijpen, worden de kazen droger en harder en de smaak voller en pittiger. Maar anders dan bij het melkmeisje zijn de kazen veel sneller oud. Voor de leeftijden worden de volgende aanduidingen gehanteerd: