zondag 12 januari 2003


Het is winter in……………. Koudekerk


IJspret in KoudekerkKoudekerk aan den Rijn – De wetering achter ons huis is al enige tijd bevroren. Twintig jaar geleden zag het er dan zwart van de mensen. Kinderen op schaatsen, volwassenen die hun grut op sleetjes voortrokken. Nu blijft het ijs leeg. Misschien komt het omdat er een ijsbaan vlakbij is gekomen, waar ook de koek en zopie wordt verzorgd. Of misschien zijn er te weinig kinderen meer van de juiste leeftijd in de buurt. Onderweg naar mijn vader vanmiddag kwamen we door het dorp Koudekerk. Juist na de brug en de kerk heb je daar een fraai uitzicht op de polders. Ook hier zijn de sloten bevroren. De dorpsjeugd had de ijzers onder gebonden en was volop in de weer. Ik zag steeds weer nieuwe groepen mensen op de schaats voorbijtrekken. Iedereen vermoedt dat het een van de laatste dagen van vorst is. Men voorspelt immers vanaf vandaag weer dooi. Daarom reed men van dorp naar dorp. Mijn vader heeft vanuit zijn kamer uitzicht op de bevroren wetering. ”Ik heb ze er nog niet op zien schaatsen”, meldde hij later met spijt in zijn stem aan Corien & mij.