Hoe veilig is het nu? Delft – De watersnoodramp van 1953 behoort tot mijn vroegste herinneringen. Ik was vijf jaar oud en diep onder de indruk over wat er zich in ons land voltrok. In mijn herinnering lijkt het wel of ik de nieuwslezer toen op de radio steeds weer opnieuw hoorde vertellen over de zware storm. De spectaculaire beelden die we nu in de aanloop naar de herdenking van de ramp op tv zien, herinner ik me niet. Televisie was er niet en ik was te klein voor de krant. Wel herinner ik me de vrachtauto in onze straat met ingezamelde hulpgoederen . Mijn moeder liep er, met mij aan haar rokken, naar toe om kleding te geven. Ik zie nog de grote hoeveelheid jassen en andere kledingstukken die er al op de vrachtwagen lagen. Zo klein als ik was, had ik een trots gevoel: mijn moeder gaf ook kleding. Pas veel later toen ik Corien leerde kennen, hoorde ik van m’n schoonvader verhalen over de tragedie achter de watersnoodramp. Verhalen waarin ook het menselijke leed doorklonk. Hij kende de situatie en de mensen. Zijn familie had het meegemaakt. Als jongetje van vijf was het alleen maar spannend en gaf het een gevoel van solidariteit Overal in de toen getroffen gebieden in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant vinden nu herdenkingen plaats, met als sober hoogtepunt de nationale herdenking morgen in Oude Tonge en Ouwerkerk. Maar herdenken is niet genoeg . Bijna elk jaar zijn er nu overstromingen. We moeten niet alleen achterom kijken. Het is zeker zo belangrijk om vooruit te kijken. Zijn we vijftig jaar na de watersnoodramp wel zo veilig als we denken? Op deze vraag had ik graag een helder positief antwoord.

Het is winter in……………Stiphout Helmond – Gistermorgen werd het plotseling weer winter. Hevige sneeuwval zorgde in het hele land voor ongemak en files op de wegen. Talloze aanrijdingen en slippartijen waren het gevolg van de sneeuw- en hagelbuien. In Friesland viel door de gladheid die het gevolg was van de sneeuwval zelfs een dode te betreuren in het verkeer. Ook de avondspits was drukker dan normaal. Aan het eind van de middag waren er vijftig files met een totale lengte van 285 kilometer. De plotselinge sneeuw brengt een hoop pret voor Benthe Is het dan niets dan narigheid als het sneeuwt? Nee zeker niet. De plotselinge sneeuwval zorgde ook voor pret en plezier. Saskia en Benthe gingen meteen naar buiten. Ze maakten samen een sneeuwpop en genoten van de wondere witte wereld in de achtertuin. Zelfs de poes kwam even polshoogte nemen.

Gaudi op Ground Zero Delft – We zijn bijna allemaal wel eens in Barcelona geweest en kennen daarom de gebouwen en ontwerpen van de Spaanse architect Antoni Gaudi. Zijn ontwerpen zijn internationaal bekend en hij vormt voor iedereen die een bezoek brengt aan de stad een vast onderdeel van het programma. Pieter Jan & Nellie, Sander & Saskia, Saskia & Bob, Marieke & Michiel, Corien & ik en ongetwijfeld nog veel meer mensen hebben gewandeld langs en door de beroemde gebouwen en door de fraaie parken. Hoewel Gaudi al 77 jaar dood is, dingt hij toch met een ontwerp mee in de wedstrijd voor een monument op Ground Zero in New York. Tientallen jaren voordat het World Trade Center werd bedacht tekende de revolutionaire Spaanse architect een ontwerp voor een raketvormige wolkenkrabber die op dezelfde plaats in New York moest komen. Gaudi had voor de plek waar later het WTC verrees een gebouw in gedachten bestaande uit een groep parabolische torens van verschillende hoogte rond een 320 meter hoge centrale toren. Bovenin de hoofdtoren zou een lege holle ruimte komen met daaronder een 125 meter diepe nis waarin de namen van de slachtoffers kunnen worden aangebracht. Gaudi had de nis willen gebruiken om alle Amerikaanse presidenten een plekje te geven en had daarvoor plaats ingeruimd tot het jaar 3000. Paul Laffoley, een architect uit Boston en de motor achter de campagne, zegt dat het idee vrij is van de politieke en territoriale bezwaren die aan andere voorstellen kleven, omdat het teruggrijpt op de geschiedenis van de plek. "Gaudi is al 77 jaar dood. Veel andere plannen zijn letterlijk egotrips, maar hier heb je een manier waarop mensen uit de hele wereld bij een historisch project kunnen worden betrokken", vindt hij. Gaudi past als architect niet in een categorie, maar wordt geassocieerd met de modernistische beweging die aan het begin van de twintigste eeuw domineerde in Barcelona, de stad die hij heeft verrijkt met zijn merkwaardig golvende en veelkleurige bouwsels. Ter ere van de 150ste geboortedag van de eigenzinnige architect had Spanje 2002 tot Gaudi-jaar bestempeld. Gaudi overleed in 1926 nadat hij was aangereden door een tram. Behalve om zijn artistieke flair wordt Gaudi geroemd om zijn technisch vernuft. Ondanks de grillige vormen zitten zijn bouwwerken goed in elkaar. Vaak zijn zij versierd met mozaïekwerk, waarbij soms stukken van gebroken borden of andere gevonden voorwerpen dienst doen als tegels. Laffoley denkt dat stukjes puin van Ground Zero op dezelfde manier in het door Gaudi ontworpen gebouw in New York zouden kunnen worden verwerkt.

Laat je fantasie maar de vrije loop Delft – Enige tijd geleden vertelde ik dat we een tostimaker hadden gekocht. (Je kunt er trouwens ook heerlijke wafels mee maken) Ik vroeg toen aan de lezers van ODD of ze me konden helpen met recepten. Het resultaat van die oproep deel ik met jullie. Janneke wist nog een paar tostisuggesties uit Nieuw-Zeeland. Heel poplulair was daar kaas met sweet corn, kaas met ananas, kaas met bruine bonen en kaas met plakjes tomaat of tomatenpuree. Verder doet ze me het idee aan de hand om ook eens peperoni en paprika te proberen. Els had ook een paar ideeën. Zij schrijft dat tosti met pindakaas en banaan heel lekker is. Je kunt daar zelfs nog een plakje bacon bij doen, beweert ze. Ook pastachoca komt in aanmerking voor een tosti. ”Eigenlijk kun je alles was smelt en eetbaar is er tussen doen. Ga maar voor je voorraadkast staan en laat je fantasie er maar op los.” schrijft Els. Ook Saskia had een goede tip. Zij wees me op een potje Pizza Quick Saus. Daarmee is in combinatie met kaas en ham ook een hele lekkere tosti te maken. Inmiddels hebben ook wij in Delft niet stil gezeten. We zijn – de tip van Els in gedachten – ook creatief geweest. Onze conclusie is dat cranberry compote gecombineerd met een plakje kalkoen ook heel lekker is. Heeft er nog iemand een recept, mail het dan.

Mijn keus Rotterdam - Persfotograaf Robin Utrecht heeft de Zilveren Camera 2002 gewonnen voor de beste nieuwsfoto van het jaar. Op de winnende foto zie je de neergeschoten Pim Fortuyn op de parkeerplaats van het Mediapark in Hilversum. Ongetwijfeld het grootste nieuwsfeit van het vorige jaar. De jury zegt in het rapport over de foto: 'hard zonder uitzonderlijk sensationeel te zijn'. ANP-fotograaf Utrecht is bovendien uitgeroepen tot fotojournalist van het jaar. Ik zat niet in de jury, maar heb wel door de ingestuurde foto’s gebladerd. Ik maakte een andere keus. Ik vond een andere foto van Robin, die hij maakte voor de categorie portretten, sprekender. Het is een foto van prins Bernhard die met een ooglapje voor een herdenking bijwoonde omdat hij eerder die dag aan zijn oog was behandeld. Ook met deze plaat viel Robin in de prijzen.

We proberen het met Kelly Bon – Deze 22 cm hoge terriër is onlangs afgestudeerd aan de Duitse politiehonden trainingsschool en is daarmee de kleinste politiehond ter wereld geworden. Kelly, een Duitse terriër, gaat de Duitse federale politie helpen om dieven en vermiste personen op te sporen. Volgens politiewoordvoerder Dirk Staal is het gebruik van Kelly een experiment. Normaal werkt de Duitse politie met Mechelse en Duitse herdershonden, maar omdat terriërs snel leren en graag jagen, kunnen deze ook gebruikt worden. Volgens Staal starten de meeste politiehonden hun training als ze ruim een jaar oud zijn. Kelly begon haar opleiding echter al na zeven weken. Het dier heeft een fijne neus en kan kilometers aan een stuk lopen zonder moe te worden. Het heeft ook voordeel dat ze zo klein is. Zo is het voor Kelly heel makkelijk om onder voertuigen en in struiken en kelders te zoeken. Het scheelt ook een hoop aan voeding want zo'n beestje eet natuurlijk stukken minder dan een groot exemplaar. Als het experiment lukt zal Kelly niet de enige mini politiehond in Duitsland blijven. ”Onze Nederlandse collega’s hebben al belangstelling getoond,” beweert Staal.

Royal Family In Medieval Times Toronto – In Canada bevindt zich in Toronto een heus kasteel uit de 11de eeuw. De verhalen uit de middeleeuwen spelen zich daar steeds opnieuw af. Ridders uit het hele land bestrijden elkaar daar te paard. Het enthousiaste publiek juicht als de ridder met succes een proeve van bekwaamheid aflegt. Maar ook zonder ruiter zijn de paarden de moeite waard. De ridders bezitten een manege met negentien edele viervoeters. Deze elegante dieren doen allerlei dressuuroefeningen en brengen het middeleeuwse publiek op de banken van enthousiasme. Ook de koning is aanwezig. Hij laat aan zijn verzamelde onderdanen zien hoe perfect zijn persoonlijke valk is getraind. Het dier vliegt cirkels boven de hoofden van de mensen en luistert precies naar de commando’s van zijn koning. Natuurlijk is er ook een toernooi. Ridders bevechten elkaar in man tegen man gevechten tot de dood er op volgt. Na de gevechten gaan de overwinnaars naar hun eigen sociëteit (The Knight Club). Daar zijn ook allerlei hedendaagse attracties te beleven. Je kunt er dansen en samen met de andere ridders een drankje gebruiken. Maar niet alleen de edelen en hun jonkvrouwen komen daar. Ook de gewone onderdanen zijn er welkom. Ik ontving van Warren deze foto waarop hij met zijn eigen koninklijke familie een bezoek brengt aan het Canadese kasteel. Op de foto zien jullie behalve koning Warren ook koningin Corrie, de lieftallige prinsessen Liza en Ethekia en kroonprins Michael.

Dieuwertje proeft haar eerste hapje Eindhoven – Saskia meldt zondagmorgen dat Dieuwertje – net als haar grote zus – al weer aardig opknapt. Ze drinkt weer goed en lacht en speelt weer als vanouds. Pappa Sander vond het dan ook tijd voor haar eerste hapje. Ze is nu bijna een half jaar en nu ze zich weer beter voelt was het een goed moment. Het verwachte ’wat-krijg-ik-daar-in-mijn-mond-gezicht’ kwam niet echt te voorschijn. Maar ja wat wil je als je ook al anti-schimmelgel in je mondje hebt gehad. Dat was pas vies en dit perenhapje was eigenlijk best wel lekker. En gelukkig was er daarna ook nog borstvoeding, mmm!

Wie is er geknipt voor Carina? Hazerswoude-Rd – Carina is studente aan de Nederlandse Kappersacademie in Den Haag. Ze wordt daar opgeleid tot allround kapper. De opleiding is verdeeld in vier blokken van elk zes maanden. Carina sluit elk blok af met een theorie- en een praktijkexamen. Het grootste gedeelte van de lessen bestaat uit praktijkonderwijs. Zo krijgt ze erg veel wat in kappersvak zo mooi ‘salonervaring’ heet. Om haar kennis en kunde bij de examens te kunnen etaleren heeft onze creatieve nicht natuurlijk modellen nodig. Vrouwen en mannen met (lang) haar, zodat Carina er de voorgeschreven permanenten in aan kan brengen. Voorlopig is haar eigen moeder natuurlijk het aangewezen model. Nella loopt er dan ook altijd volgens de laatste haarmode bij. Ook Corien laat zich door Carina steeds voorzien van een nieuwe hairlook. Vorige week vrijdag gingen we – na het wekelijkse bezoek aan (o)pa – weer even langs voor een knipbeurt. Elke kapper geeft tegenwoordig koffie en koek tijdens het wachten, maar in de huiselijke salon van Carina is het wel heel gezellig. Mochten jullie willen optreden als model, geef je dan even op bij Carina. Klik even hier en mail haar maar.

Het Australiërleven gevoel van Floris Hazerswoude-Rd – Nichtje Barbara zit op zondagavond met haar neus in de studieboeken en ziet plots een bekende foto. Ze schrijft: ”Ik was net mijn Nederlands proefwerk aan het leren, en toen kwam ik onder aan een bladzijde een foto tegen met iets bekends erop. Als ik me niet vergis is op de foto de reclame van het Zwitserlevengevoel te zien die Floris heeft ontworpen. Toch wel grappig dat je zoiets toch nog tegenkomt na een paar jaar (in een saai schoolboek zelfs). “

De Escher Experience Den Haag – Vanmiddag bezochten Corien & ik het voormalige zomerpaleis van Koningin-moeder Emma, de grootmoeder van onze huidige vorstin. In het paleis voltrekken zich tegenwoordig de wonderen van Escher. Hier kruipt het water omhoog, veranderen vogels in vissen, kruipen getekende reptielen van het papier over de dingen op het bureau terug naar het papier en blijkt de schaduw van een hond zelf een hond te zijn. In het Het Paleis is namelijk het werk van graficus Maurits Cornelis Escher ondergebracht. In een boeiend programma werd aan Corien & mij het werk van Escher uitgelegd aan de hand van oude familiefoto’s, tekeningen en ontwerpschetsen. Zijn werk kwam echt tot leven voor me. De permanente tentoonstelling is een grote trekker voor Den Haag. Er waren honderden bezoekers deze middag. Wij zagen er niet alleen de beroemde werken zoals Belvédère, Klimmen en Dalen, Dag en Nacht, of voorbeelden uit de reeks Metamorphose. Er zijn ook heel veel minder bekende werken. Eschers grafiek werd in eerste instantie door wetenschappers ontdekt. Daarna volgde het onderwijs: vooral in heel wat wiskundeboeken staat een plaatje van Escher. Inmiddels hangt zijn werk in alle grote musea over de hele wereld. Ik was in het bijzonder gefascineerd door de manier waarop op de bovenverdieping van het museum het werk van Escher tot leven was gebracht. Ze deden dat niet alleen door middel van animaties, maar ook met behulp van Virtual Reality. Je krijgt een soort helm op en maakt zo een wervelende en opwindende reis in 360 graden door de werelden van M.C.Escher. Er zijn zelfs moment waarop er interactie van je wordt verwacht. Zelfs de kinderopvang was omgetoverd tot de werkelijkheid van Escher. Staat deze foto nu op z'n kop, of zit jij ondersteboven? Welkom in de wereld van Escher. Het was een welbestede zondagmiddag.

---

Zondagmorgenportretjes

Eindhoven – Zojuist ontving ik twee zondagmorgenportretjes. Meteen maar op ODD.

---

Het is winter in……………. Barrie Barrie – De thermometer in Barrie heeft het begeven. Dat zien jullie hiernaast. Het is waarschijnlijk te koud bij onze familie in Canada. Warren had het ook gezien. Hij maakte een foto van zijn huis en stuurde die naar ODD. Hij schreef erbij: ”Ik zag net dat het bij jullie ook koud is geweest, hier is het intussen al een week diepvriesachtig, en het ziet er naar uit dat het nog een tijdje zo zal blijven. Het is zelfs zo koud dat de temperatuur van Barrie op het ODD bevroren is. Ik heb een paar foto’s genomen deze week en die sluit ik in.” Ik kan helaas niet alle foto’s tonen, maar deze geeft heel goed de koude in Barrie weer. ”We zitten niet altijd binnen hoor.” stelt Warren ons gerust. ”Een paar week terug zijn we met z'n allen naar Toronto geweest naar een middeleeuwse show” schrijft hij me verder. Op het bezoek aan het middeleeuwse kasteel kom ik later in ODD op terug. Dan toon ik er opnieuw een fraaie foto van Warren bij.

Paul McCartney raakt sigaret kwijt Den Haag – De hoesfoto van het Beatles-album Abbey Road is rookvrij gemaakt door Amerikaanse posterbedrijven. Zij hebben eigenhandig ingegrepen in de beroemde foto. De firma's poetsten de sigaret weg uit de hand van Paul McCartney. Ze kregen daarvoor overigens geen toestemming van McCartney zelf en platenmaatschappij Apple Records, die de rechten op de foto bezit. Op de originele foto zijn de vier Beatles te zien die de befaamde Abbey Road in Londen oversteken. Vooraan loopt John Lennon, gevolgd door Ringo Starr, Paul McCartney en George Harrison. De foto voor het album was een idee McCartney. Om anti-rookorganisaties tegemoet te komen hebben enkele posterbedrijven nu, veertien maanden nadat Beatles-lid George Harrison is overleden aan kanker, het genotmiddel weggeretoucheerd. ”Wij hebben hiervoor nooit toestemming gegeven”, zei een woordvoerder van Apple Records, ”maar er is weinig wat we ertegen kunnen doen." In de jaren zestig en zeventig waren alle Beatles-leden fervente rokers. De coverfoto uit 1969 is een posterklassieker geworden, omdat hij is genomen in de buurt van de Abbey Roadstudio's in noord-Londen waar de Fab Four de meeste van hun albums hebben opgenomen. Het plaatje is ook een van de meest controversiële albumfoto's. Fotograaf Ian Macmillan kreeg maar tien minuten de tijd om zijn werk te doen. Balancerend op een keukentrap nam hij zes foto's van het beroemde kwartet. Paul McCartney koos uit de zes prenten destijds de bewuste foto. Hij liep daarop blootvoets met een sigaret in zijn hand, waarmee het gerucht werd versterkt dat hij eigenlijk al dood was en had plaatsgemaakt voor een dubbelganger. De blote voeten verwezen naar een lijk en het was minstens zo verdacht dat de linkshandige beatle de sigaret in zijn rechterhand hield. Ik heb nog een leuk detail voor Volkswagenfan Els. De geparkeerde Volkswagen, die toevallig in beeld kwam, is in 1986 bij Sotheby’s verkocht voor 2300 pond.

Kiekeboe Helmond - "Als pappa nou straks zijn koffertje 'induikt' om zijn lunch te pakken kom ik snel tevoorschijn! Kunnen we gezellig samen lunchen!" "Zou Benthe dat gedacht hebben toen ze in Bobs koffertje ging zitten?" schrijft Saskia.

Ongehoord goed concert Utrecht – Ruim twaalfhonderd dove en slechthorende kinderen uit alle delen van Nederland hebben deze week in het Muziekcentrum Vredenburg het concert "Ongehoord goed" bijgewoond. Het leverde een zaal op met felgekleurde rode, gele, blauwe en groene ballonnen en vrolijke gezichten met een brede glimlach. De uitvoering werd een unieke ervaring voor iedereen. De kinderen, in de leeftijd van negen tot twaalf jaar, zaten opgewonden met hun ballonnen op schoot. In het midden van de concertzaal stemden de leden van het Nederlands Studenten Orkest hun muziekinstrumenten. Hier en daar klapte een ballon. De kinderen hoorden dat met gejuich aan. Via hun eigen ballon konden ze de klap voelen. De kinderen en andere aanwezigen hielden tijdens het concert de ballonnen stevig tussen de armen tegen de borst gedrukt. Ze konden de muziek niet horen, maar wel voelden door de trillingen. Vol bewondering keken de kinderen naar S. Davina. Zij vertelde de kinderen in gebarentaal - met toepasselijke muziek van het orkest op de achtergrond - een mythe over een Russische stam. Met een grote glimlach deed ze haar verhaal. "Dit was echt geweldig. Een primeur, dit heb ik nog niet eerder meegemaakt." Sipke Jan Bousema, organisator van "Ongehoord goed", was het volledig met haar eens. ”Het was een geweldige middag, de kinderen vonden het leuk en dat was aan de actie te merken.” Het idee voor het concert ontstond tijdens een reportage die hij maakte met een doof jongetje. ”Ik merkte dat er een barrière was tussen dove kinderen aan de ene kant en horende kinderen aan de andere kant. Ik wilde de dove kinderen in contact brengen met iets waar ze normaal nooit mee in aanraking komen. Een concert, ze in contact brengen met muziek”, vertelde de presentator, terwijl hij krabbels aan jonge handtekeningenjagers uitdeelde. Een van de genodigden was de staatssecretaris van Volksgezondheid, C. Ross - van Dorp. ”Het was fantastisch. Natuurlijk zijn de kinderen niet de hele tijd stil, maar ze hebben het wel volledig meebeleefd. Ik ben blij dat ik hieraan mijn steentje heb kunnen bijdragen”, vond zij na afloop.

Naturisten worden afgeplakt

Cambridge – Omdat men bang is dat passerende automobilisten worden afgeleid, is het gemeentelijke zwembad in Cambridge voortaan afgeplakt. Dat is heel jammer. Het is juist zo fraai. Het zwembad heeft glazen wanden en ligt bovendien op een heel prominente plek in het Britse universiteitsstadje. De gemeenteraad van Cambridge is zelfs bang dat ook de voetgangers zullen stilstaan om naar binnen te gluren. De angst van de lokale volksvertegenwoordigers ontstond toen het gemeentelijk Parkside zwembad door de locale naturisten werd gehuurd om enkele uren per week in rond te spetteren. De naturisten, die zich hebben verzameld in hun vereniging Club Soleil, zijn het overigens wel met de gemeente eens. Ze hebben beloofd alleen in hun blote gat te zwemmen, achter twee meter hoog afgeplakte ramen. Geen problemen dus. John Roebuck, het gemeentelijke Hoofd Recreatie, vreest dat juist nu de problemen ontstaan.

John Roebuck vertelde me: “Ik vind het nogal flauw. Ze hadden zich van tevoren moeten realiseren dat er ook auto’s en voetgangers langskomen en niet achteraf zo moeten reageren. Nu komen er juist gluurders.”
Ik kan me echter wel voorstellen dat het problemen op kan leveren. Je rijdt niets vermoedend ‘s morgens naar je werk. Je volgt je dagelijkse route langs het zwembad. Niets vermoedend kijk je om je heen. Plotseling schrik je. De maan staat nog aan de horizon. “Ik ben te vroeg op gestaan,” roep je geschrokken tegen te zelf. Je remt en de auto achter je rijdt prompt bij je naar binnen. Dan pas zie je dat het niet de maan was, maar een nogal bleke bilpartij. Levensgevaarlijk! Afplakken die handel.

De baby kijkt mee naar de tv

Washington – Kijken baby’s nu echt naar de tv of staren ze zomaar wat in de richting van het scherm? Een wetenschappelijk studie geeft antwoord op deze vraag. Baby’s kijken echt naar het programma op het blauwe scherm en staren niet zomaar wat in de verte. Het is de uitkomst van een wetenschappelijke studie die dinsdag werd gepubliceerd.
“Ouders moeten zich realiseren dat hun kinderen echt naar de tv kijken en het ook echt in zich opnemen,”zegt Donna Mumme, assistant professor of psychology aan de Tufts University in Boston. Zij leidde het onderzoek.
“Vanaf twaalf maanden nemen kinderen beslissingen gebaseerd op de emotionele reacties van de volwassenen in hun omgeving”, beweert Mumme in het blad Child Development, dat de uitkomst van het onderzoek publiceerde.
Volgens het onderzoek gebruiken baby’s en peuters ook de emotionele informatie die zij van de tv oppikken. Mumme zegt dat ouders zich dit moeten realiseren wanneer zij op barse of onverwachte toon spreken. Bovendien moeten zij zich dit ook realiseren wanneer zij hun heel jonge kinderen naar programma’s laten kijken die voor ouderen bedoeld zijn.
Het onderzoekteam van de universiteit in Boston ontdekte al eerder dat baby’s naar andere kinderen en volwassenen kijken om grip te krijgen op de wereld om hen heen. Een moeder kan haar kind overhalen om te eten als zij zegt dat het eten “jammie jammie” is. Een ouder broertje dat hard huilt omdat hij bang is voor een hond, beïnvloedt de baby in haar reactie op honden.
Volgens Mumme geldt dat ook voor televisie. Zij testte baby’s door ze videobanden te laten bekijken waarop acteurs reageren op een grote blauwe bal of een gele plastic slang. Baby’s van tien en twaalf maanden kregen later dezelfde voorwerpen om mee te spelen. De baby’s van tien maanden waren door de video’s niet beïnvloed. Bij de een jaar oude baby’s was dat anders. Als de acteurs neutral of positief op de voorwerpen hadden gereageerd, speelden de baby’s er vrolijk mee. Maar als de acteur angstig of met walging had gereageerd, vermeed de baby het voorwerp.

---

Laten we gaan stiften Helmond – De opmerkzame bezoeker van deze site ziet op de bovenlip van Benthe een groen streepje. Dat kan van alles betekenen. Maar we behoeven er niet al te geheimzinnig over te doen. Het is duidelijk! Benthe heeft gestift. Op haar leeftijd is dat een geheel onbezorgde bezigheid. Mochten jullie te lang uit de kleine kinderen zijn en nog onvoldoende in de kleinkinderen zitten, dan is het werkwoord stiften wellicht niet meer zo bekend. Toch bestaat het echt. Ik stift, jij stift, we stiften allemaal. Het is een echt werkwoord. In de dubbele betekenis van het woord. Want stiften is hard werken. De tandjes op elkaar en doorwerken. Stiften maar! Daarbij kun je trouwens ook wel wat vaderlijk advies gebruiken. Vaders hebben kijk op kleur en dat is bij het stiften een onontbeerlijke kwaliteit. Mocht nu nog steeds niet duidelijk zijn wat stiften is, klik dan op de foto en bewonder Benthe aan het werk met de stift. Je ziet aan haar gezichtje dat zij het stiften heel serieus neemt. Er wordt een kunstwerkje gecreëerd.

---

Ga virtueel op stap met Corien Delft – Iedereen in Delft weet het: in 1584 werd Willem van Oranje vermoord door Bathazar Gerards. De kogelgaten onderaan een trap in het Prinsenhof zijn nog steeds zichtbaar. Het zijn wat in politietermen heet de ‘stille getuigen’ van de moord. Elke dag verschijnt er wel iemand bij Corien met een vraag erover. Want hoe mooi de tentoonstelling in het museum ook is, om de kogelgaten kun je niet heen. Men noemt de ruimte waar het plaats vond dan ook heel toepasselijk: ‘de moordhal’. Het museum heeft sinds enige tijd een hele mooie internetsite. Via die site kun je een kijkje nemen in de zalen van het museum. Klik maar eens op de plattegrond en wandel zo virtueel door het museumcomplex. Corien werkt achter nummer 1. Je kunt ook de moordhal bezoeken en zelf even de kogelgaten onderzoeken.

Mr Men krijgt zes nieuwe vriendjes Londen – De Mr Men kinderboekjes zijn overal ter wereld populair. Ook Sander en Saskia maakten er kennis mee. Op bezoek in Engeland kochten we er voor hen ook de bijbehorende mokjes bij. Mr Men krijgt er nu, vijftien jaar na de dood van zijn schepper Roger Hargreaves, zes nieuwe vriendjes bij. Zijn zoon bedacht verhaaltjes over Mr Cool, Mr Rude, Mr Good, Little Miss Bad, Little Miss Scary en Little Miss Whoops. Adam Hargreaves nam het miljoenenbedrijf Mr Men over toen zijn vader in 1988 op 53-jarige leeftijd overleed na een beroerte. Adam inspireerde zijn vader als kind toen hij hem vroeg hoe een ‘tickle’ eruit zag. Het resultaat van zijn vraag was de creatie van Mr Tickle. Het was het eerste boekje in een serie waarvan er uiteindelijk meer dan 100 miljoen exemplaren over de hele wereld werden verkocht. De vier nieuwe boekjes komen in april op de markt. In september komen er dan weer twee nieuwe. De boekjes zijn gemaakt door Adam, maar dragen nog gewoon de naam van Roger. Adam doet dat ter nagedachtenis aan zijn vader.

Laten we loltrappen Helmond – Janneke & Jurriën zijn elke zaterdag te vinden in de omgeving van de blokhut van Scouting Jan Baloys Stiphout . Hun zoon Roan is daar nog te klein voor. Hij mag dan lekker de dag doorbrengen met oma Els en opa Ad. De laatste keer dat we Janneke en haar zoon daar zagen - het nieuwe jaar was net vijf dagen oud - sliep de kleine man rustig op de geüniformeerde arm van zijn mams. Janneke is leidster bij de scouting en heeft de daar bijpassende bloes aan. Maar ook zoon Roan is op zaterdag geheel in stijl gekleed. Het lijkt misschien zo op het eerste gezicht een gewoon blauw T-shirtje. Maar dat is toch niet zo. Klik maar eens op de foto en ontdek dat ook deze kleine man zijn hartje heeft verpand aan de scouting, al weet hij daar zelf nog niets van. Het duurt nog even voordat hij kan gaan kamperen, pionieren en vuurtje stoken. Of zoals ze op de site van Jan Baloys zeggen ‘gewoon een beetje loltrappen’.

---

Ik ben niet dronken. Ik ben duizelig Bangkok – De 36-jarige Thaise mevrouw Arunothai Sriaran draagt sinds vorige week trots de titel van Miss Dronkelap. De vrouw – van beroep wijnverkoopster – verdiende de titel en de daarbij horende 5.000 baht (ruim honderd euro), omdat zij na het achteroverslaan van ongeveer vijf liter zoete Thaise wijn een zigzagpad tussen twee rijen wijnflessen wist af te leggen zonder er een om te gooien. Om het extra moeilijk te maken droegen de deelneemsters traditionele Thaise gewaden van zware zijde. Miss Meri, zoals de titel in het Thais luidt, verwijst naar Phra Rot-Meri, de hoofdpersoon uit een Thais volksverhaal die zich door een slimmerik dronken laat voeren. In het tegenwoordige taalgebruik kan 'meri' zowel drank als dronkelap betekenen. ”Ik was heus niet echt dronken hoor, alleen een beetje duizelig”, zei Arunothai. ”Onze wijn is erg zoet. Het is net sinasappelsap.” De nieuwe Miss won van veertien andere deelneemsters. "Nadat ik mijn hoofd onder de kraan had gehouden en een kop koffie had gedronken was ik weer in orde." lichtte de nieuwe kampioen haar overwinning toe. De wedstrijd was uitgeschreven door een firma die probeert Thaise producten aan de man te brengen. Er waren wel protesten van enkele Thaise politici. Die vonden de wedstrijd vrouwonwaardig. Winnares Arunothai was het daar niet mee eens: ”Het was leuk en ik snap niet waarom mensen ons kwalijk nemen dat we plaatselijke producten promoten. Men moet de waarheid aanvaarden. Het is ook in onze maatschappij heel gewoon dat vrouwen drinken.”

IJskoude doop Moskou – Aan de oevers van de rivier in Moskou vieren orthodoxe christenen elke jaar de doop van Christus. Ze doen dat op 19 januari, twaalf dagen na het orthodoxe Russische kerstfeest. Precies om middernacht wordt het ijskoude water van de rivier gezegend. Iedereen die er daarna een bad in neemt, wordt gereinigd van al zijn zonden. De gelovigen beweren dat het goed is voor lichaam en ziel. Deze traditionele onderdompeling is gebaseerd op de doop van Jezus in de Jordaan door Johannes de Doper. De traditie in Moskou zou al meer dan 2000 jaar oud zijn, volgens de gelovigen aldaar. Niet iedereen doet er overigens aan mee, maar velen komen er wel naar kijken. Er moet eerst een wak worden geslagen in de bevroren rivier. Dat gebeurt met een houten kruis. De temperatuur is momenteel in Moskou rond het vriespunt. Dat valt dus mee. Er zijn jaren dat het water veel kouder is. Toch zijn er artsen aanwezig om eventueel meteen hulp te kunnen verlenen. De orthodoxe christenen geloven dat je er niet ziek van wordt. Ze denken dat je er juist sterker uit naar boven komt. De christen springen niet in het water. Er zijn metalen laddertjes beschikbaar, zodat de mensen geleidelijk aan in het koude water terecht komen. Niemand blijft langer dan een minuut in het water. Het toegestroomde publiek op de oevers rond de wakken, juichen en klappen, wanneer er iemand in het water gaat. Voorganger Vasily Karaganov doet zelf ook mee. Hij zegt na zijn koude onderdompeling :”Ik voel me als herboren”

Tegen naakte agressie San Francisco – De 72-jarige Donna Sheehan uit Californie heeft haar vriendinnen opgetrommeld om mee te doen aan haar protest tegen de naakte militaire agressie van het Amerikaanse leger in Irak. Zij hoopt dat vrouwen over de hele wereld hetzelfde doen. Ze roept hen op om met hun naakte lichaam een tekst tegen de oorlog uit te beelden. ”We doen dit uit de grond van ons hart”, vertelde Sheenan. ”Het is een fantastische fysieke manier om een krachtige protest te laten klinken." Sheenan ontving heel wat e-mail van vrouwen die geïnteresseerd zijn in het protest. Gisteren hebben 25 vrouwen naakt geposeerd in een sneeuwstorm in Montana en ook in Engeland beginnen de foto’s van de naakte vrouwen nu te circuleren in de pers. Nu er zich ook mannen zich hebben aangemeld wordt de naam van de actiegroep "Unreasonable Women Baring Witness", verandert in "Baring Witness." Ook in Brabant is er nu zo’n groep ontstaan. Zij hebben op het internet aangekondigd om een dergelijk protest uit te voeren rond de middenstip van Helmond Sport. Het is de bedoeling dat dit aanstaande woensdag gebeurt.

Stem wijzer met de ODD verkiezingsspecial

Delft - Op woensdag 22 januari mogen we weer kiezen voor een nieuwe tweede kamer. Corien zit dan weer de hele dag in het stemlokaal haar burgerplicht te doen. Mijn enthousiasme voor het politieke bedrijf gaat niet verder dan het zelf uitbrengen van de stem. Zoals een goede burger betaamt laat ik mijn stem niet verloren gaan.

Toch is het misschien wel lastig om uit het door elkaar zingende koor van kamerkandidaten de juiste tonen op te pikken. Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Winnie de Jong liet zich zelfs in een stoeipakje fotograferen voor het mannenblad Panorama. Haar collega’s keken ongeïnteresseerd de andere kant op en reageerden niet eens. Behalve de SGP-leider Van der Vlies. Hij vond dat de Tweede Kamer op deze manier in diskrediet werd gebracht. ”Wat betreft het werk in de Kamer hebben we in de afgelopen periode zo goed als niets van mevrouw De Jong vernomen”, zei Van der Vlies teleurgesteld. Dat is ongetwijfeld juist. Er zijn overigens ook kamerleden die wel iets zeggen en daarmee onze volksvertegenwoordiging in een nog groter diskrediet brengen. Ik het geval van Winnie moet je misschien wel dankbaar zijn dat ze in de kamer haar mond houdt. Maar als je niets zinnigs te zeggen hebt, moet je wel op een andere manier stemmen proberen te winnen.
Ik volg het gebabbel van de kandidaten al lang niet meer. Ik weet al op welke partij ik zal stemmem. Ik zweef niet. Weten jullie ook al op wie je gaat stemmen?
Op internet is natuurlijk hulp te vinden. Gebruik de de stemwijzer. Je krijgt daar aan de hand van een aantal stellingen snel een aardig beeld van je politieke voorkeur. Niet schrikken als je plotseling een socialist of rechtse rakker blijkt te zijn. Mijn uitslag klopte bijna met al eerder gemaakte m’n keus.

---

Uitgelaten Helmond – Op zondagmiddag is er tijd voor een wandeling. Het is het moment om uitgelaten te worden. Baasjes gaan op stap met hun trouwe viervoeters, ouders gaan naar buiten met hun kroost, grootouders gaan op stap met hun achterkroost. Als je naar de groepjes uitlaters kijkt, vraag je je overigens soms wel af wie nu wie uitgelaat. Een gezellige Jack Russell terriër trekt z’n baasje voort. Het dier wil kennelijk snel naar de weide waar de riem los mag. Sommigen hebben meer dan één hond bij zich. Ze verplaatsen zich als het ware in wolk van rennende dieren. Voor mij rennen twee dalmatiërs. De rijst-met-krenten-honden zijn veel enthousiaster dan hun baasje. De dieren rennen rond, terwijl de grijze heer die er bij hoort voorovergebogen verder sjokt. Het lijkt wel of hij meer belangstelling heeft voor z’n schoenpunten, dan voor zijn omgeving. Ook wij lopen met Benthe en haar ouders door de groene dreven van het hondendorp Stiphout. Het lijkt wel of iedereen hier een hond bezit. Wij zijn de uitzondering. Benthe loopt tussen Corien & mij in. Ze kan al hele einden lopen en doet het ook graag. Ze heeft veel belangstelling voor de omgeving. Daar kan de man met de Dalmatiërs nog wat van leren. Benthe staat regelmatige stil om haar omgeving in ogenschouw te nemen. Kijkt om, lacht naar buurtgenoten, en drentelt dan weer met ons verder. Ik bespreek met haar de dingen die we tegen komen. ”Kijk eens wat een leuke steentjes hier liggen.” Maar we hebben het ook over de borden, de hekjes en de struiken en we becommentariëren de honden en de baasjes. Benthe laat haar oma & opa de buurt zien en samen ontdekken we van alles. We zijn in een uitgelaten stemming.

Kiezen tussen Prado en Van Abbe Eindhoven – Saskia zit een paar dagen met Nienke & Dieuwertje bij haar ouders in Pijnacker en Sander zit een paar dagen in Madrid. En uitgerekend gistermiddag kwam koningin Beatrix op bezoek in de Brabantse lichtstad. Zij opende het vernieuwde Van Abbemuseum en de eerste tentoonstelling Over wij/About we. Dankzij de nieuwbouw, een ontwerp van architect Abel Cahen, is de tentoonstellingsruimte vier maal zo groot geworden. Natuurlijk stond onze vorstin er niet alleen. Er waren heel veel mensen, onder wie vertegenwoordigers van het bedrijfsleven, de culturele en politieke wereld uit binnen- en buitenland. Maar Saskia & Sander waren er niet bij, dat was toch merkbaar. Museumdirecteur Jan Debbaut, burgemeester Rein Welschen en de Brabantse commissaris van de koningin Frank Houben wandelde dan ook een beetje zoekend door het museumcomplex. Ik weet wel dat Sander op hetzelfde moment in het Prado wandelde, maar de topstukken uit de Eindhovense collectie – ik spreek dan toch van mensen als Chagall, Picasso, Lissitzky en Beuys – zijn ook niet te versmaden. Daar gaan we dan een andere keer maar eens met z’n allen naar kijken. Een mens moet nu eenmaal keuzes maken.

Mijn vispotje Delft – Ik eet graag vis, dat is wel bekend. Ik vind bovendien dat een vismaaltijd makkelijk te bereiden moet zijn. Dat kan met mijn favoriete mediterrane vispotje. Het kan ook in de winter worden bereid. Tomaten zijn er immers altijd in blik. Onder aan het recept staan de ingrediënten. Snijd de tomaten klein, leg ze in een grote vuurvaste schaal en bestrooi ze ruim met zout en peper. Roer de dragon en knoflook erdoor, leg de kabeljauw- en schelvisfilet er bovenop en bedek de vis met een deel van de tomaten. Dek de schaal af met magnetronfolie en plaats hem zes minuten in de magnetron op de hoogste stand. Verwijderde de folie en roer de inhoud voorzichtig om. Dek de schaal weer af en zet hem nogmaals vier minuten in de magnetron. Verwijder de folie en roer opnieuw. De vis moet nu al zo gaar zijn dat hij in grote stukken uiteen valt. Voeg de garnalen toe en sprenkel de olijfolie over het gerecht. Bedek de schaal weer met folie en zet hem nogmaals vijf minuten in de magnetron. Laat het vispotje buiten de magnetron nog even drie minuten rusten. Serveer er warm knapperig stokbrood bij.

800 gr. tomaten uit blik

2 el. verse dragon

1 uitgeperst teentje knoflook

225 gr. kabeljauwfilet

225 gr. schelvisfilet

175 gr. garnalen

4 el. olijfolie

zout

verse zwarte peper

stokbrood

---

Een bericht van Saskia: Rije rije rije Eindhoven – Nu de sneeuw weg is, moet er een alternatief worden gezocht voor de slee. Saskia meldde me dat m’n kleindochters dat hebben gevonden Rije rije rije in een wagentje. En als je dan niet rijen wilt, dan draag ik je. Rije rije rije in een wagentje. En als je dan niet rijen wilt, dan draag ik je. Nog even moest mamma het proberen, want straks is Dieuwertje echt te klein voor deze wagen! En natuurlijk werd Dieuwertje daarna heerlijk rondgereden door Nienke. PS; Dit is een leuke site met heel veel kinderliedjes.

---

Opa staat er geknipt op Hazerswoude-Rd - Ik heb nooit zoveel voor het digitale dagboek, maar vanavond hebben we dan een item. Ik heb Opa gehaald, want die moest op verzoek van het personeel van Rhijndael geknipt worden. Niet dat het zo ernstig was, want z'n haar is wel eens langer geweest. Maar afgelopen week belde hij op om te vragen of Carina hem kon knippen. Hij vertelde dat de verpleegster had gezegd dat het weer tijd is voor de kapper. Ik zal mijn kleindochter bellen, had hij gezegd. Want ik heb een kleindochter die voor kapster leert, vertelde hij. Dat weet ik, had zij gezegd want ik ken haar ook. Zo gezegd zo gedaan en zie hier het resultaat. Een bijdrage van Martien

No big deal gaat op sjiek Eindhoven – Op donderdag 13 februari staat de bekende Eindhovense coverband No Big Deal op de planken van the libido Experience . Dat meldde toetsenist en oprichter van de Brabantse band Michiel deze week. De zesman sterke rock- and balladformatie is de attractie van de avond. Wil je erbij zijn? Dan moet je snel zijn! Je hebt alleen toegang met een entreekaart en in galakledij. Bezoek de website van the libido Experience en klik op de poster voor meer info.

Jolijn als striptekenaar

Helmond – Onze dochter Anne-Sofie kwam deze week thuis met een nieuw stripboek. “Waar heb je dat gekocht?” vroeg ik. “Dat heb ik gekregen op school,” was het antwoord. Nader onderzoek wees uit dat het inderdaad een stripboek was dat met haar school - het dr.Knippenbergcollege - te maken had. ‘Farao Feros’ staat er op de cover en daaronder met kleiner letters: ‘getekend door leerlingen van het dr. Knippenbergcollege’.



Het boek is gemaakt door leerlingen van 4 en 5 Havo en 4, 5 en 6 VWO. In het kader van de lessen ckv ( culturele en klassieke vorming). Het project is 2 jaar geleden geweest. De leerlingen kregen een draaiboek en ieder moest 1 stripstrook maken aan de hand van dat draaiboek. Het verhaal gaat over een Farao op wie een vloek rust. Om de vloek te verdrijven moet hij op zoek gaan naar een vrouw die nog nooit iemand gekust heeft, en die kussen. Het geheel is heel leuk geworden en ziet er zeer professioneel uit. Op de achterkant staan de namen van de ‘schrijvers/tekenaars. En daar zag ik tot mijn verrassing ook de naam van ons nichtje Jolijn staan. Bij nadere informatie bleek dat zij een strip op bladzijde 22 en 36 voor haar rekening heeft genomen. Een leuk initiatief zo’n project, maar nog leuker is dat de school zo enthousiast is geweest om het boek ook daadwerkelijk te laten drukken. Voor wie meer wil weten kan terecht op de site van ‘strip in de klas’.

Nellie

---

Het is winter in……………. Delft Delft – Het ijs op de wetering achter ons huis is er nog wel, maar ternauwernood. Zondagmorgen stonden er flinke plassen op en pas tegen de avond kwam het ijs terug. Maar schaatsen is nog taboe. Indien je de gladde ijzers wilt onderbinden, moet je naar de schaatsbaan. Er zijn diverse mogelijkheden in Delft. De schaatsbaan op de Beestenmarkt is veruit de gezelligste. Er is een diskjockey van Radio Delft en er zijn terrassen met warme versnaperingen. Corien & ik waren er zaterdagmiddag. Het was er niet erg druk, maar dat kwam omdat we er nogal vroeg waren. Pas tegen het eind van de middag, als de lampen aangaan wordt het druk. ’s Avonds is het een ontmoetingsplaats voor sportieve jongeren. De jongens en de meiden schaatsen hand in hand. Wat wil je nog meer, heerlijk schaatsen midden in het gezellige hart van Delft.

Het is winter in……………. Koudekerk Koudekerk aan den Rijn – De wetering achter ons huis is al enige tijd bevroren. Twintig jaar geleden zag het er dan zwart van de mensen. Kinderen op schaatsen, volwassenen die hun grut op sleetjes voortrokken. Nu blijft het ijs leeg. Misschien komt het omdat er een ijsbaan vlakbij is gekomen, waar ook de koek en zopie wordt verzorgd. Of misschien zijn er te weinig kinderen meer van de juiste leeftijd in de buurt. Onderweg naar mijn vader vanmiddag kwamen we door het dorp Koudekerk. Juist na de brug en de kerk heb je daar een fraai uitzicht op de polders. Ook hier zijn de sloten bevroren. De dorpsjeugd had de ijzers onder gebonden en was volop in de weer. Ik zag steeds weer nieuwe groepen mensen op de schaats voorbijtrekken. Iedereen vermoedt dat het een van de laatste dagen van vorst is. Men voorspelt immers vanaf vandaag weer dooi. Daarom reed men van dorp naar dorp. Mijn vader heeft vanuit zijn kamer uitzicht op de bevroren wetering. ”Ik heb ze er nog niet op zien schaatsen”, meldde hij later met spijt in zijn stem aan Corien & mij.

Het is winter in…………….Suzdal Suzdal – Hoe komt het toch dat schonen lakens altijd koud aanvoelen. Ik kan het antwoord niet geven. De kinderen van Nadeida, die hier de was doet in een wak in de bevroren rivier bij het oude fort van Suzdal, 210 kilometer van Moskou vandaan, vragen haar steeds:”Hoe komt het toch dat het tafellaken zo koud en stijf is als het schoon is?”. Dat antwoord kan ik wel geven. Naar aanleiding van m’n oproep over winterfoto’s kreeg ik deze foto van ‘Deurtje’, een mij onbekende ODD-lezeres. De foto is afgelopen dinsdag genomen. Deurtje schrijft dat de temperatuur daar toen 27 graden Celsius onder nul was. Trek warme kleren aan Deurtje en blijf foto’s sturen.

Het is winter in……………. Londen – De sneeuw van de afgelopen week leverde heel wat ongemak op. Daarover is uitvoerig geklaagd, zowel op het werk, als thuis. Maar de sneeuw leverde ook heel wat plezier en mooie plaatjes op. De schoonheid van vers gevallen sneeuw dringt overigens pas helemaal tot je door wanneer je in een warme kamer naar het beeldscherm kijkt. Dat zullen deze ruiters van the Household Cavalry in Londen ook wel hebben gedacht. Hun ritje in zware sneeuwval op weg om collega's af te lossen, ziet er wel erg sfeervol uit, maar zal ongetwijfeld ook heel koud zijn geweest. Ze rijden hier in de Britse hoofdstad langs the Guards Memorial. Daar is door de zware sneeuwval niet veel van te zien. Maar het plaatje blijft mooi. Hebben jullie ook een sfeervol plaatje uit de eigen omgeving? Mail het me dan. Velen van jullie hebben immers inmiddels een digitale camera. Pak je kans en leg een sfeervol of fraai winterplaatje vast voor ODD. Kwam de slee te voorschijn gekomen? Is er al een sneeuwpop gemaakt voor in de tuin? Schaatsen ze op het slootje achter het huis? Ziet de dennenboom in de tuin er nu pas echt fraai uit? Voorbeelden genoeg. Pak de camera en stuur de winterse sfeerbeelden maar op.

Studente financiert borstvergroting via internet Cerritos – De 23-jarige studente Michel uit Cerritos in het zonnige zuiden van Californie wil graag grotere borsten. Om het geld daarvoor bijeen te brengen heeft ze een website geopend, waarop je geld kunt storten. Het meisje zegt dat ze al jarenlang met het plan rondliep, maar nu dan eindelijk de knoop heeft doorgehakt en heeft besloten om de $4500 die nodig zijn voor grotere borsten op deze manier bijeen te brengen. Ze vertelde: ”Begrijp me niet verkeerd. Ik ben heel tevreden met m’n uiterlijk. Ik ben geen gek met een borstenobsessie. Met een opgevulde bh is het tot nu toe ook goed gegaan. Mijn kleine tietjes zijn heus geen groot punt voor mij. Met de juiste kleding zien ze er zelfs tamelijk groot uit.” Waarom dan toch deze borstenwens. "Iedereen die wel eens wat meer kaas op z’n pizza wil, of ook wel eens eerste klas wil reizen in plaats van tweede, weet waar ik het over heb", legde ze verder uit. Inmiddels heeft de ondernemende studente al $477,81 binnengehaald. Michel vertelde verder: "Als je net als ik grotere borsten waardeer, stort dan een klein bedrag in mijn borstenfonds. En als je het niet doet: even goede vrienden, surf naar een andere site en laat mij achter met een leeg borstenfonds." Ze publiceert op haar site ook een lijst van bijnamen voor borsten en een lijst van beroemde dames die haar voorgingen bij de borstensupermarkt. Er is ook lijstje met ‘Breast Humor’. Via de mail kun je haar ook vragen stellen. Op die manier vroeg iemand:” How did you make your breasts bigger in the photo? You must be very good at photo manipulation. Can I send you a photo of my girlfriend so you can make her boobs look bigger? Voor het antwoord van Michel moet je even naar haar site surfen.

Gericht op Delft Delft – Een van de bekendste schilderijen van mijn plaatsgenoot Johannes Vermeer ‘Gezicht op Delft’ kreeg op de luchthaven Schiphol een variant. Ik noem het ‘Gericht op Delft’. Bezoekers van de herentoilet op Schiphol ontdekken dat de wanden van de toiletruimten zijn voorzien van een kijkje op de Prinsenstad. Het is net of je ongegeneerd in de gracht staat te plassen. Toiletbezoek op onze nationale luchthaven is zo een aparte belevenis geworden. Eerder al maakte Schiphol furore met een afbeelding van een vliegtuigje op de bodem van de urinoir waar mannen bij het plassen op konden mikken. De schoonmakers waren er erg blij mee, want het scheelde een hoop dweilwerk. Nu verwelkomen onder meer levensgrote reproducties van figuren uit ‘De Nachtwacht’ van Rembrandt de reiziger in hoge nood. De luchthaven heeft het nieuwe belevenisconcept 'Schiphol Experience' gedoopt. Het zijn zaken die je niet verwacht op een toilet. De passagiers krijgen zo ook iets mee van het Nederlandse culturele erfgoed. Ik hoop dat ze ook nog blijven opletten op de zaak waar ze mee bezig zijn, anders krijgen ze ook natte schoenen.

Wie is van kaas Delft – Ook kaasmeisjes worden ouder. Het Nederlandse Zuivelbureau liet in 1954 een logo ontwerpen voor de kaaspromotie in het buitenland: een meisje in traditionele klederdracht. Inmiddels is het een kaasmevrouwtje. Nog net niet belegen, maar al wel zeer goed op smaak. In 1961 werd dit kaasmeisje in Duitsland Frau Antje gedoopt, ter gelegenheid van een optreden in een televisiecommercial. Ze werd een nationale beroemdheid omdat ze verscheen in reclamecampagnes en bij belangrijke evenementen. Wij zijn een onvervalst kaasland. Al sinds de prehistorie wordt in ons land kaas gemaakt. Bewijzen voor kaasbereiding zijn er vanaf 800 voor Christus: potjes van aardewerk met gaatjes, waarin de wrongel kon uitlekken en drogen. Julius Caesar noteerde in 57 voor Christus dat de volken in deze streken kaas op het menu hadden. In zijn krijgsverslag Commentarii de Bello Gallico schreef hij:”Ze bedrijven geen akkerbouw, hun voedsel bestaat voornamelijk uit melk, kaas en vlees”. Toen ik in Woerden woonde, verdiende ik als scholier mijn vakantiegeld in een van de vele kaaspakhuizen in die stad. Ik heb heel wat kazen – Goudse, Edammer, Leidse en Friese – gekeerd. Na de bereiding verblijven de meeste kazen minimaal vier weken in zo’n pakhuis om te rijpen. Ik moest tijdens de rijping de kazen keren. Op die manier blijft de vorm behouden. De meeste Nederlandse kaassoorten zijn op jonge leeftijd zacht van structuur en mild van smaak. Naarmate ze langer rijpen, worden de kazen droger en harder en de smaak voller en pittiger. Maar anders dan bij het melkmeisje zijn de kazen veel sneller oud. Voor de leeftijden worden de volgende aanduidingen gehanteerd:

Libretto van Bomans teruggevonden Delft – De speurder Bill Clifford is een schepping van Godfried Bomans. Het is een parodie op Britse speurder Sherlock Holmes. Ik heb het boekje met veel plezier gelezen en herlezen. Clifford is net Sherlock meer dan alleen een begenadigd speurder. Hij ook een geniaal pianist, miskend componist, onovertroffen atleet en briljant schaker. Het boekje dateert uit 1948. Van veel recentere datum is de opera Bill Clifford. Bomans schreef daar het libretto voor in 1964. De muziek is van de Haarlemse componist Jan Mul (1911-1971), van wie vooral het muziekthema van de film Fanfare bekend is gebleven. De opera die nu in de archieven van het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag is teruggevonden, is slechts een keer opgevoerd. Dat lees ik vandaag in de krant. Het werk is teruggevonden door Hero Wouters, die al bewonderaar van Bomans jarenlang naar de tekst van de opera heeft gezocht. Zou het dan opnieuw opgevoerd worden. De opera Bill Clifford ging over een hertogin in de denkbeeldige gemeente Enschelo. Zij heeft een kasteel te koop. De gemeente wil het kopen om daar de nieuwe Technische Hogeschool in te huisvesten. Het stuk werd dan geschreven in opdracht van het eerste studiejaar van de nieuwe TH Twente. Bomans schreef in het programmaboekje: ”De intrige van het spel is zwak, de motivering troebel en de handeling onoverzichtelijk. Ik begrijp er zelf niet veel van. Kortom, het is een ideale tekst voor een opera. De librettist slaat slechts wat spijkers in de muur, opdat de componist er zijn jas en hoed aan ophangt.” De opera werd op 5 oktober 1964 opgevoerd in het Concertgebouw van Hengelo. Ik hoop dat er belangstelling is voor een heropvoering. Misschien iets voor Joop van den Ende?

Een mooi moment voor Carina Brussel – Op vrijdag 20 december beleefde Carina in Brussel op de valreep van het jaar een mooi moment. Of zoals ze het zelf schrijft:” De aller- mooiste, -beste, -leukste, -geweldigste dag in me leven tot nu toe!” Carina was uitgenodigd om op een ‘Meet & Greet’ kennis te maken met haar idolen: de Ierse jongensband Westlife. Samen met nog zeven meisjes was zij te gast in de studio van TV1. De pophelden waren in de studio om interviews af te geven. Daarna waren de acht dames aan de beurt. Ze konden wat babbelen met de Ierse zangers, handtekeningen vragen en met hun idolen op de foto. Carina heeft er uitgebreid verslag van gedaan voor Ongehoord. Dat lezen jullie allemaal in de volgende uitgave. Maar ik kan je nu al zeggen dat het allemaal heel boeiend is. De favoriet van Carina is de 22-jarige Kian Egan. Natuurlijk ging Carina samen met hem op de foto.

Een mooi moment Eindhoven – Gisteren vierden wij de dertigste verjaardag van mijn zoon Sander. Hoewel de datum waarop dat feit eigenlijk zou moeten worden gevierd nog twee dagen verwijderd was, waren er toch al heel wat familieleden naar Eindhoven gekomen. De plotselinge sneeuwval weerhield hen niet. Ook Benthe was met haar ouders naar de lichtstad afgereisd. Ik had dus mijn drie kleinkinderen tezamen. Een mooi moment voor een kiekje. Zodra de gelegenheid zich voordeed poseerde mijn grut voor de lens. Ook anderen namen de gelegenheid te baat om een plaatje te schieten. Ik toon hier jullie mijn resultaat.

Een tip van Ad Helmond – Afgelopen zaterdag zaten Ad en ik in zijn woonkamer wat bij te praten. Onze eega’s waren met Roan de stad in om te winkelen. Wij kunnen dan gemist worden. Ik heb een nieuw cd’tje dat ik je perse even wil laten horen”, maakte Ad mij nieuwsgierig en stopte een cd in zijn speler van Norah Jones. Een vriend van me is eind vorig jaar naar haar concert in Paradiso geweest. Dit is haar debuut cd.”, verklaarde hij verder. Norah begon te zingen. De zangeres is moeilijk in een categorie te plaatsen. Het is jazz, maar ook pop, folk, country. Al die invloeden en sferen zijn te horen. Maar het is een geweldig lekker plaatje. Ik heb er nu ook een exemplaar van, net als Bob & Saskia. Op het hoesje van de cd las ik dat Norah al sinds haar zesde piano speelt en is afgestudeerd in jazzpiano. Ik vind dat ze zowel een wat gladde als ook puntige manier van spelen heeft. Ze combineert het heel goed met haar zingen. Enige invloed van Nina Simone is ook wel te horen. Ik zal zeker wat van haar laten horen in mijn zondagse radioprogramma.

Maak kennis met Samuel Pepys Delft – Wie ooit een blik wierp op de boeken in mijn kasten, weet dat ik een fascinatie heb voor dagboeken. Ik bezit inmiddels een flink stapel dagboeken. Zowel van bekende schrijvers als van allerlei andere bekende of onbekende mensen. Mijn belangstelling voor dagboeken begon in 1989, het jaar dat ik zelf met een dagboek begon. In dat jaar maakte ik kennis met de dagboeken van Samuel Pepys (spreek uit: Pieps). Pepys begon zijn dagboek op 1 januari 1660. Negen jaar lang heeft hij het van dag tot dag nauwkeurig bijgehouden, totdat de slechte toestand van zijn ogen – hij vreesde zelfs dat hij totaal blind zou worden – hem dwong ermee op te houden. Ik heb nu een site gevonden waarop Londenaar Phil Gyford sinds 1 januari van dit jaar is begonnen met het opnieuw publiceren van deze beroemde dagboeken. Zo kun je elke dag meelezen en de belevenissen van Pepys meemaken. Zijn dagboek was overigens kennelijk nooit voor publicatie bestemd. Pepys schreef het in een soort steno – dat heette in die tijd tachygraphy - om te verkomen dat zijn personeel of zijn echtgenote het zou lezen. Bovendien hield hij het feit dat hij een dagboek bijhield zorgvuldig geheim. Het dagboek bleef dan ook ongelezen tot het begin van de negentiende eeuw. Pepys dagboek bevond zich in Magdalene College in Cambridge. Hij had daar gestudeerd en zijn hele bibliotheek aan zijn oude college nagelaten. Men slaagde er toen in om enige bladzijden van het dagboek te ontcijferen. Het resultaat was zo belangwekkend dat de student John Smith de opdracht kreeg het gehele boek te redigeren. Het kostte de man drie jaar. In 1825 verscheen er nog pas een gedeelte. In 1870 volgde er een vollediger uitgave. Die uitgave werd verzorgd door reverend Mynors Bright, die ontdekte dat Pepys’ geheimschrift niets anders was dan het stenografiesysteem van Thomas Shelton, wiens boek Tachygraphy zich nota bene in de Pepys’ bibliotheek bevond. Pas in 1899 kwam er een volledige uitgave. Toch was ook deze uitgave niet geheel compleet. Er ontbraken passages aan die volgens de uitgever ”onmogelijk gedrukt konden worden”. Pepys schrijft met een ongedwongen openhartigheid. Hij heeft het over zijn moeilijkheden met de stoelgang, zijn avontuurtjes met de dienstmeid, maar ook over de conversatie met de koning. Op 18 mei 1660 bezoekt Pepys Delft. Hij komt in zijn dagboek over als een geweldig vitaal mens, altijd ergens mee bezig, al zijn zijn bezigheden niet altijd even fatsoenlijk. Hij heeft een sterk puriteinse inslag – hij is tenslotte opgegroeid in de tijd van Cromwell en de puriteinen – maar het vlees is zwak en de ”ijdelheden” des levens zijn zeer aantrekkelijk. Hij is verslaafd aan toneel (in Cromwells tijd streng verboden, maar na terugkeer van de koning onmiddellijk in ere hersteld), dol op lekker eten en drinken, gezelligheid, muziek, boeken en vrouwen. Niet dat zijn huwelijk niet goed is. Integendeel. Hij houdt erg veel van zijn vrouw en mist haar erg als zij van huis is. Maar hij kan het nu eenmaal niet laten. Als hij een mooie vrouw ziet, moet hij haar verleiden. En als de dame in kwestie te voornaam is, zoals bijvoorbeeld de koningin, dan vrijt hij met haar ”in zijn verbeelding". Maar dit is slechts een kant van zijn persoon. Als je negen jaar lang zijn levensweg hebt gevolgd, is het moeilijk afscheid nemen. Via internet kunnen we het nu weer dagelijks volgen. Ik heb er in de zijlijn een vaste link naar gemaakt.