“Het zijn bloedzuigers” Marmaris - Donderdag bezochten we samen Mugli (spreek uit moela), de hoofdstad van de provincie waar we nu tijdelijk verblijven. Het ligt ongeveer 60 kilometer landinwaarts. We hadden gehoord dat daar elke donderdag weekmarkt is. Dan zijn wij al niet meer te houden. Toen onze reisgenoten ’s morgens hun plekje op het strand weer opzochten, waren wij al lang onderweg. Het bleek een verstandige keus. De markt in Mugli is niet bestemd voor toeristen. Het is de weekmarkt voor de inwoners van de stad en streek. We liepen tussen vrouwen met hoofddoeken en mannen met donkere petten tussen de waren door. De kooplui spreken hier geen Engels, maar zijn wel erg vriendelijk. Niet een had er bezwaar tegen om op de foto te gaan. Er is een groot gedeelte met groenten en fruit. Ze verkopen er ook veel verse kruiden. Er zijn kruiden die we niet herkenden. Het leken wel boombladeren. Alles is waarschijnlijk door de kooplui zelf geteeld. Ze verkopen ook melk en olijfolie. Die zit in Coca Cola- en Fantaflessen. De plastic vijf liter containers waar je in Turkije water koopt, worden hier weer te koop aangeboden met olijfolie. Ik had graag wat van die olijfolie gekocht, maar dat behoort op een vliegreis helaas niet tot de mogelijkheden. Er zijn natuurlijk ook tientallen kramen met textiel, maar hier hangt het niet vol met voetbaltruitjes van Engelse clubs. Ook worden ook veel huishoudelijke artikelen verkocht. In een straat achter de markt zag ik een middelbare man op de rand van het trottoir zitten. Voor hem stonden een tiental waterflesjes. In elke flesje zwom een visjes. Bij nadere beschouwing bleken het echter geen visjes, maar bloedzuigers te zijn. “Het zijn bloedzuigers”, bevestigde de koopman. Tenminste dat zou ik hebben verstaan als ik Turks sprak. Die kopen de mensen hier voor medicinale redenen hoorde ik later van Hakan, een hier wonende Nederlands sprekende Turk. In dit gedeelte van de stad is er overal wel een trottoir, maar de rijbanen zijn lang niet allemaal geplaveid. Dat maakt de stad extra stoffig. In een mum van tijd zijn je schoenen bedekt met een laagje zand. Ik begrijp dan ook goed dat je je schoenen uit moet doen als je bij mensen binnen gaat. Ze zitten, eten en bidden op de grond. Die moet dan wel schoon blijven.