woensdag 25 november 2009

Plezier in muziek

Delft – Mijn kleinkinderen worden opgevoed met muziek. Ik bedoel niet dat er bij hen thuis altijd muziek aanstaat. Ik bedoel dat ze allemaal een instrument leren bespelen. Bij Saskia & Sander is dat voor de drie meisjes een piano. Bij Saskia & Bob leren de meisjes de bugel en de blokfluit onder de knie te krijgen. Alleen Abel & Karsten zijn nog te jong voor instrument. Maar dat komt nog wel. Nienke doet het op de piano heel goed en wil er graag een tweede instrument bij. Ik hoor haar met veel enthousiasme praten over de dwarsfluit. Ze heeft het instrument ook al eens een tijdje in huis gehad en dat beviel haar erg goed.


Dieuwertje zit ook met veel plezier achter de piano, maar zou het liefst overschakelen naar de viool. Dat instrument boeit haar zeer. Ze ziet er een heerlijke uitdaging in. Maar viool is een lastig instrument. Haar moeder heeft dus eerst maar eens een proefles voor haar georganiseerd. Dieuwertje weet dat haar opa als tiener enkele jaren vioolles heeft gehad. Begonnen op een klein viooltje is haar grootvader als jongen uiteindelijk op een ‘grote’ viool terecht gekomen. De kist met het instrument is er nog steeds. Hij staat ergens achter in een kast.


Afgelopen zondag kwam Dieuwertje met het verzoek of ze het instrument eens mocht zien. En liever nog vasthouden en kijken of er een toon uit te halen was. Natuurlijk kon dat. Het instrument is natuurlijk veel te groot voor haar. Haar armen zijn nog wat kort voor een heuse viool. Maar met wat improvisatie is daar wel een mouw aan te passen. Ik ontdekte dat er een snaar ontbrak, maar ook met drie snaren zijn er nog wel wat klanken uit het instrument te toveren. Mijn kleindochter glom van pret. Nu had ze dan eindelijk dat lang begeerde instrument in handen. Ik denk dat haar enthousiasme om over te schakelen op het strijkinstrument alleen maar groter is geworden.


Toen Nienke hoorde dat ook haar oma als meisje een instrument bespeeld, moest dat instrument ook te voorschijn komen. Corien haalde haar gitaar te voorschijn. Nienke kreeg er, bewonderd door Abel, zowaar wat klanken uit. Het was zondag heel duidelijk dat mijn kleinkinderen plezier beleven aan het maken van muziek. Dat is een goede zaak.

2 opmerkingen:

Neeltje Johanna zei

Geweldig! Dat vind ik leuk om te horen.

Anoniem zei

Dat wordt één grote familieband!

gr Jolijn