Toevallige ontmoeting ’t Woudt – Op mijn fietstochtjes in de omgeving van Delft, kom ik zo nu en dan ook door het pittoreske kerkdorp ’t Woudt. Het schilderachtige dorpje ligt in het weidegebied tussen Den Hoorn en de Lier. Het is een klein dorpje dat slechts bestaat uit een laat-gotisch kerkje, een paar boerderijen, wat huizen, een café en de pastorie en de kosterswoning. Er wonen ongeveer 35 mensen. Het zal ook altijd zo blijven, want het hele plaatsje is beschermd dorpsgezicht. Het is een prachtige omgeving om te fietsen. Het is er niet alleen goed toeven voor de mens, bleek mij deze week. Terwijl ik stond te genieten van het fraaie dorpje zag ik plotseling op het weideland voor me een grote witte vogel ongeveer ter grootte van een reiger. Ik herkende de vogel meteen aan de spatelvormige verbrede snavel: een lepelaar. Ik had nog niet eerder een lepelaar in deze polder gezien en gelukkig had ik mijn camera reeds in de hand. De witte vogel was niet van plan voor me te poseren en klapwiekte al snel weg. Door de beschermingsmaatregelen is de vogel nu kennelijk ook weer terug in dit gedeelte van ons land. Op internet leer ik dat in het moerassige en lege Nederland van vroeger de lepelaar hier nog talrijk was. Maar voor 1900 verdwenen de laatste grote kolonies van 1000 paar en meer. Het dieptepunt viel in 1969 toen men nog slechts 150 paren telde in ons land. Gelukkig gaat het nu weer veel beter. In 2002 telde men al weer meer dan 1300 paren in Nederland en in 2004 is de vogel weer van de lijst van bedreigde vogelsoorten verwijderd. Toch was zijn verschijning hier in de polder redelijk zeldzaam want de lepelaar komt vooral voor op de waddeneilanden, het Zwanenwater en langs de randmeren van het IJsselmeer zoals in het Naardermeer, de Lepelaarsplassen, de Oostvaardersplassen en de Poolland' lepelaarspoelen ten noord-oosten van Schagen in beheer bij Staatsbosbeheer. Ons land is het noordelijkste plekje in Europa waar lepelaars broeden. Daarom vond ik deze toevallige ontmoeting erg leuk.