Lach je nog Delft – Vorige maand is mijn paspoort verlengd. Net op tijd denk ik nu. De kleurenpasfoto die ik inleverde, kwam in zwart/wit op mijn nieuwe paspoort terecht. “We zijn druk bezig met de introductie van het nieuwe paspoort, daarom gaat het nu maar even in zwart/wit”, was de uitleg van de vriendelijke mevrouw die mij hielp. Het kwam kennelijk niet zo nauw met het paspoort en de pasfoto. Een maand later is dat drastisch anders. Op de zwart/witfoto in mijn paspoort kijk ik je aan zoals me kent, met een vriendelijk lach. Dat mag nu niet meer. Lachen is streng verboden. Je dient een beetje streng te kijken en de mond moet potdicht blijven. Bovendien wordt de foto alleen nog maar in kleur geaccepteerd. De eisen rond de foto zijn in een maand tijd snel veranderd. Ook de kleur van de achtergrond schijnt nu plots heel belangrijk, die moet lichtgrijs zijn. Ook de houding van het hoofd is aan strenge eisen gebonden. Schouders recht naar voren, hoofd niet kantelen naar voren, achteren of opzij. Hoofd onbedekt, geen haren voor de ogen en de ooraanzet moet bepaald kunnen worden. Er mag geen reflectie zijn door brillenglazen, piercings of speldjes. De afdrukjes moeten bovendien goed scherp zijn. Er is heel wat veranderd door de jaren heen. Ik maakte deze collage van pasfoto’s. Ze waren indertijd goed genoeg voor paspoort of rijbewijs. Je zou er nu niet meer mee aan kunnen komen bij de vriendelijke mevrouw van de gemeente. Als ik de kranten mag geloven is het nu vrijwel onmogelijk geworden om pasfoto’s te maken die voldoen aan de nieuwe eisen van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Bij een lokale fotozaak staat inmiddels een potje poeder klaar voor glimmende klanten. Foto's van glimmende hoofden worden altijd afgewezen, net als foto's van lachende of scheve gezichten. Kan iemand me trouwens uitleggen waarom islamitisch vrouwen wel een hoofddoek op de foto mogen als je van iedereen de ooraanzet moeten kunnen zien. Een fotograaf vertelde dat een meneer wiens platliggende oren achter zijn bolle wangen schuilgaan, iets achter zijn oren moest proppen om ze zichtbaar te krijgen. Jammer dat het geen vrouw was dan had een hoofddoek het probleem verholpen.