Eerst Napels zien Delft – Vandaag vertrekken Corien & ik naar Italië. We maken een reisje door de onderste helft van de laars. Ik ben bang dat ik daarom geen dagelijks stukje op ODD kan zetten. Mijn indrukken van Italië houden jullie dus nog even te goed. De reden dat we kozen voor dit reisje naar het Apennijnse Schiereiland schuilt in mijn studie kunstgeschiedenis. In het Archeologisch Museum van Napels is momenteel een tentoonstelling die mijn belangstelling heeft. Het is een tentoonstelling van zilveren gebruiksvoorwerpen uit Pompei. Op een warme augustusdag in het jaar 79 na Christus begon de Vesuvius urenlang vuur en as te spugen. Aan de voet van de vulkaan probeerden duizenden burgers van de steden Pompei en Herculaneum een goed heenkomen te zoeken, na eerst hun geld en kostbaarheden bijeen te hebben gegraaid. Heel veel mensen werden verrast door de dodelijke puinregens en gloeiende gaswolken. Ze lieten rijke schatten achter voor archeologen. In het jaar 2000 werd zo'n schat gevonden bij werkzaamheden aan de autostrada ten zuiden van het huidige Pompei. Een rieten korf vol tafelzilver van een ongelukkige inwoner: twintig fraai bewerkte borden, bekers met reliëfs van scènes uit de Griekse en Romeinse mythologie, lepels en onderzetters. In het Archeologisch Museum van Napels zijn honderden uitstekend geconserveerde zilveren gebruiksvoorwerpen uit Pompei bijeen gebracht. Sierlijk bewerkte serviezen, in elkaar passende potten en pannen, zeefjes voor de wijn, kruiken, casserolles, pasteibakjes en dienbladen van gedreven zilver geven een goede indruk van hoe de Romeinen tafelden. De rijkere burgers tenminste, want de armen aten met hun vingers en dronken uit houten nappen die in de 400 graden hete gassen tot as zijn vergaan.