Bijdehand Helmond – Er gebeurt veel in drie dagen Stiphout. We vierden twee verjaardagen: die van Saskia en die van Ad. We wandelden met Benthe door het centrum van het stadsdeel. We gingen met Nienke met de slee (daarover later meer) op pad en we bezochten allerlei winkels om onze voorraad essentiële Brabant-artikelen op orde te houden. Daarbij hoort natuurlijk een uitrusting voor het komende carnaval. Corien toog met Els naar ’t Aanbeeld om daar op de jaarlijkse carnavalsverkoop voor het goede doel haar slag te slaan. Dat lukte maar ten dele. Ze kwam terug met een gele kiel. Voor mij was er niets bij. ”Ze hadden jouw maat niet”, klonk het later teleurgesteld. Dat krijg je van al dat vermageren. De carnavalspakken lubberen om je lijf. Om carnaval te vieren moet je wel een pak kunnen vullen. Jammer, ik had mijn zinnen gezet op een pandabeer. Als je niet zwart/wit denkt, moet je tijdens het carnaval daarvan af kunnen wijken. Voor Els was het makkelijker. Die is altijd bijdehand. Ze zwermt en zoemt er normaal gesproken al op los, dat het een lieve lust heeft. Daarom kwam ze vol trots terug met twee heuse bijenpakken. Een bijenkoningin en een werkbij. Ik keek later op het labeltje in de nek van een van de pakken. Ik moet Ad & Els teleur stellen. Het zijn geen bijenpakken. Het zijn twee vliegen met een Vitesse-supporterpakje aan. Dat zal Jurriën leuk vinden.

---