Oom geworden? Koudekerk aan den Rijn – Het moet voor mensen die slechts via deze site kennis nemen van de belevenissen en vorderingen c.q. veranderingen van de familie soms wel even wat vreemd overkomen.”Zou er iets zijn dat mij nog niet is verteld?”, is een vraag die gemakkelijk opkomt bij de argeloze bezoeker van deze site. Stel je voor dat je een jaartje aan de andere kant van deze aardkloot verblijft. Je surft argeloos naar ODD. Daar word je dan geconfronteerd met je broer, die vriendelijk glimlachend naast zijn vriendin zit. De vriendin koestert in haar armen een baby. Als je wat langer kijkt, lijkt het net of je broer zich op de onderlip bijt. Alsof hij peinzend in de verte staart. Alsof je broer zelf nog niet kan geloven wat hem is overkomen. Wat is hier aan de hand? Wat zie ik op dit plaatje. Je pakt vertwijfelt je agenda en telt de maanden van je afwezigheid. ”Zou het kunnen? Ben ik intussen oom geworden?”. Al deze gedachten wervelen koortsachtig door je hersenpan. Terwijl je op weg gaat om in de kiosk op de hoek van de straat een felicitatiekaart te kopen, blijf je twijfelen. ”Toch eerst maar eens een mailtje sturen”, denk je hardop. Dan schiet het plotseling door je hoofd. Natuurlijk! Misschien zou mijn broer kunnen vergeten me te melden dat ik oom geworden ben. Dat zou nog kunnen. Maar m’n moeder zou direct hebben gebeld. Toch?