The Mousetrap 50 jaar Londen – Gisteren vierde mijn vader temidden van zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn tachtigste verjaardag. Zo’n speciale mijlpaal heeft soms verstrekkende gevolgen. Dat lees je hier. Het is vandaag precies vijftig jaar geleden dat het toneelstuk ’The Mousetrap’ van Dame Agatha Christie in première ging. Dat was op 25 november 1952 in het Ambassadors Theatre in Londen. Richard Attenborough speelde de rol van detective sergeant Trotter en Sheila Sim was Mollie Ralston. Het stuk werd ruim 21 jaar gespeeld in het Ambassadors Theatre. Toen het doek daar viel op zaterdagavond 23 maart 1974 verhuisde het stuk naar het daarnaast gelegen St. Martin’s Theatre. Daar ging het doek op maandag 25 maart weer omhoog. Het stuk is daar nog steeds te zien. The Mousetrap verslaat op het gebied van langst lopende toneelvoorstelling alles. Wat heeft dat alles nu te maken met de tachtigste verjaardag van mijn vader vragen jullie je wellicht af. Dat heeft te maken met de oorsprong van het stuk. Op 26 mei 1947 vierde Queen Mary, de grootmoeder van de huidige koningin Elisabeth van Engeland op grootste wijze haar tachtigste verjaardag. De BBC besloot aan deze nationale gebeurtenis een speciale radio-uitzending te wijden en vroeg de jarige waarmee zij haar een groot plezier zouden kunnen doen. Queen Mary antwoordde: “Een hoorspel van Agatha Christie”. De schrijfster gaf gehoor aan die oproep en schreef een dertig minuten durend hoorspel onder de titel ’Three Blind Mice’. Dit hoorspel vormde de basis voor het toneelstuk ’The Mousetrap’. Corien & ik hebben het in Londen gezien samen met Sander en Saskia en later nog enkele malen in ons land ook met Bob en Saskia erbij. Sander en Saskia repeteerden het stuk toen zij op het CLD zaten. Agatha Christie gaf haar kleinzoon Mathew Prichard voor zijn negende verjaardag de rechten van ’The Mousetrap’ cadeau. Het maakte hem meervoudig miljonair. De continuïteit van de voorstelling kwam ooit in gevaar in 1960 toen de acteur Anthony Oliver, in de rol van Detective Sergeant Trotter, tijdens zijn laatste voorstelling onwel werd en instortte. Men liet gauw het doek zakken en meldde het publiek dat ”dit niet bij de voorstelling hoorde”. Na tien minuten gaf Oliver aan dat hij de voorstelling wilde voorzetten. Zo gebeurde het. Er is nog nooit een voorstelling geannuleerd. Zelfs niet op de dag dat Agatha Christie overleed. Ik geef jullie tot slot nog een tip. Geef de taxichauffeur die je in Londen naar het St. Martin’s Theatre brengt voldoende fooi. Mensen die dat niet doen krijgen van de chauffeur vlak voor dat ze uit stappen te horen wie de dader is.