Helemaal niet erg
Delft – “Je mist meer dan je meemaakt, helemaal niet erg”. Dat is een bekende uitspraak van Martin Bril. Het zinnetje schoot door mijn hoofd toen ik vrijdag bij de boekhandel de wekelijkse bladen ophaalde. Ik liep op weg naar de kassa langs een tafel met uitgestalde boeken en zag deze merkwaardige fietser. Achterstevoren op de fiets keek Tom Kellerhuis me aan. Het plaatje was ontstaan omdat twee boeken die zo op het oog helemaal niets met elkaar te maken hebben, boven elkaar lagen uitgestald. Het bovenste boek is 'Het roer om' van de bekende journalist Tom Kellerhuis. Hij gaf zijn goedbetaalde baan als chef Kunst en Cultuur van het opinieweekblad HP/De Tijd op en meldde zich aan voor de koksopleiding aan het ROC van Amsterdam. Eens de koning van de kunstopinie en nu als leerling-kok een keukenslaaf. “Je mist meer dan je meemaakt, helemaal niet erg”, zou Bril zeggen. Dat geldt nog meer voor de keuzes die je maakt aan het begin van je studententijd. Lid van een vereniging of niet? Thuis blijven wonen of op kamers? Een serieuze student of een serieuze kroegtijger? Welke keus je ook maakt, het levert allemaal verhalen op. In het boekje 'Mijn studententijd' zijn de verhalen van J.J. Voskuil, Herman Brusselmans, Connie Palmen, Godfried Bomans, Marcel van Roosmalen, Thomas Rosenboom, David Veldman, Maarten ’t Hart, Hanna Bervoets en nog vele anderen bij elkaar gebracht. Door toeval kwamen de boekjes onder elkaar op de tafel terecht. Toch gaan ze allebei over de dingen die de schrijvers missen omdat ze andere keuzes hebben gemaakt. Daarom moest ik even aan Martin Bril denken en zijn credo: Je mist meer dan je meemaakt, helemaal niet erg.
Posts
2 opmerkingen:
En beide boekjes zijn meteen mee naar huis gegaan neem ik aan?
Wat ik geleerd heb over keuzes maken... Spijt hebben over keuzes die je ooit maakte moet je niet doen. Je hebt ze indertijd genomen omdat ze tóen het beste voor je waren. Of omdat er geen andere optie was. Daar kon je toen al niks aan veranderen, dat kun je nu al helemaal niet meer.
Werken aan het veranderen van het gevólg van je keuze is een ander verhaal. Maar spijt...? Niet doen. Totaak nutteloos...
Hoezo door toeval kwamen ze onder elkaar terecht?. Misschien wel een creatieve boekhandel.
Maar wel leuk stukje. En Saskia heeft gelijk heb nooit spijt van je gemaakte keuze, maar probeer het bij te sturen naar de omstandigheden.
Want als ik 50 jaar geleden wist wat ik nu weet zou het heel anders zijn gegaan, maar ze hadden mij misschien wel uitgelachen, voor een exentrieke dagdromer
Een reactie posten