Benthe is gediplomeerd Helmond – Aan het eind van de woensdagmiddag rinkelt de telefoon. Het blijkt mijn kleindochter Benthe. “Ik ben geslaagd voor mijn zwemdiploma A”, klinkt haar vrolijke stem door de hoorn. Na mijn hartelijke felicitaties moet ze over de vraag of het moeilijk was heel even nadenken. Dan antwoordt ze: “Een heel klein pietsie”. Ze legt me uit dat ze verschillende dingen moest doen: schoolslag, onder een lijn doorduiken en daarna rugslag. Opa vindt het heel indrukwekkend en vraagt: “Moest je ook nog zwemmen met je gewone kleren aan.“ “Ja. Dat moest ik juist allemaal doen met m’n gewone kleren aan”, legt ze geduldig uit. “Dat is wel een beetje gek, hoor”, geeft ze ongevraagd direct toe. “Ik vind dat je veel moet zwemmen”, oordeelt opa. “Ik moest nog veel meer”, zegt Benthe en ze somt op: “Twee baantjes schoolslag, twee baantjes rugslag, borstcrawl, rugcrawl en nog meer onder water zwemmen”. Maar het leukst was toch de minuut watertrappen op het eind. “Alle grote mensen begonnen te tellen en daarna allemaal te klappen”, vertelt de zwemkanjer enthousiast. “Waren er veel grote mensen komen kijken”, wil opa weten. “Allemaal papa’s en mama’s. Mijn papa en mama waren er en oma Henny en Sietske en Karsten. Ze waren allemaal komen kijken”, vertelt ze trots. “Jij was vast het oudste meisje”, vraagt opa trots en tegen beter weten in. “Nee”, roept de vijfjarige Benthe, “Ik was de jongste”. Na het examen blijken alle deelnemers geslaagd en volgt een feestelijke diploma uitreiking. “Ik heb ook snoepjes gekregen”, vertelt de kersverse gediplomeerde zwemster, “en die zijn heel lekker”. Dat is ook belangrijk om te weten.