Heerlijk koel Rome – De monumenten in Rome en de geschiedenis er achter zijn zo overweldigend van omvang dat je de neiging hebt alleen maar naar het totaalplaatje te kijken. Maar het zijn vaak juist de contrasten met de alledaagse dingen van deze tijd die er een extra glans aangeven. De details die het tot leven brengen. Als je weet dat het imposante fort Castel Sant’Angelo (Engelenburcht) zijn naam ontleent aan het visioen dat paus Gregorius de Grote hier over de aartsengel Michaël had, kijk je met andere ogen om je heen. Tot wat voor visioenen inspireert zo’n burcht? Wandelend van de vochtige cellen naar de fraaie vertrekken van de renaissance-pausen bedenk ik wat scenario’s. Ik kan er geen visioenen van krijgen. Het gigantisch beeld van de aartsengel dat op me neerkijkt, helpt ook niet. Stapels kanonskogels vullen grote stukken van de binnenplaats. Ooit natuurlijk de ammunitie van de burcht. Geen materiaal voor een visioen. Ik geef het filosoferen op. Ik heb er dorst van gekregen en zoek water. In Rome zijn er volop pompen en kranen. Je kunt overal wel wat drinken. Ik ontwaar een oud kraantje. Juist op dat moment strijkt een van de vele Romeinse duiven neer op de tuit van de kraan. Ook het vogeltje heeft dorst. Ik zie het op hetzelfde moment als een Amerikaanse toeriste. Wij willen er allebei wel wat symbolisch in zien. Een slungelige Belg ziet het ook. Hij loopt op het diertje toe en jaagt het met een wuivende hand weg. Hij drinkt gulzig. Als hij weer overeind komt, ziet hij me staan, het fototoestel nog in de hand. ”Lekker koel” zegt hij met een gulle lach en veegt zijn mond droog met z’n mouw. De Amerikaanse knikt me glimlachend toe en herhaalt hem: ”Cool”. We hebben beide nog net een foto.