vrijdag 9 juli 2004


Er is een keus


Er is een keus.Helmond – Na elke vakantie is er het moment dat je weer op de weegschaal moet gaan staan. De onvermijdelijke vraag “ben je zwaarder geworden?” wacht op antwoord. Ik probeer dat veelal pijnlijke moment zo lang mogelijk uit te stellen. Ik weet immers dat het slechts tot een onverbiddelijk consequentie zal leiden: op dieet!
Één zorgeloze vakantiemaand per jaar, leidt immer tot langdurige karigheid daarna. Ik houd mezelf tijdens de vakantie voor dat een Engels ontbijt nu eenmaal bij een verblijf op het perfide Albion behoort. Zelfs hier in Brabant bestaat mijn ontbijt nog uit heerlijke warme crumpets met marmelade. Ik beschouw deze eenvoudige versie van een ‘English breakfast’ overigens al als een eerste voorzichtige stap op weg naar het dieet. Ik ben immers nog op vakantie. Wegen is ook hier nog geen optie. Sterker nog. We maken hier bijna dagelijks dinerafspraken. Gisteravond gingen we heerlijk uit eten bij Sander & Saskia en vanavond gaan we uit eten met Ad & Els. Ik zou eigenlijk een voorbeeld moeten nemen aan Corien. Zij is een volhoudster en kan de verleidingen aan de dis goed weerstaan. Zij weet dat er keuzes zijn. Dit reclamebord dat bij een wegrestaurant in Engeland opdoemde toen ik de auto parkeerde, laat zien dat er wel degelijk een keus is. Een muesliontbijt of gebakken spek, eieren, worstjes, gebakken brood, geroosterd brood en baked beans. Ik geef toe dat ik vanuit het perspectief van de weegschaal niet altijd een verstandige keus heb gemaakt. Ik ga dat volgend jaar anders doen. Wellicht.



Geen opmerkingen: