vrijdag 2 juli 2004


Crankshaft sensor fault


Thorpe Morieux – Is het jullie bekend dat er zich in je auto een crankshaft sensor bevindt? Ik wist het niet, maar ben daar deze week nogal abrupt achtergekomen. Wat het onderdeel doet in de wagen is me niet bekend. Ik weet nu wel dat als het de geest geeft de motor uitvalt. De rest blijft gewoon functioneren, de autoradio, de koplampen, de startmotor, de airco. Slechts de motor valt stil. Het overkomt ons op de Motorway A14.

Vier momenten langs de Motorway A14.

We zijn op weg naar Cambridge en ik haal juist een truck met oplegger van de supermarktketen Tesco in, als de motor plotseling niet meer reageert. Omdat ik niet verwacht dat hij is gestopt, schakel ik terug naar vier. Het heeft geen effect. Ik realiseer me nu dat de motor van onze auto het niet meer doet. Ik laat de Tesco-wagen mij nu maar weer inhalen en rijd van de meest rechtse rijstrook naar de meest linkse. De A14 heeft, zoals ze veel autowegen in Engeland, geen vluchtstrook, maar gelukkig zijn we net ter hoogte van de afslag naar Newmarket. Daar krijg ik de auto veilig in het gras. Een mobiele telefoon blijkt in zo’n situatie onmisbaar. Ik breng de hulpdiensten op de hoogte en wij geven ons maar over aan de reeks van gebeurtenissen die gaan volgen. Langs de weg blijkt de auto niet te maken. Repareren is kennelijk zonder computer tegenwoordig erg lastig. Een recovery service uit Barton Mills brengt ons en de auto naar de Nissan dealer in Cambridge. Sarah de juffrouw aan balie toont ons het reparatierooster van deze dag.
”We zitten erg vol. Als het een grote reparatie wordt, kunnen we er pas morgen aan beginnen,” legt ze uit. In dat geval moeten we dus overnachten in Cambridge. Gelukkig kennen Corien en ik een goed hotel in de stad waar we al eerder vakanties doorbrachten. Maar ik dring er toch op aan de reparatie vooral voorrang te geven. Sarah snapt het en belooft dat men de uiterste best zal doen. Ze geeft ons buskaartjes en wij vertrekken naar het centrum.
Aan het eind van de middag bel ik haar op om naar de stand van zaken te informeren.
”Ik heb slecht nieuws, vrees ik”, zegt ze.
Ik zet me schrap en zeg: ”Dat is spijtig. Wat is het nieuws?”
”U heeft geen tijd meer om verder de stad te bekijken, want de auto is gerepareerd,”antwoordt ze lachend. Ik complimenteer haar met haar gevoel voor humor en zeg dat we er aankomen.
Opgelucht rijden we aan het eind van de middag in onze blinkende gerepareerde auto weer naar huis. Want tot onze verbazing hadden ze ook nog tijd om hem te wassen. Dat is wel humor.



Geen opmerkingen: